หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 108

หลินมั่วถอนหายใจแล้วมองไปที่สวีปั้นซย่า

เรื่องมันเกี่ยวพันกับสวีเจี้ยนกงและฟังฮุ่ย หลินมั่วไม่กล้าที่จะตัดสินใจเองโดยพลการ

สวีปั้นซย่ารีบพูดว่า “ขอบคุณที่ทุกคนเข้าใจนะคะ”

“ฉันต้องขอโทษกับทุกคนอีกครั้ง”

“เพื่อเป็นการขอโทษ ตั้งเเต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันตัดสินใจว่าจะไม่ให้พ่อแม่และน้องสาวของฉันมายั่งเกี่ยวกับงานของบริษัทอีก!”

พอพูดคำนี้จบ คนแรกที่ระเบิดอารมณ์ออกมาคือสวีเจี้ยนกง “อะไรนะ”

“แกมีสิทธิ์อะไรไม่ให้ฉันยุ่งเรื่องงานของบริษัท”

“บริษัทเป็นของบ้านเรา ฉันเป็นพ่อแก ฉันก็ควรจะต้องดูแลงานของบริษัท!”

ผู้ถือหุ้นพูดด่าขึ้นมาทันที “ไอ้แก่ หุบปากไปเลย!”

“บริษัทเป็นของประธานสวี ไม่ใช่ของตระกูลสวี”

“หุ้นส่วนอยู่ที่ประธานสวี ไม่ได้อยู่กับตระกูลสวี”

“แกมีสิทธิ์อะไรมาดูแลงานของบริษัท”

สวีเจี้ยนกงพูดด้วยความร้อนรน “ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์”

“ฉันเป็นพ่อของเธอ ฉันเลี้ยงดูเธอจนโต เธอจะต้องเชื่อฟังฉัน”

“บริษัทเป็นของเธอ ก็เท่ากับว่าเป็นของฉัน!”

“ฉันจะบอกพวกแกให้ ฉันจะไม่ไปจากบริษัทแน่นอน งานที่บริษัทฉันจะต้องดูแลด้วยตนเอง!”

ผู้ถือหุ้นทุบไปที่โต๊ะแล้วยืนขึ้น “ดูแลบ้านแกสิ!”

“ถ้าแกไม่ไป ฉันก็จะส่งแกไปเข้าคุก”

“หรือไม่แกก็ไปดูแลบริษัทในคุกแล้วกัน!”

สวีเจี้ยนกงถึงกับอึ้งไปแล้วเซนั่งลงกับเก้าอี้ พูดอะไรไม่ออกสักคำ

สวีปั้นซย่าพูดอย่างไร้ทางเลือก “พ่อ แม่ พวกคุณกลับไปเถอะ”

“พวกคุณมายุ่งเรื่องงานของบริษัท มันก็ผิดกฎอยู่แล้ว”

“ตามหลักแล้ว พวกคุณทำแบบนี้ก็ผิดกฎหมายเช่นกัน”