ชายชราโมโหมากและชี้ไปที่ไท่จื่อ “แก...แกพูดแบบนี้ได้อย่างไร”
“ถ้านับจากอายุฉันก็เป็นผู้อาวุโสแล้ว แก...แกพูดจาไม่เคารพฉันแบบนี้ไอ้อย่างไร”
ไท่จื่อเบะปาก “พูดให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ”
“แม่ฉันเคยบอกไว้ว่าชาตินี้ไม่มีใครที่ทำตัวเป็นผู้อาวุโสกับพวกเราได้!”
“ถ้าแกยังกล้ามาพูดเรื่องลำดับความอาวุโสอะไรนั่นกับฉันอีก แกเชื่อไหมว่าฉันจะหักขาของแกให้ดู!”
ชายชราคิดจะพูดต่อแต่ก็ถูกคนข้างๆ ห้ามเอาไว้
มีคนจากเหล่าตระกูลหลักไม่กี่คนที่รู้เรื่องในอดีตของแมงมุมพิษ
แมงมุมพิษถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง ถูกผู้อาวุโสทอดทิ้ง เธอจึงทำได้เพียงเลี้ยงน้องชายกับลูกชายมาเพียงลำพัง
ตอนนั้นเพื่อข้าวหนึ่งมื้อ เธอต้องถูกชายหนุ่มที่อายุมากกว่าเธอสิบกว่าปีมาดูถูกเหยียดหยาม
ดังนั้นในความคิดของแมงมุมพิษ โลกใบนี้ไม่มีลำดับอาวุโสอะไรนั่นอยู่เลย
ถ้าชายชราคนนั้นยังต่อปากต่อคำกับไท่จื่อต่อไปคงจะเป็นการแกว่งเท้าหาเสี้ยนแล้ว
สุดท้ายก็ไม่มีใครคัดค้าน
สุดท้ายหลินมั่วก็เป็นคนที่ได้ดอกบัวอัคคีเจ็ดกลีบนั้นไป
เขาวิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที จากนั้นก็จัดการกับดอกบัวอัคคีเจ็ดกลีบและป้อนให้กับเฮ่อเชียนเสวี่ยอย่างระมัดระวัง
หลังจากที่ดอกบัวอัคคีเจ็ดกลีบนี้ลงไปในกระเพาะแล้ว ความเย็นจากร่างกายของเฮ่อเชียนเสวี่ยก็ค่อยๆ หายไป
หลินมั่วให้สาวรับใช้มาช่วยเปลี่ยนชุดให้เธอ หลังจากผ่านไปไม่นาน เฮ่อเชียนเสวี่ยก็เดินออกมาจากห้อง
เธอในตอนนี้ดูไม่ต่างอะไรจากคนปกติเลย
แต่ความเป็นจริงแล้ว ภายในร่างกายของเธอมีดอกบัวอัคคีเจ็ดกลีบกับกู่น้ำแข็งอยู่ มีทั้งความเย็นเฉียบและร้อนจัดในเวลาเดียวกัน
สองสิ่งนี้ไม่สามารถหลอมรวมเข้าด้วยกันได้ในทันที เพราะกระบวนการหลอมรวมนี้เจ็บปวดมาก ด้วยร่างกายของเฮ่อเชียนเสวี่ยแล้ว เธอไม่สามารถทนกับความเจ็บปวดนั้นได้
หลินมั่วจึงทำให้ทั้งสองสิ่งนี้เกิดความสมดุล
และการที่ทำให้สองสิ่งนี้สมดุลก็ทำให้เกิดผลที่ตามมาเช่นกัน นั่นก็คือทำให้ร่างกายของเธอเกิดการระเบิดของความเย็นและความร้อน บางครั้งร่างกายของเธอจะเย็นเฉียบ และบางครั้งก็จะร้อนจัด
ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ทรมานมากเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...