หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1273

ไท่จื่อเมื่อเห็นดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะกระซิบกับหลินมั่ว “เซี่ยอู่ช่างไร้ยางอายเสียจริงๆ”

“ต้องให้คนตายมากมายขนาดนี้เขาถึงจะให้คนหยุดรอ ไม่รู้มัวทำอะไรอยู่ตั้งนานสองนาน”

หลินมั่วส่ายหน้า ก่อนจะตอบอีกฝ่าย “เขาไม่ได้อยากให้คนหยุดรอ เป้าหมายของเขาก็คือต้องการให้คนพวกนี้เดินหน้าต่อไป!”

ไท่จื่ออึ้งไป “ไม่หรอกมั้ง”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ

คนของมณฑลซูและมณฑลก่วงต่างมองหน้ากันไปมา พวกเขารู้สึกไม่ยอม

ในเมื่อเดินมาถึงขนาดนี้แล้ว อีกอย่างก็มีคนตายไปมากมาย

ตอนนี้เซี่ยอู่จะให้พวกเขาหยุดรองั้นเหรอ ใครจะไปยอม

อีกอย่าง เหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้นสองครั้งแล้ว พวกเขาจึงไม่ไว้ใจเซี่ยอู่อีกต่อไป

และในตอนนี้ที่เซี่ยอู่จะให้หยุดเดิน พวกเขาจึงเกิดความสงสัยขึ้นมาว่ามันคงใกล้จะถึงแล้วแน่ๆ เซี่ยอู่จึงคิดที่จะถีบหัวส่งพวกเขา

“เดินมาถึงขนาดนี้แล้วจะให้หยุดไปดื้อๆ คงจะละอายใจต่อคนที่ตายไปแล้วน่ะสิ”

“งั้นพวกเราเดินต่อไปกันเถอะ!”

ชายชรามณฑลซูพูดขึ้น

เซี่ยอู่ยิ้ม “เอาแบบนั้นก็ได้”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นคนของพวกคุณก็เดินอยู่ด้านหลังเถอะ จะได้ไม่เป็นอันตราย”

คนของมณฑลซูและมณฑลก่วงเคยเสียเปรียบมาแล้ว ทำให้ในตอนนี้พวกเขาแทบอยากจะเดินไปอยู่ด้านหลังสุด

และเมื่อได้ยินเซี่ยอู่พูดดังนั้น พวกเขาจึงรีบเดินไปด้านหลังแถวทันที

คนของเซี่ยอู่เดินนำหน้าราวกับกำลังสำรวจทาง

ในตอนนี้นเอง หลินมั่วก็พาไท่จื่อเดินตามคนของเซี่ยอู่มาติดๆ

หลินมั่วคิดว่าตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ไม่แน่ว่าความอันตรายที่แท้จริงจะโผล่ออกมาทางด้านหลัง

และเป็นเช่นนั้นจริงๆ พวกเขาเดินต่อกันได้ไม่นาน จู่ๆ ก็มีเสียงดังเกิดขึ้นที่ด้านหลัง

ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีงูแดงหลายสิบตัวพุ่งออกมาโจมตีคนของมณฑลซูและมณฑลก่วงจากทางด้านหลัง

ในตอนนั้นเองคนของมณฑลซูและมณฑลก่วงยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว จึงเสียเปรียบเป็นอย่างมาก

ความโกลาหลเกิดขึ้นอีกครั้ง ในตอนนี้คนของมณฑลซูและมณฑลก่วงเหลือรอดเพียงแค่หกคนเท่านั้น คนอื่นๆ ต่างล้มตายลงอย่างน่าอนาถ