สายตาวั่นจื่อเฟิงเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น อยากเอ่ยคำพูดโหดร้ายเพื่อกอบกู้สถานการณ์ แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าเปิดปาก
แต่ทว่า เขาแอบโกรธอยู่ภายในใจ
หลังจากเรื่องคราวนี้จบลง ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไกล่เกลี่ยคนภายในวงศ์ตระกูลให้ฆ่าแมงมุมพิษกับไท่จื่อซะ!
พอคนในสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ แต่ละคนต่างก็หวาดกลัว ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ
เฉียนหย่งอันหน้าเขียว เดิมทีมีตระกูลวั่นคอยหนุนหลัง เขาถึงจะสามารถใส่ร้ายหลินมั่วว่าขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถังได้ แล้วค่อยแย่งยาฟื้นฟูของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อไป
นึกไม่ถึงว่าแมงมุมพิษจะปรากฏตัวอย่างกะทันหัน แม้แต่วั่นจื่อเฟิงก็เสียเปรียบอยู่ในมือเธอ
สถานการณ์แบบนี้ลำบากแล้ว หากเขาคิดจะใส่ร้ายหลินมั่วต่อไป เกรงว่าแมงมุมพิษจะไม่เห็นด้วย
แต่ทว่า เขาเองก็เข้าใจดี
ถ้าหากคราวนี้เขาแย่งตำรับยาฟื้นฟูไปไม่ได้ ต่อไปฐานะของเขาในสิบตระกูลใหญ่ต้องตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว
ไม่เพียงเท่านี้ แม้แต่ตระกูลเฉียน เกรงว่าจะต้องแบกรับความผิดชอบไปด้วย
ถึงตอนนั้น เขาคงจะไม่มีที่ยืนในมณฑลซูอีกต่อไป!
ดังนั้น ถึงแม้ว่าในใจจะหวาดกลัวแมงมุมพิษมาก แต่เฉียนหย่งอันยังคงกล่าวด้วยความเด็ดเดี่ยวว่า “หลินมั่ว นายหมายความว่าไง”
“โดนผมเปิดโปงเรื่องที่พวกคุณขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถังของผม ก็เลยหาคนมาก่อกวน คิดจะไม่ยอมรับใช่ไหม”
“ผมจะบอกคุณนะ ดวงตาของคนบนโลกเป็นประกาย ต่อให้คุณฆ่าพวกเราหมดแล้ว แต่คุณอุดปากของคนบนโลกได้เหรอ”
คนรอบด้านซุบซิบกันทันที สายตาที่มองหลินมั่วเต็มไปด้วยความดูถูก
หลินมั่วขมวดคิ้ว แล้วกล่าวเสียงขรึมว่า “เฉียนหย่งอัน ผมขอพูดเหมือนเดิม คุณบอกว่าพวกเราขโมยตำรับยามาจาดวั่นชุนถัง คุณมีหลักฐานไหม”
เฉียนหย่งอันกล่าวเสียงดังว่า “หัวหน้าสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูของพวกเราล้วนเป็นพยานได้…”
แมงมุมพิษพูดแทรกเขาทันที “เหอะ หลายร้อยคนที่อยู่ข้างหลังฉันก็เป็นพยานให้หลินมั่วได้ว่าพวกเขาไม่ได้ขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถัง!”
เฉียนหย่งอันกล่าวเสียงขรึมว่า “แมงมุมพิษ คุณไม่มีเหตุผลเลย”
“คนพวกนี้ล้วนเป็นลูกน้องของคุณ พวกเขาจะยืนยันอะไรได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...