หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1628

สายตาวั่นจื่อเฟิงเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น อยากเอ่ยคำพูดโหดร้ายเพื่อกอบกู้สถานการณ์ แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าเปิดปาก

แต่ทว่า เขาแอบโกรธอยู่ภายในใจ

หลังจากเรื่องคราวนี้จบลง ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไกล่เกลี่ยคนภายในวงศ์ตระกูลให้ฆ่าแมงมุมพิษกับไท่จื่อซะ!

พอคนในสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ แต่ละคนต่างก็หวาดกลัว ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

เฉียนหย่งอันหน้าเขียว เดิมทีมีตระกูลวั่นคอยหนุนหลัง เขาถึงจะสามารถใส่ร้ายหลินมั่วว่าขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถังได้ แล้วค่อยแย่งยาฟื้นฟูของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อไป

นึกไม่ถึงว่าแมงมุมพิษจะปรากฏตัวอย่างกะทันหัน แม้แต่วั่นจื่อเฟิงก็เสียเปรียบอยู่ในมือเธอ

สถานการณ์แบบนี้ลำบากแล้ว หากเขาคิดจะใส่ร้ายหลินมั่วต่อไป เกรงว่าแมงมุมพิษจะไม่เห็นด้วย

แต่ทว่า เขาเองก็เข้าใจดี

ถ้าหากคราวนี้เขาแย่งตำรับยาฟื้นฟูไปไม่ได้ ต่อไปฐานะของเขาในสิบตระกูลใหญ่ต้องตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว

ไม่เพียงเท่านี้ แม้แต่ตระกูลเฉียน เกรงว่าจะต้องแบกรับความผิดชอบไปด้วย

ถึงตอนนั้น เขาคงจะไม่มีที่ยืนในมณฑลซูอีกต่อไป!

ดังนั้น ถึงแม้ว่าในใจจะหวาดกลัวแมงมุมพิษมาก แต่เฉียนหย่งอันยังคงกล่าวด้วยความเด็ดเดี่ยวว่า “หลินมั่ว นายหมายความว่าไง”

“โดนผมเปิดโปงเรื่องที่พวกคุณขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถังของผม ก็เลยหาคนมาก่อกวน คิดจะไม่ยอมรับใช่ไหม”

“ผมจะบอกคุณนะ ดวงตาของคนบนโลกเป็นประกาย ต่อให้คุณฆ่าพวกเราหมดแล้ว แต่คุณอุดปากของคนบนโลกได้เหรอ”

คนรอบด้านซุบซิบกันทันที สายตาที่มองหลินมั่วเต็มไปด้วยความดูถูก

หลินมั่วขมวดคิ้ว แล้วกล่าวเสียงขรึมว่า “เฉียนหย่งอัน ผมขอพูดเหมือนเดิม คุณบอกว่าพวกเราขโมยตำรับยามาจาดวั่นชุนถัง คุณมีหลักฐานไหม”

เฉียนหย่งอันกล่าวเสียงดังว่า “หัวหน้าสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูของพวกเราล้วนเป็นพยานได้…”

แมงมุมพิษพูดแทรกเขาทันที “เหอะ หลายร้อยคนที่อยู่ข้างหลังฉันก็เป็นพยานให้หลินมั่วได้ว่าพวกเขาไม่ได้ขโมยตำรับยามาจากวั่นชุนถัง!”

เฉียนหย่งอันกล่าวเสียงขรึมว่า “แมงมุมพิษ คุณไม่มีเหตุผลเลย”

“คนพวกนี้ล้วนเป็นลูกน้องของคุณ พวกเขาจะยืนยันอะไรได้”

“คนไม่รู้อะไรเลยอย่างแก คิดว่าตัวเองวิจัยและพัฒนายาวิเศษแบบนี้ออกมาได้เหรอ”

“แกให้ทุกคนพูดสิว่านี่มันเป็นไปได้ไหม”

ทุกคนพากันผงกหัว

เฮ่อเชียนเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ใครบอกว่าหลินมั่วไม่รู้อะไรเลย”

“การประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑลคราวก่อน หลินมั่วได้รับชัยชนะ และเป็นหมอเทวดาที่หกมณฑลยอมรับ!”

หยวนเต๋อกล่าวด้วยเสียงเย็นชาว่า “วีถีแห่งการแพทย์ เดิมทีคือกระบวนการที่สั่งสมมาเป็นเวลานาน ไม่มีทางบรรลุเป้าหมายด้วยความโชคดี”

“หลินมั่ว ฉันไม่รู้ว่านายทำยังไงถึงได้รับรางวัลในการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์”

“แต่ว่าทักษะแพทย์ของนาย เมื่ออยู่ต่อหน้าหมอเทวดาเฉียน ฉันคิดว่ายังห่างกันเล็กน้อย”

ความหมายของคำพูดนั้นก็คือ กำลังบอกทุกคนเป็นนัยๆ ว่าการที่หลินมั่วได้รับรางวัลคราวก่อน ต้องมีเบื้องหลังแน่