หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1716

ตอนนี้ผู้คนในห้องมองหลินมั่วด้วยสายตาขุ่นเคือง

ยังไงคุณชายวั่นก็เป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลวั่น หลินมั่วปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ถือเป็นการตบหน้าตระกูลวั่นทั้งตระกูล!

หลินมั่วขมวดคิ้วจนติดกัน ในใจรู้สึกหมดคำพูดจนทำอะไรไม่ถูก

เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองมารักษาผู้ป่วยที่ตระกูลวั่นแล้วจะต้องเจอกับเรื่องแบบนี้

ไม่นึกเลยว่าตระกูลใหญ่โตอย่างตระกูลวั่นจะบังคับให้เขาแต่งงาน?

“หัวหน้าตระกูลตระกูลวั่น ผมไม่ได้คิดจะดูถูกตระกูลวั่นนะครับ”

“ผมเคารพตระกูลวั่นและคุณหนูวั่นมากๆ!”

“เพียงแต่ว่าผมแต่งงานแล้ว”

“และผมก็รักภรรยาของผมมาก”

“ดังนั้น ในชีวิตนี้ผมจึงไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นได้อีกแล้ว!”

“ทุกท่าน ขอโทษนะครับ ผมมีธุระ ต้องขอตัวก่อน!”

หลินมั่วตอบกลับเสียงดังและพูดทัศนคติของเขาอย่างตรงไปตรงมา

คุณชายวั่นยอมแพ้อย่างสิ้นเชิง เธอทรุดตัวลงบนเก้าอี้ ใบหน้าของเธอขาวซีด

วั่นหย่งเฟิงก็นิ่งไป เดิมทีเขาอยากให้คุณชายวั่นแต่งตัวเพื่อใช้ความงามทำให้หลินมั่วหวั่นไหว

หลังจากนั้นก็จะขอดองกับหลินมั่วด้วยตัวเองต่อหน้าคนจำนวนมากเพื่อให้เขาไม่มีทางปฏิเสธได้

แต่เขาก็ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าหลินมั่วจะปฏิเสธเขาตรงๆ แบบนี้

เห็นท่าทางของลูกสาวแล้ว เขาก็ทรมานใจยิ่งกว่าเก่า

“หลินมั่ว นายกล้ามากเลยนะ!

วั่นหย่งเฟิงตะโกนอย่างโกรธเคือง “ไม่นึกเลยว่าจะดูถูกลูกสาวฉันแบบนี้ ฉันไม่ไว้ชีวิตนายแน่!”

“วันนี้นายล้มเลิกความคิดที่จะก้าวออกจากตระกูลวั่นของฉันได้เลย!”

เหล่าคนตระกูลวั่นปิดประตูลงกลอนเพื่อขังหลินมั่วไว้ในห้องทันที

ส่วนคุณท่านวั่น เขาหลับตาลงเล็กน้อย ราวกับว่าทุกอย่างนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขา

การได้เห็นท่าทางของหลานสาวที่น้ำตาไหลพรากทำให้เขาปวดใจมากเหมือนกัน เขาก็เลยอยากสั่งสอนหลินมั่วที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีนี่สักหน่อย

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดเสียงทุ้ม “หัวหน้าตระกูลตระกูลวั่น คุณคิดจะทำอะไร?”

วั่นหย่งเฟิงเอ่ย “นายดูถูกตระกูลวั่นของฉัน อย่างน้อยก็ต้องเหลือแขนไว้สักข้าง!”

“ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป คนทั้งโลกจะไม่เยาะเย้ยว่าตระกูลวั่นของฉันไร้ความสามารถเหรอ?”

หลินมั่วตอบ “ผมก็ไม่ได้คิดจะดูถูกตระกูลวั่นเลยนะครับ…”