เมื่อได้ฟังมาถึงตรงนี้ ปีเตอร์ที่แทบจะปัสสาวะราดอยู๋แล้ว พูดอย่างร้อนรนว่า "ผะ...ผมพูดผิดไป ผมไม่ได้เป็นประธานของเซิ่งหยวนกรุ๊ป"
"แต่ว่า ผะ...ผมคือคนที่เซิ่งหยวนกรุ๊ปเชิญกลับมาด้วยเงินเดือนระดับสูงจริงๆ..."
เหล่าผู้คนที่อยู่กันโดยรอบต่างก็หัวเราะกันเกรียวกราว ที่แท้นี่ก็เป็นแค่นักต้มตุ๋นคนหนึ่งเท่านั้นเอง
ใบหน้าของผิงผิงเป็นสีแดงก่ํา เธอก็รู้สึกอับอายเช่นกัน
เหลาหู่ก็ยังคงพูดต่ออย่างไม่ลดละ "ไอบ้านี่พูดจาเหลวไหล บริษัทของพวกฉันจะไปเชิญคนแบบแกมาด้วยเงินเดือนระดับสูงได้อย่างไร"
ปีเตอร์พูอย่างรีบร้อนว่า “ผะ…ผมพูดเรื่องจริงนะ!”
เหลาหู่กล่าว "ถ้าอย่างนั้นแกบอกมาสิ บริษัทของพวกฉันเชิญแกมาทำอะไรกันแน่!"
ปีเตอร์ "ผะ...ผมมีหน้าที่หลักในการบริหาร...โรงเรียนอนุบาลที่อยู่ภายใต้เซิ่งหยวนกรุ๊ป..."
"พูดจาเหลวไหล!" เหลาหู่โกรธจัด "หน้าที่บริหารโรงเรียนอนุบาลก็คือฉันที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง มันไปเป็นของคนอย่างแกตั้งแต่เมื่อไรกัน"
"แกสารภาพความจริงกับฉัน ที่จริงแล้วแกทำอะไรกันแน่"
สีหน้าของปีเตอร์ดูอึดอัดเข้าไปอีก "ผะ...ผมมีหน้าที่ในการจัดการ ชั้นเรียนหนึ่ง...ขะ...ของโรงเรียนอนุบาล..."
ผู้คนต่างก็ตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหลาหู่หัวเราะออกมาทันที "ดูแลหนึ่งชั้นเรียน?"
"บ้าจริง ที่แท้แกก็เป็นอาจารย์ประจำชั้นเท่านั้นเองนี่!"
"อาจารย์ประจำชั้นโรงเรียนอนุบาล?"
"พวกฉันเชิญครูต่างชาติกลับมาที่โรงเรียนอนุบาลในเครือ ถูกไหม"
ทุกคนที่อยู่โดยรอบต่างก็พากันหัวเราะลั่นออกมา นายปีเตอร์คนนี้คนนี้ช่างเสแสร้งเก่งเสียจริงๆ
ตัวเองเป็นเพียงแค่ครูต่างชาติของโรงเรียนอนุบาลในเครือเซิ่งหยวนกรุ๊ปเท่านั้น แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่าอยู่ดีๆก็ถูกบรรจุให้เป็นประธานของเซิ่งหยวนกรุ๊ปซะอย่างนั้น
เอาแต่คุยโม้โอ้อวดอยู่ตลอดเวลา เมื่อครู่ยังโอ้อวดตัวเองว่าเป็นสุภาพบุรุษที่มีอารยธรรมอะไรสักอย่าง แล้วยังไปด่าว่าคนอื่นเขาเป็นคนป่าเถื่อนหยาบคายอีกด้วย
ผลลัพธ์พึ่งจะมาปรากฎ ว่าที่จริงแล้วปีเตอร์คนนี้ก็เป็นแค่นักต้มตุ๋นคนหนึ่งเท่านั้นเอง
ผิงผิงคนที่พูดแทนให้กับปีเตอร์เมื่อครู่นี้ ตอนนี้ต่างก็ต้องรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยแบรนด์เนมคนนั้น ตอนนี้ก็อับอายจนแทบจะมุดเข้าไปในดินอยู่แล้ว
เธอก็มองปีเตอร์เป็นคนหล่อเหลาและสูงใหญ่ และดูเป็นสุภาพบุรุษ อีกทั้งยังมียศอีกมากมายด้วย แล้วเธอก็หลงใหลปีเตอร์อยู่ช่วงขณะหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...