หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1250

หลินมั่วจ้องมองหลินเจ้าอย่างเอาเป็นเอาตาย

ตอนแรกเขาคิดว่าจะสามารถถามเบาะแสเกี่ยวกับความแค้นครั้งใหญ่ของตระกูลจากหลินเจาได้

ไม่คิดว่าหลินเจาจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย

แต่ว่าเขาก็ได้รู้เรื่องสำคัญมากจากหลินเจา

นั่นก็คือ จริงๆ แล้วหลินเจาเป็นคนของตระกูลหลิน

บางทีตอนนั้นตระกูลอาจทำอะไรบางอย่างเลยอยากขอโทษเขา ดังนั้นจึงทิ้งเขาไว้ข้างนอก

แต่เห็นได้ชัดว่าหลินเจายังคงมีความรู้สึกต่อตระกูลอยู่เสมอ

ด้วยพื้นฐานเหล่านี้ หัวใจของหลินมั่วก็มั่นคงขึ้นมาก

อย่างน้อยหลินเจาก็ยังจงรักภักดีต่อตระกูลหลินเสมอ

งั้นหลินมั่วก็สามารถเปิดเผยตัวตนต่อหลินเจาได้แล้ว!

เขากระแอมไอเบาๆ และมองไปรอบๆ ให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้จึงพูดเบาๆ ว่า “ลุงหลิน คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร”

หลินเจามองเขาด้วยความประหลาดใจ “อะไร... หมายความว่าอะไร”

หลินมั่วเรียกกะทันหันเกินไป ทำให้เขาไม่เข้าใจสถานการณ์

หลินมั่วก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เขาหยิบป้ายหยกของตระกูลออกมาทันที

“คุณจำสิ่งนี้ได้ไหม”

หลินเจามองแวบหนึ่ง สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “นี่... นี่ไม่ใช่หยกศักดิ์สิทธิ์ที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูลหลินของผมเหรอ”

“ไปอยู่ในมือคุณได้อย่างไร”

“คุณ... คุณเป็นใครกันแน่?”

หลินมั่ว “นี่คือสิ่งที่พ่อของผมส่งต่อให้ผม!”

หลินเจา “พ่อของคุณ!?”

“พ่อของคุณปล้นหยกศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินผม?”

พอพูดถึงตรงนี้ หลินเจาก็โกรธและกำหมัดทั้งสองข้าง

เมื่อเห็นท่าทางนั้น เขาคงวางแผนจะสู้กับหลินมั่วอย่างสุดชีวิต

หลินมั่วหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดเปิดรูปแม่ “ลุงหลิน คุณรู้จักคนๆ นี้ไหม”

หลินเจาขมวดคิ้วมองแวบหนึ่ง ทันใดนั้นทั้งร่างก็ตกตะลึง

ผ่านไปสักพัก เขาก็ร้องไห้ขึ้นมา “นี่... นี่คือพี่สะใภ้ของผม!”

หลินเจาจ้องมองหลินมั่วเป็นเวลานาน จู่ๆ ก็คุกเข่าลงกับพื้นด้วยเสียงดัง ตุ๊บ ริมฝีปากสั่นเทาแทบจะพูดไม่ออก “แสดง... แสดงความเคารพนายน้อย...”

หลินมั่วขมวดคิ้ว “งั้นตอนแรกที่ตระกูลหลินถูกฆ่า ทําไมคุณถึงรอดชีวิตมาได้”

หลินเจาถอนหายใจ “แม้ว่าผมจะเป็นสมาชิกของตระกูลหลิน แต่เมื่อสิบแปดปีก่อน ตอนที่นายน้อยยังเด็กมาก ผมก็ถูกไล่ออกจากตระกูลหลิน!”

หลินมั่วประหลาดใจ “ทําไมล่ะ”

หลินเจา “เพราะผมตกหลุมรักผู้หญิงที่ไม่ควรรัก”

“อิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังผู้หญิงคนนั้นคือตระกูลหลิน รวมทั้งศัตรูตัวฉกาจของพันธมิตรตระกูลแดนเหนือทั้งหมด”

“เดิมทีเราแอบรักกัน แต่ต่อมา พันธมิตรตระกูลแดนเหนือถูกอิทธิพลนั้นแอบโจมตี จึงประสบกับหายนะที่คาดไม่ถึง”

“พวกเขาตรวจสอบเรื่องนี้และพบเรื่องระหว่างผมกับผู้หญิงคนนั้นเลยบอกว่าผมเป็นคนเปิดเผยความลับของพันธมิตรตระกูลแดนเหนือ ทำให้พวกเขาถูกลอบโจมตี”

“เพื่อให้ผมชดใช้ให้ตระกูล ก็... ก็เลยให้ผมไปฆ่าผู้หญิงคนนั้น”

“แต่ถ้าผมไม่ลงมือจริงๆ ผมก็จะถูกไล่ออกจากตระกูล...”

หลินมั่วถอนหายใจ ดูเหมือนว่าหลินเจาคนนี้ก็เป็นคนน่าสงสาร

“แล้วคุณกับกู่จวินรู้จักกันได้อย่างไร”

หลินมั่วถามอย่างแปลกใจ

หลินเจามองไปที่หลินมั่วและพูดเสียงต่ำ “เรื่องนี้ ต้องพูดถึงเรื่องที่พี่ใหญ่เข้าสู่เหมียวเจียง!”