หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 138

ปีเตอร์งุนงง “หมายความว่าอะไร”

ระดับความรู้ภาษาจีนของเขายังไม่มากพอที่จะเข้าใจความหมายของตัวอักษรสามตัวนี้

หลินมั่วตอบ “ไม่มีอะไรหรอก ผมชมคุณน่ะ!”

สวี่ปั้นซย่าหัวเราะคิกคัก แล้วมือยื่นไปหยิกหลังหลินมั่วเบาๆ

หลินมั่วหงายมือขึ้นและคว้ามือของสวี่ปั้นซย่ามาจับไว้ ทำให้สวี่ปั้นซย่าแก้มแดงขึ้นมาทันที

ผิงผิงสีหน้าขุ่นเคือง หลังจากกินอาหารไปครู่หนึ่ง อยู่ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “หลินมั่ว งานที่โรงพยาบาลเป็นยังไงบ้าง”

“วุฒิการศึกษาของนายต่ำมาก ในตอนนั้นเพื่อที่จะทำให้นายได้เข้าไปทำงานที่โรงพยาบาล ฉันยังต้องไปขอให้ลูกพี่ลูกน้องฉันช่วยอยู่เลย”

“ฉันได้ยินลูกพี่ลูกน้องฉันบอกว่า นายไปทำความสะอาดห้องน้ำเหรอ”

“ก็ดีนะ นายเหมาะทำงานนี้ที่สุดแล้ว ยังไงซะก็ไม่จำเป็นต้องมีวุฒิการศึกษา!”

“นายต้องตั้งใจทำนะ แล้วก็ต้องทะนุถนอมงานที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ด้วย!”

หลินมั่วขมวดคิ้ว

ลูกพี่ลูกน้องของผิงผิงก็คือจ้าวจยาฝาน

ในตอนนั้นที่หลินมั่วเข้าไปทำงานที่โรงพยาบาล สวี่ปั้นซย่าต่างหากที่หาคนมาช่วย

ผิงผิงไม่เคยช่วยอะไรเลยสักนิด แถมยังยุยงให้จ้าวจยาฝานมุ่งเป้ามาที่หลินมั่วหลายต่อหลายครั้ง

พูดได้เลยว่าที่หลินมั่วถูกจัดให้ไปเป็นพนักงานทำความสะอาด ผิงผิงก็เป็นหนึ่งในคนที่ผลักดันอยู่เบื้องหลัง

ตอนนี้ผิงผิงตั้งใจพูดเรื่องที่หลินมั่วเป็นพนักงานทำความสะอาดขึ้นมาต่อหน้าทุดคน เห็นได้ชัดเลยว่ากำลังทำให้เขาอับอายขายหน้า

เมื่อรับรู้ถึงอารมณ์ที่ผิดปกติของหลินมั่ว สวี่ปั้นซย่าก็รีบดึงมือของเขามาจับไว้และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หลินมั่ววางแผนจะลาออกจากโรงพยาบาล แล้วหลังจากนั้นจะมาทำอุตสาหกรรมยาด้วยกันกับฉันน่ะ”

“จริงเหรอ” ผิงผิงยิ้มเยาะ “หลินมั่ว ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่านายกล้าหาญเด็ดเดี่ยว สามารถออกไปหาเงินด้วยตัวเองได้”

“ไม่เจอกันหนึ่งปี ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วล่ะ”

“เกาะผู้หญิงกินจนติดเป็นนิสัยเหรอ”

“ตอนนี้พึ่งพาปั้นซย่าเต็มที่เลยเหรอ”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว คู่หมั้นคุณก็อยู่ตรงนี้ ยังจะมาขอเบอร์โทรศัพท์คนอื่นอีก นี่มันผู้ชายเฮงซวยประเภทไหนกันแน่