หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 145

ผิงผิงทนไม่ไหวแล้วพูดว่า "นายขี้โม้ละสิ!"

"นายมีเจ็ดแปดห้องในคฤหาสน์หรูเซิงซื่ออย่างนั้นเหรอ"

"ทำไมนายถึงไม่พูดด้วยละว่าตัวเองมีวิลล่าอยู่ที่คฤหาสน์เสิงซื่ออยู่อีกกี่ห้อง"

"แล้วก็ ยังบอกว่านายเป็นน้องชายของเฉินเซิ่งหยวนอีก ฉันว่าที่จริงแล้วนายมันก็เป็นแค่คนโกหกเท่านั้นแหละ!"

ในขณะนั้น ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ นั้นก็ลุกยืนขึ้น "นางคนสำส่อน แกใจกล้ามากเลยนะ กล้าพูดแบบนี้กับเจ้าพ่อเสือได้ยังไงกัน"

"อยู่ถนนสายใต้นี้ มีใครบ้างที่ไม่รู้จักเจ้าพ่อเสือ"

"แกกล้าพูดว่าเจ้าพ่อเสือเป็นคนโกหก เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแกให้ตายแน่!"

เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นมาจากผู้คนโดยรอบในทันที

“เขาคือเจ้าพ่อเสือ”

“เจ้าพ่อเสือคนไหน?”

“เจ้าพ่อเสื้อถนนใต้ไง จะเป็นใครไปได้อีก”

"โอ้พระเจ้า ก็คือผู้มีอิทธิพลของถนนใต้ พูดได้ว่าอยู่ถนนใต้มีหนึ่งไม่มีสอง เหยียบเข้ามาในถนนใต้ก้าวหนึ่งก็เหมือนเข้าใกล้เจ้าพ่อเสือคนนั้นไปถึงสามขั้นแล้ว"

“นอกจากเขา ยังจะเป็นใครได้อีก”

"ถ้านี่คือเจ้าพ่อเสือจริงๆ อย่างนั้นก็ไม่ต้องพูดถึงมีคฤหาสน์หรูเซิงซื่ออยู่หลายห้องเลย ถ้าบอกว่าคฤหาสน์หรูเซิงซื่อทั้งหมดต่างก็เป็นของเขา ฉันก็เชื่อ!"

ผู้คนต่างก็กำลังพูดถึงเรื่องนี้ ต่างมองไปที่เจ้าพ่อเสือด้วยสายตาที่หวาดกลัว

ช่วยไม่ได้ที่เจ้าพ่อเสือมีชื่อเสียงเลื่องลือ

อีกทั้งยังมีเฉินเซิ่งหยวนค่อยหนุนหลังอีก แม้แต่ทั้งสิบตระกูลต่างก็ไม่อยากที่จะแข่งขันกับเขาเลย ซึ่งก็แสดงถึงความแข็งแกร่งของเขาได้

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่า ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อคนหนึ่งของบริษัทเครื่องยาสมุนไพร มีตัวตนที่คาดไม่ถึงขนาดนี้

ผิงผิงกลับใกล้ที่จะร้องไห้ออกมาให้ได้ แน่นอนว่าเธอต้องเคยได้ยินชื่อเสียงของเจ้าพ่อเสืออยู่แล้ว

แต่ว่า ใครจะไปคิดกันละ ว่าเหลาหู่ที่ให้ความเคารพนับถือต่อหลินมั่วคนนี้ นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้าพ่อเสือจริงๆ!

ถ้ารู้เรื่องนี้แต่แรก เธอจะไปกล้าขาดความเคารพต่อเจ้าพ่อเสือได้อย่างไรกัน

“ทะ…ท่านคือเจ้าพ่อเสือจริงๆ อย่างนั้นเหรอ” ผิงผิงที่กำลังสั่นสะท้านถามขึ้น

“เธอคิดว่ายังไงละ?” เหล่าหู่ถามกลับ