หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1377

หวังชิ่งอวิ๋นไม่ได้โม้จริงๆ

ถึงบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์หลายแห่งในสังกัดของตระกูลหวังจะไม่โดดเด่นในแวดวงบันเทิง

แต่ว่าด้วยทรัพย์สินของตระกูลหวังประกอบกับเส้นสายของตระกูลหวังแล้ว ถ้าพยายามที่จะดันดาราสักคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก!

และเพื่อเอาใจหลินมั่ว หวังชิ่งอวิ๋นถึงได้พูดคำชักชวนแบบนี้ออกมา

กลับกันถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ ต่อให้เป็นพวกดาราชั้นนำ หวังอวิ๋นก็ไม่แม้แต่จะชายตามองอยู่ดี แล้วนับประสาอะไรกับระดับของเสวี่ยหลิงเอ๋อร์

แน่นอนว่าเสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็รู้ว่าที่หวังชิ่งอวิ๋นช่วยเธอเป็นเพราะหลินมั่ว

อันที่จริง ถ้าเลือกคนในห้องมาสักคน ฐานะของคนเหล่านั้นก็สูงกว่าหวังเทียนเจ๋อเถ้าแก่ของเธอเป็นหลายเท่า

และบรรดาคนเหล่านี้ ก็ล้วนแต่เป็นคนที่ดาราชั้นนำอยากจะกอดขาอ้อนวอนใจจะขาด

เมื่อก่อนเธอได้แต่แหงนมองดูคนพวกนี้

แต่ตอนนี้ คนเหล่านี้สุภาพกับเธอมากจนถึงกับให้ความเคารพเธอ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเห็นแก่หลินมั่ว!

เธอเลยยิ่งอึ้ง และเธอไม่เข้าใจจริงๆว่าชายหนุ่มหน้าตาธรรมดาคนนี้มีความสามารถเพียงใดกันแน่

แต่ว่าเธอก็ไม่ได้ตกปากรับคำของหวังชิ่งอวิ๋น แต่กลับมองไปที่หลินมั่วที่อยู่ข้างๆเธอ

แม้ว่าสำหรับเธอโอกาสดังกล่าวจะมีเพียงครั้งเดียวในชีวิต แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจ

จะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ขึ้นอยู่กับหลินมั่วแล้ว

และหลินมั่วก็ไม่พูดอะไร แต่ไท่จื่อที่อยู่ข้างๆกลับพูดว่า "ผู้เฒ่าหวัง อย่าเปลืองแรงเลย"

“เมื่อคืนผมบอกแล้วไงว่า ผมจะช่วยหาผู้จัดการให้กับเธอเอง”

"คุณกำลังทำอะไร? คิดจะก้าวก่ายงานของผมเหรอ"

แล้วหวังชิ่งอวิ๋นก็รีบหัวเราะและพูดว่า "โอ้ ผมไม่รู้ว่าไท่จื่อได้เตรียมการไว้แล้ว"

"ขออภัยด้วย!"

หลินมั่วเหลือบมองหวังชิ่งอวิ๋น ไม่อยากจะพูดเลยว่าหวังชิ่งอวิ๋นก็อยู่เป็นเหมือนกันนะเนี่ย

ทั้งๆที่ถูกไท่จื่อแกงแต่เขาก็ยังยิ้มออกอยู่ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าหวังชิ่งอวิ๋นเจ้าเล่ห์มาก

และหลินมั่วก็ระมัดเขามากขึ้นเช่นกัน

ไท่จื่อคนนี้มีอิทธิพลต่อเมืองไห่มากแค่ไหนกันแน่นะ

“ฉันขอบคุณพวกพี่มากๆที่ช่วยฉันเรื่องสัญญานี่”

“ถ้าฉันจะเรื่องผู้จัดการรบกวนอีก ฉัน...ฉัน...เกรงใจ...”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ทำตัวไม่ถูก เธอรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้ไท่จื่อกับหลินมั่วมากเกินไปแล้ว

สำหรับความปรารถนาดีครั้งนี้ของไท่จื่อ เธอรับไว้ไม่ไหวจริงๆ

แล้วไท่จื่อก็เบะปาก "ไม่เห็นจะเป็นไรเลย"

“ก็แค่ผู้จัดการธรรมดาๆเอง!”

"เป็นเกียรติของพวกมันแล้วที่ได้รับใช้ฉัน พวกมันดีใจจะตายไป"

“ไม่มีใครลำบากหรอก”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์สตั๊น องค์รัชทายาทคนนี้มั่นใจเกินไปแล้วมั้ง

ผู้จัดการมือทองพวกนั้นล้วนแต่มีอิทธิพลในประเทศ คนที่ต้องการพบกับพวกเขาก็ยังต้องต่อคิวเลยนะ

ทำไมพอเป็นไท่จื่อกลับกลายเป็นว่า ได้รับใช้เขาถือว่าเป็นเกียรติของพวกเขาแล้ว