หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 176

ซ่งจื่อหลานไม่หลงกลง่ายๆ เธอเดินเข้าไปหาสวี่หลิงหลิงและถามว่า “บอกมา เกิดอะไรขึ้น”

สวี่หลิงหลิงตัวสั่น ไม่กล้าพูดอะไร

สีหน้าของซ่งจื่อหลานเย็นชามากขึ้น “พูดมาให้ชัด แล้ววันนี้ฉันจะปล่อยเธอไป”

สวี่หลิงหลิงรีบเปิดปากเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทันที ราวกับนักโทษที่ได้รับการนิรโทษกรรม

หลังจากฟังจบ ซ่งจื่อหลานก็หันไปหาโจวเจ๋อทันที

โจวเจ๋อพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “พี่หลาน นี่... นี่มันแค่เรื่องเล็กน้อยน่า…”

“อาหารมื้อนี้คิดเงินที่ผม คิดเงินที่ผมเลย”

ซ่งจื้อหลานกล่าวอย่างเคร่งขรึม “โจวเจ๋อ นายกำลังดูถูกฉันอยู่งั้นเหรอ”

โจวเจ๋อกล่าวด้วยความกังวล "พี่หลาน ผม... ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะครับ ... "

ซ่งจื่อหลานตอบกลับ “แล้วทำไมนายถึงดูถูกฉันแบบนี้”

“นายคิดว่าฉันจ่ายค่าอาหารไม่ไหวเหรอ”

โจวเจ๋อเริ่มเหงื่อออกมากยิ่งขึ้น “ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นนะครับ”

“พี่หลาน ดูแลผมอย่างดีมาตลอด ผมจะ... ผมจะรับเงินจากพี่ได้ยังไง”

ซ่งจื่อหลานไม่แคร์ “เลิกพล่ามสักที ทั้งหมดเท่าไร บอกมา”

โจวเจ๋อลำบากใจ ไม่กล้าตอบอะไร

ซ่งจื่อหลานขึ้นเสียงด้วยความโกรธเคือง “ฉันถามว่าเท่าไร”

โจวเจ๋อรีบพูด “ทั้งหมด... ทั้งหมด 570…”

เกิดความโกลาหลในฝูงชนทันที เมื่อกี้จาก 570,000 กลายเป็น 570 แล้วงั้นเหรอ

ซ่งจื่อหลานทวนคำพูดอย่างช้าๆ “ห้าร้อยเจ็ดสิบ?”

“นายล้อฉันเล่น?”

“แค่โรมาเน่-คอนติขวดเดียวก็ราคาสามสี่แสนแล้ว”

“โจวเจ๋อ นายคิดว่าฉันไม่เคยดื่มไวน์ระดับไฮเอนด์แบบนี้มาก่อนเหรอ”

โจวเจ๋อหมดหนทางและตัวสั่นเทา “พี่หลาน พี่... อย่าอำผมสิครับ…”

“พี่ก็รู้ว่าร้านผมไม่มีโรมาเน่-คอนติสักหน่อย”

“พวกนี้ของปลอมทั้งนั้น ไม่มีราคาหรอกครับ”