ฟั่นเจิ้นหมิงเกอะเขินมาก และพูดด้วยเสียงสั่น “คุณหลิน ผมผิดไปแล้ว”
“คุณเป็นคนใจกว้าง ให้อภัยผมเถอะ ผม...ผมไม่กล้าแล้ว...”
หลินมั่วบ่ายมือ ให้คนพาสวี่ปั้นซย่าและหลินซีออกไปก่อน
ภาพฉากถัดมาเป็นภาพนองเลือด หลินมั่วไม่อยากให้พวกเธอเห็น
หญิงสองคนออกไปแล้ว หลินมั่วยืนด้วยมือไขว้หลัง “ให้อภัยคุณ?”
“ในเมื่อคุณรู้ว่าผมเป็นใคร เช่นนั้นก็ควรจะรู้”
“ผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิตผม คนหนึ่งคือน้องสาวของผม อีกคนคือภรรยาของผม”
“และพวกคุณรังแกผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิตผมทั้งสองคนพอดี”
“คุณคิดว่าผมจะให้อภัยคุณยังไงดี”
ฟั่นเจิ้นหมิงหน้าซีด ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ จู่ๆ เขาก็หยิบกริดออกมาหนึ่งเล่ม
มือซ้ายวางลงที่พื้น และแทงกริดเล่มนั้นลงไปตัดนิ้วขาดอย่างเป็นๆ
ทุกคนตกใจ
ฟั่นเจิ้นหมิงเจ็บจนตัวสั่น “คุณหลิน แบบนี้ โอเคไหม”
หลินมั่วสีหน้าไร้อารมณ์
ฟั่นเจิ้นหมิงกัดฟัน และตัดนิ้วที่สอง
หลินมั่วยังคงแน่นิ่ง
ฟั่นเจิ้นหมิงกัดฟัน และตัดทีละนิ้ว
จนกระทั่งตัดนิ้วทั้งห้าครบถ้วน หลินมั่วถึงค่อยๆ พยักหน้า
“พอแล้ว ครั้งนี้ ถือว่าเป็นการสั่งสอนคุณ”
“จำไว้ กับผม ไม่มีคำว่าครั้งต่อไป ! ”
“หากยังกล้าลองดีกับผม ก็คือบั่นคอ ! ”
หลินมั่วพูดอย่างเย็นชา
ฟั่นเจิ้นหมิงพยักหน้าอย่างจริงจัง
หลินมั่วเดินไปที่ประตู จู่ๆ ก็หยุดฝีเท้า “อ่อ ใช่”
“เมื่อสักครู่ได้ยินว่ามีคนดูถูกภรรยาและน้องสาวของผม”
“ฟั่นเจิ้นหมิง เรื่องนี้ คุณรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง”
ฟั่นเจิ้นหมิงรีบพยักหน้า “คุณหลิน วางใจได้ ผมจัดการให้ ! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...