สีหน้าของหม่าเทียนเฉิงเปลี่ยนทันใด เขามองหลินมั่วด้วยความหวาดกลัว สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
“คุณหลิน คุณ...คุณพูดอะไรนะครับ”
“คอยจับตาดูตระกูลหลักทั้งสิบ”
“ทำไม”
“ตระกูลหลักทั้งสิบ ตอนนี้ล้วนให้ความยำเกรงคุณกันหมดแล้วไม่ใช่หรือ”
หม่าเทียนเฉิงถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทา
หลินมั่วส่ายศีรษะ “ตระกูลหลักทั้งสิบก็แค่เล่นละครตบตาผมเท่านั้น”
“ทำเป็นเชื่อฟังแค่ตอนอยู่ต่อหน้า แต่พอลับหลัง ไม่รู้ว่าแอบทำเรื่องอะไรกันบ้าง!”
“เพราะฉะนั้น ในเมืองเอกนี้ผมจึงต้องมีคนของผม ที่สามารถช่วยผมจับตาดูตระกูลหลักทั้งสิบได้!”
“คุณ คือคนที่เหมาะสมที่สุด!”
หม่าเทียนเฉิงพอจะเข้าใจคร่าวๆ แล้วว่าหลินมั่วหมายถึงอะไร เขามองหลินมั่ว และอดไม่ได้ที่จะเริ่มพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียของการทำเช่นนี้
หลินมั่วพูดกับเขาทันที “ผมรู้ว่าคุณกำลังลังเล”
“แต่ว่าเรื่องนี้ ผมไม่ได้มาปรึกษาหารือ ผมมาออกคำสั่ง”
“หม่าเทียนเฉิง คุณไม่มีทางเลือก!”
ร่องรอยของความคับแค้นใจปรากฏขึ้นในดวงตาของหม่าเทียนเฉิง เขารู้ว่าหลินมั่วต้องการบีบบังคับเขา
เขาสูดหายใจลึกๆ ในใจคิดวางแผนที่จะตอบรับเรื่องนี้ และหลังจากนั้นก็นำเรื่องนี้ไปบอกกล่าวแก่ตระกูลหลักทั้งสิบ
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร จู่ๆ หลินมั่วก็ยื่นมือออกมาแล้วดีดนิ้วทันที
สิ้นเสียงดีดนิ้ว ฉับพลันนั้นหม่าเทียนเฉิงรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างแทงเข้ามาที่หัวใจของเขา
ความรู้สึกนั้นทำให้ขาทั้งสองของหม่าเทียนเฉิงอ่อนปวกเปียก และทรุดตัวลงกับพื้น
ในขณะนั้น เขารู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
“นี่...มันอะไร”
หม่าเทียนเฉิงรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
หลินมั่วดีดนิ้วอีกครั้ง หัวใจของหม่าเทียนเฉิงก็เจ็บปวดขึ้นมาอีก จนเกือบจะเป็นลมล้มพับลงไป
เขามองหลินมั่วด้วยดวงตาเบิกโพลง เห็นได้ชัดว่า ความเจ็บปวดนี้มันเกิดจากการดีดนิ้วของหลินมั่ว!
“ผมเลี้ยงตัวกู่กัดกินหัวใจในตัวของคุณ กู่ชนิดนี้ ต้องให้อาหารทุกๆ สามเดือนครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...