หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 110

ฟังฮุ่ยดีใจอย่างมาก พยักหน้าแล้วพูดว่า “ว่าไปนั่น เสี่ยวหวง ความคิดของแกในครั้งนี้มันยอดไปเลย!”

“ไม่ต้องใช้เงินทุน แถมยังมีแต่ได้ไม่มีเสีย”

“อีกอย่าง พวกเราเป็นเจ้าของดูแลเอง ไม่ต้องไปสนใจคนอื่นเลย!”

“ที่รัก ฉันว่าได้นะ!”

สวีเจี้ยนกงเองก็ดีใจมาก “พูดถูกแล้ว เสี่ยวหวง แกนี่ฉลาดจริงๆ!”

“ได้ งั้นก็เอาตามนี้แล้วกัน!”

“เอาไว้ได้แถลงเป็นทางการแล้ว แกมาเป็นผู้จัดการบริษัทเลย!”

หวงเหลียงรู้สึกดีใจอย่างเกินคาดหมาย “พ่อครับ แม่ครับ ท่านทั้งสองวางใจได้เลยครับ”

“พวกท่านดีกับผมราวกับเป็นลูกแท้ๆ ผมก็จะกตัญญูพวกท่านเฉกเช่นพ่อแม่แท้ๆ ของผมเช่นกันครับ”

“เรื่องงานของบริษัท รับรองว่าผมจะจัดการให้เรียบร้อยอย่างแน่นอนครับ!”

“ไว้รอบริษัทหาเงินมาได้แล้ว ผมจะซื้อรถมายบัคให้พ่อคันหนึ่ง แล้วก็ซื้อเครื่องประดับหรูๆ ให้แม่ด้วยครับ!”

“นอกจากนี้ พวกเรายังสามารถรวมทีมบริษัทไปเที่ยวต่างประเทศได้อีกด้วย”

“พ่อครับแม่ครับ ตอนนี้พวกท่านก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาให้เมืองก่วงหยาง ควรจะไปเพลิดเพลินกับความสุขบ้างแล้ว”

“ไปท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังพวกนั้นบ้าง ยิ่งไปไกล วิสัยทัศน์จะได้กว้างไกลขึ้นด้วย แบบนี้ถึงจะพูดคุยกับพวกคนชนชั้นสูงในสังคมได้!”

“ไม่ว่าจะยังไงก็มีแค่คำพูดเดียวคือ เมื่อก่อนอะไรที่สวีเจี้ยนผิงมี พวกท่านก็จะต้องมี เมื่อก่อนอะไรที่สวีเจี้ยนผิงไม่มี พ่อครับแม่ครับ พวกท่านก็จะต้องมีให้ได้!”

คำพูดนี้ทำให้สวีเจี้ยนกงและฟังฮุ่ยพอใจอย่างมาก ทั้งชีวิตนี้ พวกเขาสองคนมีความคับแค้นใจกับบ้านตระกูลสวีมาก พวกเขาหวังอย่างยิ่งว่าสักวันจะเงยหน้าอ้าปากได้

สวีเจี้ยนกงมองไปที่หวงเหลียง ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกถูกชะตา

หลังจากเลิกงานตอนเย็น สวีเจี้ยนกงก็รีบไปหาสวีปั้นซย่าทันที ปรึกษาเรื่องที่จะก่อตั้งบริษัทเครื่องยาสมุนไพร

ทั้งหลินมั่วและสวีปั้นซย่านั้นต่างสงสัย “พ่อคะ ทำไมอยู่ๆ ท่านถึงอยากจะก่อตั้งบริษัทเครื่องยาสมุนไพรกัน”

สวีเจี้ยนกงพูดด้วยความหงุดหงิด “แกไม่ต้องสนใจ ถึงเวลาแกแค่เซ็นชื่อ แล้วจัดสรรเงินมาให้ก็พอแล้ว!”

หลินมั่วครุ่นคิดเล็กน้อย “พ่อครับ การก่อตั้งบริษัทเครื่องยาสมุนไพรมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น”

“การรับซื้อเครื่องยาสมุนไพร มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากนะครับ”

“หากเกิดข้อผิดพลาดขึ้น ไม่เพียงแต่บริษัทจะต้องแบกรับความรับผิดชอบที่ใหญ่หลวง แม้แต่อุตสาหกรรมยาสวีซื่อเองก็จะได้รับผลกระทบด้วย”