พอทั้งสองฝ่ายตกลงกันแล้ว การแข่งขันทักษะแพทย์ก็เริ่มเข้าสู่ขั้นตอนเตรียมการ
คนภายในงานกลับไปนั่งด้านข้าง พักผ่อนสักครู่ และรอการแข่งขันทักษะแพทย์นี้เริ่มขึ้น
แมงมุมพิษก็สั่งให้พวกลูกน้องของตัวเองถอยไป แต่ทว่า พวกเขาไม่ได้ไปไหนไกล ยังคงคุ้มครองอยู่ใกล้ๆ งานแถลงข่าว
ชัดเจนมาก ถ้าหากสิบตระกูลใหญ่คิดจะใช้กำลัง แมงมุมพิษต้องให้คนของเธอเข้ามาฆ่าอีกครั้งแน่
ดังนั้น สิบตระกูลใหญ่เลยไม่กล้าคิดอะไร กลัวว่าจะยั่วโมโหแมงมุมพิษบ้าคนนี้
บังเอิญว่างานแถลงข่าวของวั่นชุนถังครั้งนี้ เพื่อแสดงทักษะแพทย์อันเหนือชั้นของเฉียนหย่งอัน จึงหาผู้ป่วยที่เป็นโรครักษายากมาจากที่ต่างๆ เล็กน้อย
เดิมทีเฉียนหย่งอันคิดจะทำการรักษาผู้ป่วยเหล่านี้ภายในงานแถลงข่าว เพื่อยกระดับชื่อเสียงกับบารมีของตัวเอง
ผลสุดท้าย ดันเกินเรื่องแบบนี้ขึ้น แผนการนี้จึงดำเนินการต่อไม่ได้
ตอนนี้ ผู้ป่วยเหล่านี้สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้พอดิบพอดี
เฉียนหย่งอันสั่งให้คนไปพาผู้ป่วยเหล่านี้ขึ้นมา ขณะเดียวกัน เขาก็ส่งคนไปเอาประวัติคนไข้ของผู้ป่วยเหล่านี้ส่งให้กับหลินมั่ว บอกว่าให้หลินมั่วคุ้นเคยกับอาการป่วย ตกลงกันว่าอีกหนึ่งชั่วโมงจะเริ่มทำการแข่งขัน
เขากลับมานั่งทางฝั่งสิบตระกูลใหญ่ เพื่อรอการแข่งขันทักษะแพทย์ต่อไป
คนของสิบตระกูลใหญ่เข้ามารุมล้อม ใบหน้าของจ้าวเทียนหยวนเต็มไปด้วยความกังวล เขากล่าวเบาๆ ว่า “เฉียนหย่งอัน เรื่องคราวนี้ นายมีความมั่นใจไหม”
หัวหน้าตระกูลอีกคนก็กล่าวอย่างเป็นกังวลว่า “เฉียนหย่งอัน ว่ากันว่าคนแซ่หลินคนนี้ทักษะแพทย์ไม่ธรรมดา เขาวิจัยและพัฒนายาฟื้นฟูได้ นายอย่าประมาทเด็ดขาด!”
เฉียนหย่งอันยิ้มเยาะ “วางใจเถอะ”
“ผมรู้จักเจ้าหนุ่มนี่เป็นอย่างดี ยาฟื้นฟูของเขานี้ เขาไม่ได้วิจัยและพัฒนาออกมาด้วยตัวเอง”
“อันที่จริงเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งของหลินเจาแห่งอู๋ไจ้เท่านั้น!
พอได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนต่างก็แปลกใจ ไม่เข้าใจว่าเฉียนหย่งอันหมายความว่าอย่างไร
เฉียนหย่งอันกล่าวเบาๆ ว่า “ผมเคยบอกพวกคุณแล้วว่ายาฟื้นฟูนี้ มีเพียงคนของตระกูลหลินแห่งเขตแดนเหนือเท่านั้นถึงจะสามารถกลั่นออกมาได้”
“คนของตระกูลหลินแห่งเขตแดนเหนือตายไปแล้ว เหลือหลินเจาแค่คนเดียว”
“ผมพบว่าความสัมพันธ์ของหลินมั่วกับหลินเจาไม่ธรรมดา ผมกล้ายืนยันว่าหลินมั่วเป็นคนที่หลินเจาฝึกอบรมมา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...