หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 169

ทั้งสี่คนที่อยู่ในห้องนั้น ต่างพากันตกตะลึง ว่าทำไมสาวสวยคนนี้ถึงได้มาถามหาหลินมั่วที่นี่

แม้แต่สวี่เจี้ยนกงเอง ยังจ้องตาไม่กระพริบ

หวงเหลียงทำหน้าตื่นตาตื่นใจไม่เเพ้กัน " คุณผู้หญิง...มีธุระอะไรกับหลินมั่วหรือเปล่าครับ ? "

สาวสวยเผยอยิ้มอ่อนๆ " อ้อ พอดีคุณหลินมั่วเคยช่วยเหลือดิฉันค่ะ ดิฉันจึงอยากเจอเขาเพื่อแสดงความขอบคุณน่ะค่ะ ! "

" เขาช่วยเหลือคุณ ? " ฟังฮุ่ยรีบถามทันควัน " คนไร้น้ำยาอย่างนั้น จะไปช่วยอะไรคุณได้คะ ? "

" คุณจำผิดคนหรือเปล่า ? "

หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อย และมองฟังฮุ่ยอย่างไม่พอใจนัก " กรุณาใช้ถ้อยคำที่สุภาพสักนิดนะคะ "

" เมื่อคืนวันก่อน ดิฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ "

" คุณหลินมั่วเป็นคนช่วยชีวิตลูกสาวของดิฉันไว้ เเล้วยังพาลูกสาวดิฉันไปส่งโรงพยาบาลได้ทันเวลา จนสามารถรักษาชีวิตของเธอเอาไว้ได้ "

คนในห้องนั้นตระหนักได้ในทันที ว่าที่เเท้เธอก็เป็นผู้หญิงที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อคืนก่อนนั่นเอง

เมื่อเหลือบไปเห็นสายตาของหวงเหลียง ที่จ้องมองไปยังหญิงสาวสวยคนนั้น อาการอิจฉาริษยาของสวี่ตงเสวี่ยก็เริ่มพลุ่งพล่านในทันที

" ที่เเท้ก็คุณนั่นเอง "

" ฮืม เเล้วคุณมีสิทธิอะไรไม่ทราบ ถึงมาบอกให้ใช้ถ้อยคำที่สุภาพ ? "

" ฉันอยากจะพูดยังไง มันก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย ? "

หญิงคนนั้นขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจว่า ทำไมสวี่ตงเสวี่ยต้องโมโหใส่เธอด้วย

" ไม่ทราบว่า คุณหลินมั่วจะมาตอนไหนเหรอคะ ? "

หญิงสาวเอ่ยถาม

สวี่ตงเสวี่ยถามกลับ " เเล้วคุณมีธุระอะไรกับเขาไม่ทราบ ? "

" คุณหลินมั่วช่วยชีวิตลูกสาวดิฉันไว้ จังหวะนั้นดิฉันรีบมาก จนไม่ทันได้กล่าวขอบคุณเขาอย่างจริงๆ จังๆ เลยด้วยซ้ำ " ผู้หญิงคนนั้นตอบ

" ได้ยินว่าวันนี้เขาจะมาทานอาหารเย็นที่นี่ ดิฉันเลยตั้งใจมาเพื่อกล่าวขอบคุณคุณหลินมั่วน่ะค่ะ ! "

สวี่ตงเสวี่ยเบะปาก " คงไม่ต้องขอบคุณอะไรกันเเล้ว "

" หลินมั่วคงไม่มาหรอกนะ คุณกลับไปเถอะ "

ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าประหลาดใจ " เเต่ดิฉันได้ยินมาว่าคุณหลินมั่วมาแล้วนี่คะ "

" เขาไม่อยู่ที่นี่เหรอคะ ? "

" ไม่อย่างนั้น พวกคุณช่วยโทรหาเขา ขอให้เขามาที่นี่หน่อยได้ไหมคะ ? "

สวี่ตงเสวี่ยพูดด้วยน้ำเสียงโมโห " คุณไม่เข้าใจที่ฉันพูดรึไง ? "

" ฉันบอกว่าเขาไม่มาหรอก "

" เเล้วพวกเราก็จะไม่โทรหาเขาด้วย พวกเราไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเขา ! "