ขณะนั้นเองมีคนหนึ่งตะโกนว่า "ไม่มีทาง!"
“นายหลิน ถ้าอยากช่วยเมียแกก็ฆ่าตัวตายก่อน”
“ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอเดี๋ยวนี้!”
ขณะที่พูดชายคนนั้นก็แทงมีดที่คอของสวี่ปั้นซย่า
สีหน้าของหลินมั่วก็เปลี่ยนไปทันทีและพูดว่า "ตกลง!"
"ฉันตายก็ได้!"
ขณะที่พูดหลินมั่วก็หยิบมีดออกมาและเล็งไปที่คอของเขาทันที
สวี่ปั้นซย่ากลัวจนน้ำตาไหล เธอส่ายหัวไปทางหลินมั่วอย่างแรง
หลินมั่วส่งสายตามั่นใจให้เธอแล้วจ้องชายสองคนที่ลังเล "พวกนายคิดดีแล้วใช่ไหม"
“ถ้าฉันตายที่นี่พวกนายไม่รอดแน่นอน”
“ปล่อยเธอไป แล้วฉันจะให้หนึ่งร้อยล้านพวกนายจะแบ่งกันยังไงก็ได้!”
"ทำไมต้องเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเพื่อคนตาย"
ชายที่ถือมีดยังคงตะโกนว่า "แกฝันไปเถอะ!"
"หัวหน้าตระกูลซ่งมีบุญคุณกับเรามาก ฉันไม่มีทาง ... "
ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ก็หยิบมีดออกมาและแทงที่หัวใจของเขา
ชายอีกคนก็รีบให้สวี่ปั้นซย่าไปอยู่ข้างหลังเขาทันที
ชายอีกสองคนยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
ขณะนี้หลินมั่วก็พุ่งไปข้างหน้าและชกชายสองนั้นสลบไปทันที
เขาดึงสวี่ปั้นซย่าไว้ข้างหลังและมองชายสองคนที่ช่วยสวี่ปั้นซย่าไว้
" ขอบคุณทั้งสองมาก!"
"คนอย่างฉันพูดคำไหนคำนั้น!"
“เมื่อกี้หนึ่งร้อยล้านพวกนายแบ่งกันห้าคน”
“ตอนนี้หนึ่งร้อยล้านนายแบ่งกันสองคน!”
ชายทั้งสองรู้สึกดีใจมากและคุกเข่าลงบนพื้นขอบคุณหลินมั่วซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...