เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้ามา ต่างก็ไม่พูดอะไรสักคำ ตรงเข้ามาลากคุณชายโจวออกไป
ลูกน้องของเขาสองสามคนยังอยากคิดที่จะต่อต้าน จึงได้ถูกทุบตี จนทั้งหมดนั้นว่านอนสอนง่ายทันที
ผิงผิงตะลึงงัน นี่คือทายาทของตระกูลโจวที่เป็นหนึ่งในสิบตระกูลแล้วนะ ก็ยังถูกลากออกไปอย่างนี้แล้ว
ที่จริงแล้วเธอคิดที่จะใช้คุณชายโจวเหยียบย่ำหลินมั่ว เพื่อที่จะเรียกคืนศักดิ์ศรีของตัวเอง
ตอนนี้ คุณชายโจวกลับถูกหลินมั่วเหยียบไว้ใต้เท้าไปแล้ว
นอกจากนี้ จากที่ดูตามสถานการณ์แล้ว ถ้าหากว่าหลินมั่วต้องการ เขาก็สามารถที่จะไล่เธอออกไปจากอีผิ่นเซวียนเมื่อไรก็ได้
เจ้าคนไร้ประโยชน์คนนี้ กลายเป็นแขกระดับวีไอพีของอีผิ่นเซวียนอย่างกระทันหันได้อย่างไรกัน
ผู้จัดการเซี่ย "คุณหลิน ไปรบกวนคุณแล้ว ผมต้องขอโทษคุณจริงๆ "
"ตอนนี้ผมได้ให้พนักงานไปจัดเตรียมโต๊ะที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมชั้นบนสุดให้คุณเรียบร้อยแล้ว"
"ไม่อย่างนั้น พวกคุณไปห้องส่วนตัวระดับสุพรีมกันไหมครับ"
ผู้คนทั้งหมดต่างก็อุทานกันออกมา ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมของอีผิ่นเซวียน นั่นมันหรูหราเสียยิ่งกว่าชั้นเก้าของโรงแรมสือไต้อีก
ทั่วทั้งเมืองก่วงหยาง คนที่สามารถไปที่ชั้นเก้าของโรงแรมสือไต้ได้ ดูเหมือนว่าจะมีแค่ไม่กี่ร้อยคนเท่านั้น
แต่คนที่สามารถเข้าห้องส่วนตัวระดับสุพรีมของอีผิ่นเซวียนได้ กลับมีน้อยยิ่งกว่านั้นเสียอีก
แม้แต่เสี่ยใหญ่ของสิบตระกูลใหญ่ ก็ยังไม่มีคุณสมบัติได้เข้าไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีมได้
ตอนนี้ ผู้จัดการเซี่ยต้องการที่จะให้หลินมั่วและพวกเขาไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีม
นี่ไม่ใช่ว่า หลินมั่วเป็นจุดศูยน์กลางของพวกเขา มีระดับสูงยิ่งกว่าทายาทของสิบตระกูลใหญ่อีกอย่างนั้นเหรอ
แววตาของผิงผิงเป็นประกายขึ้นมาทันที เธอเพียงแค่เคยได้ยินเรื่องของห้องส่วนตัวระดับสุพรีมเท่านั้น
ถ้าหากว่าสามารถเข้าไปในห้องส่วนตัวระดับนี้ได้ ก็เพียงพอที่จะเอาไปคุยโม้โออวดได้ตลอดชีวิตแล้ว
เธอลุกขึ้นอย่างรีบร้อน พูดขึ้นมาอย่างกระตือรือร้นว่า "หลินมั่ว ในเมื่อผู้จัดการเซี่ยได้เตรียมการอย่างกระตือรือร้นขนาดนี้ พวกเราไม่ควรที่จะทำให้คนอื่นต้องเสียน้ำใจนะ"
"ไป พวกเราไปชั้นบนสุดกันเถอะ ที่นั้นคงจะเงียบสงบกำลังดี ฉันจะได้พูดคุยกับปั้นซย่าอย่างเงียบๆ ได้แล้ว"
ปีเตอร์ก็พนักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็ควักเอาโทรศัพท์ออกมา
ครั้งนี้ได้ไปที่ห้องส่วนตัวระดับสุพรีม คิดได้ว่าต้องการถ่ายรูปเยอะสักหน่อย
จากนี้เมื่อเอารูปพวกนี้ออกไปโกหกแล้วก็โอ้อวด ลงแรงเพียงแค่เล็กน้อยแต่ต้องได้ผลตอบแทนอย่างงามแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม หลินมั่วกลับโบกมือเบาๆ "ผู้จัดการเซี่ย ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นแล้วครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...