หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 173

ก่อนหน้านี้หลินมั่วสงสัยในใจว่าแค่มากินข้าว ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้

ตอนนี้ได้ยินว่าที่นี่เป็นร้านอาหารของคุณชายโจว จึงเข้าใจเรื่องราวในทันที

เขายิ้มอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าคุณชายโจวพยายามจะแก้แค้นพวกเขาสินะ

สวี่ปั้นซย่ารีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว “หลินมั่ว พวกเรา...พวกเรารีบไปกันเถอะ”

“เราไม่ควรยุ่งกับตระกูลโจว”

หลินมั่วยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไรหรอก”

“ผมยังอยากเจอเขาน่ะ”

“คนแบบนี้ถ้าไม่จัดการให้ดี ต่อไปเขาจะกลายเป็นภัยอันตรายที่แอบแฝง”

สวี่ปั้นซย่าร้อนใจ “คุณ..คุณบ้าไปแล้วหรือไง”

“เขาเป็นถึงทายาทตระกูลโจวเลยนะ คุณจะจัดการเขายังไง”

“ครั้งก่อนที่อีผิ่นเซวียน นั่นเป็นเพราะคุณมีบัตรพรีเมียม คนของอีผิ่นเซวียนถึงได้ช่วยเหลือคุณ”

“ที่นี่ไม่ใช่อีผิ่นเซวียน ใครจะช่วยคุณล่ะ”

หลินมั่วยิ้มจางๆ พลางตบมือสวี่ปั้นซย่าเบาๆ และพูดว่า “ไม่เป็นไร”

“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเถอะ ไม่ต้องห่วง”

ในขณะที่สวี่ปั้นซย่ากำลังจะพูดอะไรต่อ จู่ๆ คุณชายโจวก็โผล่เข้าพร้อมกับลูกสมุนกลุ่มหนึ่ง

“เกิดอะไรขึ้น”

คุณชายโจวคำรามเสียงดัง

พนักงานเสิร์ฟตะเกียกตะกากขึ้นจากพื้นไปหาเขา และเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ฟังอีกรอบ

คุณชายโจวเหล่ตามองไปยังหลินมั่ว “เอ๊ะ นั่นลูกเขยแต่งออกไม่ใช่เหรอ” (ลูกเขยที่แต่งไปอยู่บ้านเจ้าสาว)

“อะไรกัน มากินอาหารที่ร้านของฉันเพื่อชักดาบเหรอ”

“หึ พวกขยะ กล้ามารังแกกันถึงที่นี่เลยงั้นเหรอ”

“ฉันจะบอกให้นะ ถ้าไม่จ่ายเงิน อย่าคิดว่าจะได้ออกไปจากที่นี่เลย”

หลินมั่วขมวดคิ้ว ในขณะที่เขากำลังจะพูด จู่ๆ สวี่ปั้นซย่าก็พูดขึ้นอย่างรีบร้อน “คุณโจว พวกเรา...พวกเราไม่ตั้งใจจะชักดาบนะคะ”

“เราไม่ได้สั่งอาหารพวกนี้จริงๆ”

คุณชายโจวยิ้มอย่างเย็นชา “ประธานสวี่ ร้านของเราใช้ระบบคอมพิวเตอร์ในการบันทึกเมนูอาหาร โดยไม่เคยเกิดความผิดพลาดมาก่อน”

“ทำไมพอถึงตาพวกคุณกลับผิดพลาดขึ้นมาได้ล่ะ”

“ถ้าพวกคุณบอกว่าไม่ได้สั่ง แล้วใครเป็นคนสั่ง”