หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 174

“เงินทุนบริษัท ?”

“แค่อาหารมื้อเดียวถึงกับต้องยักยอกเงินบริษัทเลยเหรอ”

“หึ ๆ เป็นซีอีโอนี่น่าขายหน้าจริง ๆ เลย”

“ไม่ใช่เรื่องขายหน้า แต่นี่มันผิดกฎหมายชัดๆ การยักยอกเงินสาธารณะของบริษัทโดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นอาชญากรรมเชิงพาณิชย์”

ทุกคนต่างพากันกระซิบ และมองทั่งคู่ด้วยสายตาดูถูกมากขึ้น

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าแดงก่ำ เธอแค่อยากจะจ่ายเงินและออกไปจากที่นี่พร้อมกับหลินมั่วเท่านั้นเอง

เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ตอนนี้เหตุการณ์ชักจะวุ่นวายมากขึ้นซะแล้ว

“พี่ปั้นซย่า พี่เริ่มเอาเงินทุนของบริษัทมาเลี้ยงไอ้หน้าอ่อนนี้แล้วหรือไง”

“แค่เลี้ยงมัน ไม่จำเป็นต้องใช้เงินเยอะขนาดนั้นหรอกมั้ง กินก๋วยเตี๋ยวข้างถนนมันไม่อิ่มหรือไง”

“เพิ่งขึ้นเป็นซีอีโอแท้ๆ แต่กลับใช้เงินฟุ่มเฟือยขนาดนี้ ฉันว่าอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อคงอยู่ในมือพี่ได้ไม่นานหรอก”

สวี่หลิงหลิงยิ้มเยาะเย้ย

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันโดยไม่พูดอะไร ส่วนหลินมั่วเผยใบหน้าเย็นชา “สวี่หลิงหลิง ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ เธอไม่มีสิทธิ์พูดอะไรที่นี่”

“โจวเจ๋อ ฉันจะให้โอกาสแก”

“ยอมรับเรื่องนี้ซะ แล้วขอโทษภรรยาของฉัน ฉันจะถือว่าเรื่องในวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น”

โจวเจ๋อหัวเราอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่า ๆ ๆ”

“พวกนายได้ยินที่เขาพูดไหม”

“เขาให้โอกาสฉัน ?”

ทุกคนโดยรอบพากันหัวเราะกับคำพูดที่ดุเหมือนจะไร้สาระของหลินมั่ว

“ไอ้คนสกุลหลิน ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสแก”

“คุกเข่าคำนับฉันสามครั้ง แล้วไสหัวออกไป”

“เรื่องนี้ฉันค่อยสะสางปัญหากับเมียแกได้”

“ไม่อย่างนั้นพวกแกอย่าคิดว่าวันนี้จะได้ออกไปจากที่นี่”

หลังจากโจวเจ๋อพูดจบ เขาก็โบกมือทันที เหล่าลูกสมุนพุ่งเข้าใส่ ล้อมหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่าไว้ตรงกลาง

หลินมั่วกำหมัดแน่น เริ่มมีความคิดที่จะฆ่าคน

ในขณะนั้น จู่ๆ ประตูร้านอาหารก็ถูกเปิดออก หญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งก้าวเข้ามา

เธอคือซ่งจื่อหลาน

เมื่อผู้คนโดยรอบเห็นซ่งจื่อหลาน ต่างพากันมองเป็นตาเดียวกัน