หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 156

สวี่เจี้ยนกงอารมณ์ดีมาก เขารีบตกลงที่จะช่วยทั้งสามคนเปลี่ยนโรงแรมทันที

ทั้งสามคนไม่กล้าพักที่โรงแรมห้าดาวอีกแล้ว เพราะว่าโรงแรมห้าดาวส่วนใหญ่ใช้วัสดุที่นอนชนิดเดียวกัน

เมื่อกำลังจะเดินจากไปก็เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้นอีก

ตอนที่เช็คเอาท์ สวี่เจี้ยนกงได้รับแจ้งว่าสามคนนี้มีการบริโภคสูง

หลังจากมาถึงเมื่อคืน ครอบครัวของหวงซิ่วฉินไม่ได้ขึ้นไปนอนข้างบน แต่กลับไปที่ร้านอาหารข้างล่างเพื่อกินอาหารทะเล

มื้อหนึ่งกินไปแปดพันกว่า

โชคดีที่บุฟเฟ่ต์อาหารเช้าฟรี ไม่อย่างงั้นมื้อเช้านี้ไม่รู้ว่าจะกินกันไปเท่าไหร่!

สวี่เจี้ยนกงแทบจะอาเจียนเป็นเลือด “พวกคุณ...กินอะไรมาหรือยัง”

หวงซิ่วฉินสีหน้าไร้เดียงสา “ยังเลย”

“แค่สั่งอาหารมาเล็กๆ น้อยๆ และสั่งไวน์แดงอีกสักขวด”

“พี่เขย พวกเรามาที่นี่เพื่อให้คุณเลี้ยงมื้อเย็น คุณคงไม่เสียดายใช่ไหม?”

สวี่เจี้ยนกงเป็นกังวล “พวกคุณอยากกินอาหาร ทำไมไม่บอกฉัน”

“ฉันพาพวกคุณไปเลี้ยงข้างนอกก็ได้ ทำไมรีบมาที่นี่ล่ะ”

“พวกคุณรู้ไหมของสิ่งเดียวกัน อยู่ที่นี่ราคาแพงกว่าข้างนอกหลายเท่า”

ทั้งสามสีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที หวงซิ่วฉินพูดอย่างโกรธเคือง “พี่เขย พูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร”

“ครอบครัวของคุณมีบริษัทที่ใหญ่โต มีเงินมากมาย สนใจเงินจำนวนเล็กน้อยแค่นี้เหรอ”

“จริงสิ ยิ่งรวยก็ยิ่งขี้เหนียวสินะ”

สวี่เจี้ยนกงแทบจะเป็นบ้า ฟังฮุ่ยรีบพูดไกล่เกลี่ย “ช่างมัน ช่างมัน แค่อาหารมื้อเดียว!”

“ซิ่วฉิน คุณเองก็อย่าโกรธเลย”

“งานของเฉียวเฉียว ปั้นซย่าจัดการให้เรียบร้อยแล้ว”

“วันนี้ไปทำงานได้”

ทั้งสามคนดีใจเป็นอย่างยิ่ง หวงซิ่วฉินพูดทันทีว่า “จริงเหรอ”

“เป็นผู้จัดการใช่ไหม”

“เงินเดือนเริ่มต้นที่ห้าหมื่น”

“พักอยู่ที่ไหน ฉันขอบอกพวกคุณว่า คฤหาสน์สุดหรูเสิงซื่อถือเป็นระดับต่ำที่สุด”

ฟังฮุ่ยถอนหายใจ “ที่พักคือคฤหาสน์สุดหรูเสิงซื่อ”

“พื้นที่กว่าสองร้อยตารางเมตร ตกแต่งปรับปรุงอย่างดี”

หวงซิ่วฉินถึงจะยิ้มออก “อย่างนี้สิถึงจะถูก”

“พี่เขย ฉันไม่ได้พูดถึงคุณนะ”