หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1463

เด็กหนุ่มมีสีหน้าจนตรอก เขาตะคอกขึ้นมาอย่างโมโห "ฉันจะฆ่านาย!"

หมัดอีกข้างของเขาพุ่งออกไปทางหลินมั่วทันทีราวกับต้องการพลีชีพเพื่อสู้กับหลินมั่วอย่างเอาเป็นเอาตาย

แต่ความจริงแล้วเขาอยู่ห่างจากหลินมั่วเกินไป ทำให้การโจมตีในครั้งนี้ไม่มีผลอะไร

หลินมั่วใช้โอกาสนี้คว้าข้อมือของเด็กหนุ่มเอาไว้แน่นก่อนจะกดข้อมือของเด็กหนุ่มเอาไว้ที่หน้าอกเช่นเดียวกัน

เด็กหนุ่มโมโหเป็นอย่างมาก เขาเหมือนกับลิงบ้าที่ดิ้นรนอย่างเอาเป็นเอาตาย

หลินมั่วหมดคำจะพูด เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเด็กหนุ่มต้องโมโหขนาดนี้

เพื่อป้องกันการดิ้นของเด็กหนุ่ม หลินมั่วจึงกดข้อมือของเขาเอาไว้ที่หน้าอก จากนั้นก็หาโอกาสกดร่างกายของเขาไปทางด้านหลัง

เด็กหนุ่มยังคงนั่งฉีกขาเป็นเส้นตรงอยู่ที่พื้น ในตอนนี้เขาถูกหลินมั่วกดข้อมือไว้ที่หน้าอกและผลักเขาไปด้านหลัง ทำให้เขาต้องกดร่างกายลงไปที่ขาหลังของตัวเอง

หลินมั่วอึ้งเป็นอย่างมาก ตัวของเด็กหนุ่มคนนี้อ่อนมากจริงๆ

เขาสามารถฉีกขาได้ก็ทีหนึ่งแล้ว แถมตอนนี้เขายังสามารถเอนร่างกายตัวเองให้ไปอยู่ที่ขาด้านหลังได้อีกด้วยงั้นเหรอ

เด็กหนุ่มคนนี้เหมือนจะเป็นบ้าไปแล้ว เขาต่อสู้ดิ้นรนอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อให้หลุดพ้นจากการจับกุมของหลินมั่ว

หลินมั่วจึงทำได้แค่กดเขาเอาไว้ "พอ!"

"ยอมแพ้ซะ!"

"นายแพ้แล้วยังไม่ยอมรับอีกเหรอ นายจะกลับคำหรือไง"

เด็กหนุ่มหน้าแดงก่ำ "นาย...ไอ้คนหน้าด้าน!"

"ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!"

"นายปล่อยฉันนะ ฉัน...ฉันขอสู้ตาย!"

หลินมั่วโมโห "ใครหน้าด้าน"

"เมื่อกี้นายพูดเองว่าจะสู้กับฉันสักยก แล้วถ้าฉันชนะนายจะปล่อยภรรยาฉัน!"

"ฉันชนะแล้ว นายยังจะสู้กับฉันอีก?"

"นาย...ตอนนี้นายคิดที่จะกลับคำงั้นเหรอ"

"คนตระกูลว่าน แพ้แล้วก็กลับคำเหรอ"

เด็กหนุ่มโมโหเป็นอย่างมาก เขาขบฟันแน่น "ได้!"

"ฉันยอมรับว่าแพ้และนายชนะ!

"ตอนนี้นายปล่อยได้หรือยัง!"

หลินมั่ว "ปล่อยภรรยาฉันมาก่อน!"

เด็กหนุ่มขบฟันแน่น "นายปล่อยฉันก่อนสิ!"