หญิงสาวเหล่านี้จัดวางเสื้อผ้าอย่างเรียบร้อย ก่อนที่จะจากไปอย่างรู้งาน
หลินมั่วรู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับเสวี่ยหลิงเอ๋อร์ “เสื้อผ้ามาส่งแล้ว คุณออกมาดูเองแล้วกัน”
เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ตะโกนออกมาจากด้านในห้อง “คุณเอาเสื้อผ้าเข้ามาก็โอเคแล้ว”
หลินมั่วมองเหล่าเสื้อผ้าที่ถูกจัดวางอยู่เต็มห้อง “ผมจะเอาเข้าไปยังไงดีล่ะ”
“คุณออกมาเลือกเองเถอะ!”
เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ไม่รู้ว่าด้านนอกเกิดอะไรขึ้น เธอคิดว่าหลินมั่วจงใจแกล้งเธอ จึงประตูออกไปพร้อมพูดด้วยความโกรธ “จะให้เลือกอะไร ฉัน...”
เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้ เธอหยุดพูดทันที
เพราะเธอเห็นเสื้อผ้าเต็มห้องไปหมด
มันช่างสวยงามละลานตา สว่างไสวแพรวพราว
เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ในฐานะดารายอดนิยม แบรนด์หรูหราฟุ่มเฟือยเหล่านี้ เธอก็ใส่อยู่บ่อยครั้ง
แต่ว่าแม้ขนาดตัวเธอเอง ก็ยังไม่เคยเสพสุขกับรางวัลล้ำค่าแบบนี้เลย
เสื้อผ้าหรูหรามากมายวางอยู่ด้วยกัน ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตื่นตาได้
ไม่ว่าจะหญิงสาวคนใด ล้วนไม่สามารถปฏิเสธสิ่งเหล่านี้!
เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ลืมเสียสนิทว่าเธอจะพูดอะไร เธอเดินไปรอบๆ มองดูเสื้อผ้าแต่ละชิ้นด้วยความตื่นเต้น
แต่เมื่อมองดูราคา เสวี่ยหลิงเอ๋อร์รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันใด
แม้ว่าเธอจะเป็นซูเปอร์สตาร์ แต่ช่วงเวลาที่เธอโด่งดังนั้นเพิ่งจะไม่นาน เธอเก็บเงินได้เพียงไม่กี่สิบล้านเท่านั้น
เสื้อผ้าหรูหราเหล่านี้ เธอยังไม่กล้าพูดว่า อยากได้อะไรก็ซื้อได้เลย
โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่ราคาตัวละหลักแสน หรือแม้กระทั่งหลายแสนเหล่านี้ ต่อให้เป็นเธอ ก็ทำได้เพียงแค่กล้าคิดเท่านั้น
ในตอนนี้ เสื้อผ้าทั้งหมดเหล่านี้มาวางอยู่ตรงหน้าพร้อมจะให้เธอเลือก ความรู้สึกแบบนี้ช่างเหมือนความฝันจริงๆ
ก็เหมือนๆ กับหญิงสาวทุกๆ คนที่ชอบการเดินช้อปปิ้ง เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็รู้สึกเหมือนกับกำลังช้อปปิ้งอยู่เช่นกัน
แบบนี้ก็ชอบ แบบนั้นก็ถูกใจ เธอแทบอยากจะเก็บเสื้อผ้าเหล่านี้ขึ้นมาให้หมดเลย
แต่ในที่สุด เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็นึกไปถึงสถานะของตัวเอง
เธอเลือกชุดที่ราคาถูกที่สุดมาสองสามชุด แล้วเข้าไปแต่งตัวในห้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...