หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1171

หลินมั่วขบฟันแน่น เขายื่นมือไปจั่วไพ่อีกครั้ง ในครั้งนี้เขาได้ไพ่สิบโพแดง!

เมื่อเป็นแบบนั้น ไพ่ในมือทั้งหมดของหลินมั่วก็จะมีแต่โพแดง

“ฮ่าฮ่า...” ไท่จื่อส่ายหน้าเล็กน้อย “หลินมั่วฉันเตือนนายแล้วใช่ไหม แต่นายก็ไม่ฟังฉัน”

“ขอโทษนะ ฉันเกรงว่าครั้งนี้นายจะแพ้ให้ฉันแล้วล่ะ!”

ไท่จื่อล้วงเข้าไปในกล่องใสก่อนจะควานหาสิบโพดำ

หลินมั่วมองดูไท่จื่อที่กำลังหาไพ่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

หาอยู่นานไท่จื่อก็เริ่มหน้าเปลี่ยนสีไป เพราะเขาหาสิบโพดำไม่เจอ

“กำลังหาสิบโพดำอยู่เหรอ” หลินมั่วถามขึ้น “ขอโทษที เมื่อกี้ฉันไม่ทันระวังเผลอไปหยิบสิบโพดำออกมาแล้วน่ะ”

“อะไรนะ!” ไท่จื่อชะงักไปทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองไพ่ในมือของหลินมั่วที่มันมีสิบโพดำเพิ่มขึ้นมาหนึ่งไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“นาย...ทำได้ยังไง” ไท่จื่อตกใจ

“ฉันหยิบไพ่ใบนนี้ออกมาตั้งแต่ครั้งแรกแล้วล่ะ” หลินมั่วพูดเบาๆ “ไม่อย่างนั้น ฉันจะใช้เวลามากขนาดนั้นทำไมล่ะ”

ไท่จื่อหน้าซีดเหมือนไก่ต้ม สิ่งที่เขาคุยโวไป

ใครจะไปคิดว่าหลินมั่วจะเป็นคนคุมเกมทั้งหมด

หลินมั่ววางหมากไว้แบบนี้ตั้งแต่แรก

เขาหยิบสิบโพดำไปแต่กลับจงใจทำเหมือนกำลังเรียงสเตรทฟลัชโพแดง เพื่อให้ไท่จื่อคิดว่าตัวเองเป็นคนคุมเกมทั้งหมด

ความจริงแล้วแค่ไท่จื่อหยิบสเตรทฟลัชโพดำตั้งแต่แรก เขาก็แพ้แล้ว

หลังจากที่เงียบไปอยู่นาน จู่ๆ ไท่จื่อก็เงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง “สุดยอด สุดยอดเลยจริงๆ !”

“หลินมั่ว นายไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลยจริงๆ !”

“ครั้งนี้ถือว่าฉันแพ้แล้ว แต่เรื่องระหว่างฉันกับนายมันยังไม่จบ!”

“นายสามารถไปช่วยภรรยานายได้แล้ว เธออยู่ในห้องสุดท้าย”

หลินมั่วไม่รอช้า เขารีบวิ่งไปห้องสุดท้ายทันที