หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1358

หญิงสาวเหล่านี้จัดวางเสื้อผ้าอย่างเรียบร้อย ก่อนที่จะจากไปอย่างรู้งาน

หลินมั่วรู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับเสวี่ยหลิงเอ๋อร์ “เสื้อผ้ามาส่งแล้ว คุณออกมาดูเองแล้วกัน”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ตะโกนออกมาจากด้านในห้อง “คุณเอาเสื้อผ้าเข้ามาก็โอเคแล้ว”

หลินมั่วมองเหล่าเสื้อผ้าที่ถูกจัดวางอยู่เต็มห้อง “ผมจะเอาเข้าไปยังไงดีล่ะ”

“คุณออกมาเลือกเองเถอะ!”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ไม่รู้ว่าด้านนอกเกิดอะไรขึ้น เธอคิดว่าหลินมั่วจงใจแกล้งเธอ จึงประตูออกไปพร้อมพูดด้วยความโกรธ “จะให้เลือกอะไร ฉัน...”

เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้ เธอหยุดพูดทันที

เพราะเธอเห็นเสื้อผ้าเต็มห้องไปหมด

มันช่างสวยงามละลานตา สว่างไสวแพรวพราว

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ในฐานะดารายอดนิยม แบรนด์หรูหราฟุ่มเฟือยเหล่านี้ เธอก็ใส่อยู่บ่อยครั้ง

แต่ว่าแม้ขนาดตัวเธอเอง ก็ยังไม่เคยเสพสุขกับรางวัลล้ำค่าแบบนี้เลย

เสื้อผ้าหรูหรามากมายวางอยู่ด้วยกัน ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตื่นตาได้

ไม่ว่าจะหญิงสาวคนใด ล้วนไม่สามารถปฏิเสธสิ่งเหล่านี้!

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ลืมเสียสนิทว่าเธอจะพูดอะไร เธอเดินไปรอบๆ มองดูเสื้อผ้าแต่ละชิ้นด้วยความตื่นเต้น

แต่เมื่อมองดูราคา เสวี่ยหลิงเอ๋อร์รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันใด

แม้ว่าเธอจะเป็นซูเปอร์สตาร์ แต่ช่วงเวลาที่เธอโด่งดังนั้นเพิ่งจะไม่นาน เธอเก็บเงินได้เพียงไม่กี่สิบล้านเท่านั้น

เสื้อผ้าหรูหราเหล่านี้ เธอยังไม่กล้าพูดว่า อยากได้อะไรก็ซื้อได้เลย

โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่ราคาตัวละหลักแสน หรือแม้กระทั่งหลายแสนเหล่านี้ ต่อให้เป็นเธอ ก็ทำได้เพียงแค่กล้าคิดเท่านั้น

ในตอนนี้ เสื้อผ้าทั้งหมดเหล่านี้มาวางอยู่ตรงหน้าพร้อมจะให้เธอเลือก ความรู้สึกแบบนี้ช่างเหมือนความฝันจริงๆ

ก็เหมือนๆ กับหญิงสาวทุกๆ คนที่ชอบการเดินช้อปปิ้ง เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็รู้สึกเหมือนกับกำลังช้อปปิ้งอยู่เช่นกัน

แบบนี้ก็ชอบ แบบนั้นก็ถูกใจ เธอแทบอยากจะเก็บเสื้อผ้าเหล่านี้ขึ้นมาให้หมดเลย

แต่ในที่สุด เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็นึกไปถึงสถานะของตัวเอง

เธอเลือกชุดที่ราคาถูกที่สุดมาสองสามชุด แล้วเข้าไปแต่งตัวในห้อง

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ถามด้วยความแปลกใจ “ทิ้งไซส์นี้เอาไว้ทำไมหรือ”

หญิงสาวคนนั้นยิ้มและตอบว่า “เจ้านายสั่งไว้ว่า ให้ซื้อเสื้อผ้าทุกแบบแบบละหนึ่งตัว”

“พวกเรานำไซส์และแบบทั้งหมดมาให้คุณเลือก คุณสามารถใส่ไซส์นี้ได้ ก็เลยทิ้งเสื้อผ้าไซส์นี้ไว้ที่นี่ทั้งหมดค่ะ”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ตาโต เธอมองหลินมั่วด้วยความรู้สึกอธิบายไม่ถูก

หลินมั่วซื้อเสื้อผ้าทุกแบบนี้ให้เธอแบบละหนึ่งตัวเลยหรือ

ชายหนุ่มคนนี้ หน้าใหญ่ใจโตขนาดนี้เลย?

หลินมั่วกลับรู้สึกพูดอะไรไม่ออก ไท่จื่อต้องการจะทำอะไร

อย่างไรก็ตาม เรื่องราวยังไม่จบเพียงเท่านี้

เมื่อหญิงสาวเหล่านี้เก็บเสื้อผ้าในห้องเรียบร้อย ก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามา

พวกเธอยังนำกระเป๋าหลากหลายแบบมาอีกด้วย ล้วนเป็นของระดับแบรนด์เนม เข้ามาวางไว้จนเต็มห้อง

“คุณผู้หญิง กระเป๋าของคุณมาถึงแล้ว รบกวนเซ็นรับหน่อยนะคะ”