หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1689

วั่นจื่อเฟิงถึงกับพูดอะไรไม่ออก เขาพูดอ้ำๆ อึ้งๆ ว่า “ฉัน… ฉันเองก็ไม่รู้”

“บางที… บางทีคนคนนั้นอาจจะมีแผนอะไร หรือว่า… หรือว่ามีคนตั้งใจจะยุยงความขัดแย้งระหว่างตระกูลวั่นของเรากับจางไป่หลิงมั้ง…”

วั่นหย่งเฟิงพูดเสียงดุดันว่า “คนพวกนี้ว่างมากขนาดจะมายุยงความขัดแย้งระหว่างตระกูลวั่นของเรากับจางไป่หลิงรึ”

วั่นจื่อเฟิงพูดเสียงแข็งว่า “พี่ นี่… นี่ฉันจะไปรู้ได้ยังไง”

“คงจะเป็นศัตรูของเรา หรือว่าศัตรูของจางไป่หลิงหรือเปล่า”

“บนโลกนี้มีคนไม่ดีเยอะแยะไปหมด ใครจะไปรู้ว่าคนพวกนี้คิดอะไรกัน”

วั่นหย่งเฟิงขมวดคิ้วขึ้นมา เขามองวั่นจื่อเฟิงอย่างสงสัย

วั่นจื่อเฟิงนั้นใจไม่ดีอย่างมาก เขาไม่กล้าที่จะสบตากับวั่นหย่งเฟิง ได้แต่ก้มหน้าก้มตารับรู้การเคลื่อนไหวของหนอนกู้พิษ

เขารู้ว่าวั่นหย่งเฟิงเริ่มสงสัยเขาแล้ว ตอนนี้ความหวังเดียวของเขาก็คือให้กู่พิษไร้เงานี้แตกตัว เมื่อเป็นแบบนี้เขาก็จะได้ควบคุมวั่นหย่งเฟิงแล้ว

ขณะนั้นเอง คุณชายวั่นก็เดินออกมาแล้วพูดเสียงทุ้มว่า “อารอง ฉันมีคำถามอยากจะถามอาหน่อย ไม่รู้ว่าอาจะตอบได้ไหม”

วั่นจื่อเฟิง “เธอจะถามอะไร”

คุณชายวั่นมองดูเขาแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันกับพี่หลินออกจากเมืองอวิ๋นอันไปแล้ว จูเย่ชิงหาพวกเราเจอได้ยังไง”

เมื่อได้ยินแบบนี้ใจของวั่นจื่อเฟิงก็กระตุกขึ้นมา

วั่นหย่งเฟิงเองก็หันไปมองวั่นจื่อเฟิงทันที นี่มันเป็นปัญหาจริงๆ

วั่นจื่อเฟิงพูดเสียงแข็ง “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง”

“คำถามนี้เธอควรจะไปถามจูเย่ชิงไม่ใช่เหรอ”

คุณชายวั่นพูดเสียงเยือกเย็นต่อ “อารอง ฉันยังมีอีกคำถามหนึ่ง”

“อาหาจูเย่ชิงเจอได้ยังไงกัน”

เมื่อได้ยินแบบนี้ จูเย่ชิงเองก็เงยหน้าขึ้นมาทันทีแล้วมองวั่นจื่อเฟิงอย่างเยือกเย็น

สีหน้าของวั่นจื่อเฟิงดูแย่มาก แต่ก็ยังคงพูดเสียงแข็งว่า “ฉัน… ฉันก็โชคดีไง มีคนไปเจอเธอเข้าก็เลย… ฉันก็เลยพาคนไปหาเธอจนเจอ…”

คุณชายวั่นยิ้มเยือกเย็น “จริงเหรอ”

“ขอแค่ฉันวั่นหย่งเฟิงยังเป็นหัวหน้าตระกูลวั่น เธอก็มีสิทธิ์ที่จะยืนพูดอยู่ตรงนี้ได้!”

สีหน้าของอาเจ็ดนั้นเปลี่ยนทันทีแล้วพูดเสียงทุ้มว่า “มีสิทธิ์ที่จะพูด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เคารพนับถือผู้ใหญ่อาวุโสได้”

“ถ้าผู้ใหญ่อาวุโสไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆ งั้นก็จะไม่ใช่การซักถาม แต่เป็นการสอบถามเท่านั้นเอง”

อาเจ็ดขมวดคิ้ว “หย่งเฟิง นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”

“จื่อเฟิงเป็นน้องชายของนายนะ นายบอกว่าเขาทำผิดเหรอ”

คำพูดนี้ของอาเจ็ดนั้นตั้งใจที่จะยุยงกันชัดๆ

เขาดูเหมือนว่าสนับสนุนวั่นจื่อเฟิง แต่จริงๆ แล้วกลับกำลังยุยงความสัมพันธ์ของวั่นจื่อเฟิงกับวั่นหย่งเฟิงอยู่ อยากจะให้สองพี่น้องนี่เกิดความแตกแยกกัน ตนเองที่อยู่ตรงกลางจะได้รับผลประโยชน์

วั่นหย่งเฟิงไม่ได้ขัดค้านคำพูดของอาเจ็ด แต่กลับมองวั่นจื่อเฟิงแล้วพูดเสียงทุ้มว่า “จื่อเฟิง ตำแหน่งของเซิ่งหนาน เธอบอกฉันแค่คนเดียว”

“ส่วนตำแหน่งนี้ฉันเองก็บอกนายแค่คนเดียว”

“นายบอกฉันมาว่าจูเย่ชิงหาพวกเขาเจอได้ยังไง”