ขณะที่กำลังพูดอยู่ หญิงสาวก็หยุดชักเกร็ง ร่างกายเขียวซีดนอนนิ่งอยู่ที่พื้น
จนถึงตาย เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าเธอพยายามสร้างความบันเทิงให้เขาขนาดนั้น แล้วทำไมสุดท้ายเธอต้องมาตายแบบนี้!
“เอาล่ะ เอาไปทิ้งซะ” ไท่จื่อโบกมือราวกับให้เอาขยะชิ้นหนึ่งไปทิ้งอย่างไรอย่างนั้น
คนที่อยู่ข้างๆ วิ่งเข้ามาและมาอุ้มหญิงสาวคนนั้นออกไป
ไท่จื่อนั่งลงอีกครั้งหนึ่ง หญิงสาวพวกนั้นตัวสั่นเทาและขดตัวอยู่ที่โซฟาอีกด้านหนึ่ง
“ไปหลบไกลขนาดนั้นทำไม รีบมาเล่นไพ่เป็นเพื่อนกูสิ!” ไท่จื่อตะคอก
หญิงสาวเหล่านั้นกลัวจนแทบจะฉี่ราดอยู่แล้ว แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา ทำได้เพียงเดินตัวสั่นไปอยู่ข้างๆ ไท่จื่อ
ขณะนั้นเอง หญิงสาวเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำหน้าได้ใจอีก เหลือเพียงแค่สีหน้าของความหวาดกลัวเท่านั้น
พวกเธอไม่รู้ว่าไท่จื่อจะเอาชีวิตพวกเธอไปตอนไหน!
“ไม่ได้บอกว่าจะเล่นโป๊กเกอร์”
หลินมั่วถามเสียงเข้ม
ไท่จื่อยิ้มนิ่งๆ และโบกมือ จากนั้นเด็กหนุ่มเซวียเหม่ยก็ถือชุดหนึ่งเดินเข้ามา
ไท่จื่อเปิดไพ่ออก จากนั้นก็โยนให้หลินมั่วอย่างลวกๆ “จะตรวจดูไหม”
หลินมั่วโยนไพ่กลับไปและส่ายหน้า “ไม่จำเป็น”
“ถ้าไท่จื่อเล่นลูกเล่นกับอะไรพวกนี้ คุณก็ไม่ใช่ไท่จื่อแล้ว!”
ไท่จื่อเงยหน้าหัวเราะทันที “นายเข้าใจฉันดีนี่”
“ฉันเริ่มชื่นชมนายขึ้นเรื่อยๆ แล้ว!”
เขาเปิดไพ่ออก จากนั้นก็โยนไพ่ทั้งหมดลงไปบนกล่องกระจกใสต่อหน้าหลินมั่ว
สีหน้าของหลินมั่วเปลี่ยนไปทันที เขาพอจะเดาได้แล้วว่าไท่จื่อจะเล่นอย่างไร
“โป๊กเกอร์ธรรมดาจะไปสนุกอะไร”
“พวกเรามาเล่นอะไรที่น่าสนุกกันดีกว่า”
“ไพ่จะวางไว้ที่นี่ เราต้องจับไพ่จากด้านในนี้ออกมาคนละห้าใบ จากนั้นก็ดูว่าใครมากกว่ากัน”
“ถ้าเกิดว่านายชนะ ฉันจะช่วยภรรยาของนาย”
“แต่ถ้านายแพ้ ฮ่าๆ ต้องขอโทษจริงๆ ฉันคงช่วยอะไรนายไม่ได้!”
ไท่จื่อพูดอย่างเนิบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...