หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 149

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้ามา ต่างก็ไม่พูดอะไรสักคำ ตรงเข้ามาลากคุณชายโจวออกไป

ลูกน้องของเขาสองสามคนยังอยากคิดที่จะต่อต้าน จึงได้ถูกทุบตี จนทั้งหมดนั้นว่านอนสอนง่ายทันที

ผิงผิงตะลึงงัน นี่คือทายาทของตระกูลโจวที่เป็นหนึ่งในสิบตระกูลแล้วนะ ก็ยังถูกลากออกไปอย่างนี้แล้ว

ที่จริงแล้วเธอคิดที่จะใช้คุณชายโจวเหยียบย่ำหลินมั่ว เพื่อที่จะเรียกคืนศักดิ์ศรีของตัวเอง

ตอนนี้ คุณชายโจวกลับถูกหลินมั่วเหยียบไว้ใต้เท้าไปแล้ว

นอกจากนี้ จากที่ดูตามสถานการณ์แล้ว ถ้าหากว่าหลินมั่วต้องการ เขาก็สามารถที่จะไล่เธอออกไปจากอีผิ่นเซวียนเมื่อไรก็ได้

เจ้าคนไร้ประโยชน์คนนี้ กลายเป็นแขกระดับวีไอพีของอีผิ่นเซวียนอย่างกระทันหันได้อย่างไรกัน

ผู้จัดการเซี่ย "คุณหลิน ไปรบกวนคุณแล้ว ผมต้องขอโทษคุณจริงๆ "

"ตอนนี้ผมได้ให้พนักงานไปจัดเตรียมโต๊ะที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมชั้นบนสุดให้คุณเรียบร้อยแล้ว"

"ไม่อย่างนั้น พวกคุณไปห้องส่วนตัวระดับสุพรีมกันไหมครับ"

ผู้คนทั้งหมดต่างก็อุทานกันออกมา ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมของอีผิ่นเซวียน นั่นมันหรูหราเสียยิ่งกว่าชั้นเก้าของโรงแรมสือไต้อีก

ทั่วทั้งเมืองก่วงหยาง คนที่สามารถไปที่ชั้นเก้าของโรงแรมสือไต้ได้ ดูเหมือนว่าจะมีแค่ไม่กี่ร้อยคนเท่านั้น

แต่คนที่สามารถเข้าห้องส่วนตัวระดับสุพรีมของอีผิ่นเซวียนได้ กลับมีน้อยยิ่งกว่านั้นเสียอีก

แม้แต่เสี่ยใหญ่ของสิบตระกูลใหญ่ ก็ยังไม่มีคุณสมบัติได้เข้าไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมได้

ตอนนี้ ผู้จัดการเซี่ยต้องการที่จะให้หลินมั่วและพวกเขาไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีม

นี่ไม่ใช่ว่า หลินมั่วเป็นจุดศูยน์กลางของพวกเขา มีระดับสูงยิ่งกว่าทายาทของสิบตระกูลใหญ่อีกอย่างนั้นเหรอ

แววตาของผิงผิงเป็นประกายขึ้นมาทันที เธอเพียงแค่เคยได้ยินเรื่องของห้องส่วนตัวระดับสุพรีมเท่านั้น

ถ้าหากว่าสามารถเข้าไปในห้องส่วนตัวระดับนี้ได้ ก็เพียงพอที่จะเอาไปคุยโม้โออวดได้ตลอดชีวิตแล้ว

เธอลุกขึ้นอย่างรีบร้อน พูดขึ้นมาอย่างกระตือรือร้นว่า "หลินมั่ว ในเมื่อผู้จัดการเซี่ยได้เตรียมการอย่างกระตือรือร้นขนาดนี้ พวกเราไม่ควรที่จะทำให้คนอื่นต้องเสียน้ำใจนะ"

"ไป พวกเราไปชั้นบนสุดกันเถอะ ที่นั้นคงจะเงียบสงบกำลังดี ฉันจะได้พูดคุยกับปั้นซย่าอย่างเงียบๆ ได้แล้ว"

ปีเตอร์ก็พนักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็ควักเอาโทรศัพท์ออกมา

ครั้งนี้ได้ไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีม คิดได้ว่าต้องการถ่ายรูปเยอะสักหน่อย

จากนี้เมื่อเอารูปพวกนี้ออกไปโกหกแล้วก็โอ้อวด ลงแรงเพียงแค่เล็กน้อยแต่ต้องได้ผลตอบแทนอย่างงามแน่นอน!

อย่างไรก็ตาม หลินมั่วกลับโบกมือเบาๆ "ผู้จัดการเซี่ย ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นแล้วครับ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา