หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1699

จูเย่ชิงไม่สนใจ “ฉันไม่ต้องการความหวังดีของพวกคุณ”

วั่นหย่งเฟิงโกรธหน้าเขียวปัด แต่กลับทำอะไรเธอไม่ได้เลยสักนิด

เวลานี้ หลินมั่วเดินเข้ามา เขาหยิบขวดกระเบื้องเคลือบอันหนึ่งจากตัวของเขายื่นให้จูเย่ชิง “จูเย่ชิงขวดยานี้ ใช้รักษาบาดแผลได้อย่างน่าอัศจรรย์ และยังสามารถช่วยฟื้นฟูกำลังให้เร็วขึ้น”

จูเย่ชิงอยาดจะปฏิเสธ หลินมั่วจึงพูดตามตรง “วางใจได้ ยานี้ไม่ได้ให้เธอ”

“ยาขวดนี้ เอาให้จางจิ่วต้วนใช้”

“ฉันรับปสกว่าจะรักษาเขาให้หาย พูดแล้วก็ต้องทำให้ได้”

จูเย่ชิงมองหลินมั่ว แล้วจึงมองยาขวดนั้นอีกครั้ง สุดท้ายจึงยื่นมือรับยาขวดนั้นมา

นายท่านวั่นที่อยู่ข้างหลังหัวเราะ สั่งคนนำมีดของจูเย่ชิงมาให้เธอ แล้วจึงปล่อยเธอออกจากบ้านตระกูลวั่น

เมื่อจัดการเรื่องเหล่านี้เสร็จแล้ว วั่นหย่งเฟิงรีบมองหลินมั่วทันที

“หมอเทวดาหลิน เรื่องในครั้งนี้ ต้องของคุณจริงๆ”

“จริงๆ แล้ว ผมอยากจะไปมณฑลก่วงด้วยตัวเอง เพื่อเชิญคุณมารักษาพ่อของผม”

“ครั้งนี้ ผมไม่รู้ว่าคุณมา ต้องขอโทษที่ไม่ได้ต้อนรับเลย ขอให้คุณให้อภัยด้วยนะครับ!”

วั่นหย่งเฟิงพูดด้วยความอ้อนน้อม พูดตามตรง คืออยากขอให้หลินมั่วช่วยรักษานายท่านวั่น

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “วางใจได้ครับ”

“ผมรับปากคุณชายวั่นนานแล้ว...เอ่อน คุณหนูวั่น”

“ผมรับปากคุณหนูวั่นนานแล้ว จะรักษาโรคของนายท่านวั่น เช่นนั้นก็จะไม่คืนคำ”

วั่นหย่งเฟิงดีใจมาก รีบประสานมือทำความเคารพ “ขอบคุณหมอเทวดาหลินๆ!”

“หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ผมจะให้คนนำรายงานการตรวจโรคของนายท่านเข้ามา และการรักษาก่อนหน้านั้นมาให้คุณดูดีไหมครับ”

หลินมั่วโบกมือ “ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นครับ”