หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1102

ฟั่นเจิ้นหมิงเกอะเขินมาก และพูดด้วยเสียงสั่น “คุณหลิน ผมผิดไปแล้ว”

“คุณเป็นคนใจกว้าง ให้อภัยผมเถอะ ผม...ผมไม่กล้าแล้ว...”

หลินมั่วบ่ายมือ ให้คนพาสวี่ปั้นซย่าและหลินซีออกไปก่อน

ภาพฉากถัดมาเป็นภาพนองเลือด หลินมั่วไม่อยากให้พวกเธอเห็น

หญิงสองคนออกไปแล้ว หลินมั่วยืนด้วยมือไขว้หลัง “ให้อภัยคุณ?”

“ในเมื่อคุณรู้ว่าผมเป็นใคร เช่นนั้นก็ควรจะรู้”

“ผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิตผม คนหนึ่งคือน้องสาวของผม อีกคนคือภรรยาของผม”

“และพวกคุณรังแกผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิตผมทั้งสองคนพอดี”

“คุณคิดว่าผมจะให้อภัยคุณยังไงดี”

ฟั่นเจิ้นหมิงหน้าซีด ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ จู่ๆ เขาก็หยิบกริดออกมาหนึ่งเล่ม

มือซ้ายวางลงที่พื้น และแทงกริดเล่มนั้นลงไปตัดนิ้วขาดอย่างเป็นๆ

ทุกคนตกใจ

ฟั่นเจิ้นหมิงเจ็บจนตัวสั่น “คุณหลิน แบบนี้ โอเคไหม”

หลินมั่วสีหน้าไร้อารมณ์

ฟั่นเจิ้นหมิงกัดฟัน และตัดนิ้วที่สอง

หลินมั่วยังคงแน่นิ่ง

ฟั่นเจิ้นหมิงกัดฟัน และตัดทีละนิ้ว

จนกระทั่งตัดนิ้วทั้งห้าครบถ้วน หลินมั่วถึงค่อยๆ พยักหน้า

“พอแล้ว ครั้งนี้ ถือว่าเป็นการสั่งสอนคุณ”

“จำไว้ กับผม ไม่มีคำว่าครั้งต่อไป ! ”

“หากยังกล้าลองดีกับผม ก็คือบั่นคอ ! ”

หลินมั่วพูดอย่างเย็นชา

ฟั่นเจิ้นหมิงพยักหน้าอย่างจริงจัง

หลินมั่วเดินไปที่ประตู จู่ๆ ก็หยุดฝีเท้า “อ่อ ใช่”

“เมื่อสักครู่ได้ยินว่ามีคนดูถูกภรรยาและน้องสาวของผม”

“ฟั่นเจิ้นหมิง เรื่องนี้ คุณรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง”

ฟั่นเจิ้นหมิงรีบพยักหน้า “คุณหลิน วางใจได้ ผมจัดการให้ ! ”