หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1792

สรุปบท ตอนที่ 1792 เซี่ยเชียนจวินคนกล้าหาญ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 1792 เซี่ยเชียนจวินคนกล้าหาญ จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 1792 เซี่ยเชียนจวินคนกล้าหาญ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เมื่อเห็นหลินเจาพุ่งเข้ามาโจมตีตัวเอง เซี่ยเชียนจวินจึงแสยะยิ้มก่อนจะปัดมือของเขาออก

เมื่อมือข้างเดียวที่พุ่งเข้ามาโจมตีถูกปัดออกด้วยสองมือของเซี่ยเชียนจวินทำให้หลินเจาเสียหลักถอยหลังไปหลายก้าว อีกนิดเดียวเขาก็เกือบจะล้มลงพื้น

หลินเจาหอบหายใจถี่ เขาแทบจะกระอักเลือดออกมา

แต่โชคดีที่การที่เขาออกโรงโจมตีเมื่อครู่ถือเป็นการถ่วงเวลาไว้ได้บ้าง

หลินมั่วพาสวี่ปั้นซย่าและคนอื่นๆ หนีออกไป ส่วนเหลาหู่ก็พาพวกของตนมาช่วยคุ้มกันสวี่ปั้นซย่าอีกแรงเพื่อช่วยให้เธอหนีออกจากคฤหาสน์แห่งนี้

เซี่ยเชียนจวินเมื่อเห็นว่าการโจมตีของเขาไม่ได้ผล เขาจึงโมโหเป็นอย่างมาก “ใครขวางฉันมันต้องตาย!”

เขาพุ่งเข้าไปโจมตีหลินเจาอีกครั้ง

ในตอนนั้นเอง หลินมั่วและจ้าวเทียนอิงก็พุ่งเข้ามาโจมตีเขาพร้อมกัน

หลินมั่วพาตัวหลินเจาออกไป ส่วนจ้าวเทียนอิงก็เข้ามาขวางเซี่ยเชียนจวิน

ฝีมือของจ้าวเทียนอิงถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว แต่เมื่อต้องต่อกรกับเซี่ยเชียนจวินก็ทำเอาเขาเสียหลักไปเช่นกัน

หลินมั่วขมวดคิ้ว ฝีมือของเซี่ยเชียนจวินแข็งแกร่งเกินไป

ลำพังแค่พวกเขาไม่สามารถรับมือกับเซี่ยเชียนจวินได้!

ยังดีที่คนของหลินมั่วทะยอยกันเข้ามาโจมตีเซี่ยเชียนจวิน

หลินมั่วจึงได้โอกาสช่วยกดเลือดลมที่ย้อนกลับของหลินเจาให้คลายลง

เขาหยิบเม็ดยาอายุวัฒนะออกมาให้หลินเจากลืนลงไปเพื่อเป็นการยับยั้งอาการบาดเจ็บของเขา

เซี่ยเชียนจวินมองไปทางคนของพลินมั่วอย่างเหยียดหยาม “ทำไมล่ะ คิดจะใช้คนเยอะเพื่อขวางฉันงั้นเหรอ”

“เหอะ ก็แค่พวกหมาหมู่ มีพวกเยอะแล้วมันมีประโยชน์อะไร”

“ฉันจะพูดเป็นรอบสุดท้าย ถ้าไม่อยากตายก็รีบไสหัวไป!”

“ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยมก็แล้วกัน!”

คนอื่นๆ กำลังตกอยู่ในความโกลาหล ชื่อเสียงตระกูลเซี่ยในเมืองจิงเลื่องลือมากจริงๆ

ส่วนเซี่ยเชียนจวินก็ยังเคยเรียนการต่อสู้อีก พวกเขาไม่สามารถต่อกรกับเขาได้เลย!

เซี่ยเชียนจวินแสยะยิ้ม “ดี ฉันจะฆ่าให้หมด!”

จากนั้นเซี่ยเชียนจวินก็พุ่งเข้าไปโจมตีชายคนนั้นทันที

สีหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความฮึกเฮิม เขาสูดหายใจลึกก่อนจะยกหมัดขึ้นมากลางอกเตรียมจะโจมตีเซี่ยเชียนจวิน

เซี่ยเชียนจวินกลับแสยะยิ้มและโจมตีกลับที่มือของชายคนนั้นเช่นกัน

คนอื่นๆ ได้ยินเสียงของกระดูกที่หักออก มันเป็นกระดูกแขนของชายคนนั้น

ส่วนเซี่ยเชียนจวินก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขาพุ่งเข้าโจมตีที่กลางอกของชายคนนั้นอีกครั้ง

คนอื่นๆ ต่างมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป ถ้าเซี่ยเชียนจวินชกชายคนนั้นอย่างเต็มแรงจริงๆ อวัยวะข้างในของเขาต้องเสียหายหนัก อาจจะหมดลมหายใจไปเลยก็ได้!

ในช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายก็มีใครบางคนพุ่งเข้ามาขวางเซี่ยเชียนจวินเอาไว้

เมื่อเซี่ยเชียนจวินถูกโจมตีอย่างไม่ได้ตั้งตัวเขาจึงถอยหลังไป แต่เขาก็ลากชายคนนั้นติดมือไปด้วย นี่ถือเป็นการช่วยชีวิตชายคนนี้ได้อย่างหวุดหวิด

คนอื่นๆ มองคนที่เข้ามาโจมตีเซี่ยเชียนจวินในช่วงเวลาสำคัญ และแน่นอนว่าเขาคือหลินมั่ว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา