หลังจากข่าวการเสียชีวิตของเซี่ยเชียนจวินเผยแพร่ออกไป มณฑลซูและมณฑลก่วงก็เดือดพล่านทันที
แม้ว่าเหลาหู่จะกระจายข่าวออกไปแล้ว และหลายๆ คนก็รู้ว่า คนที่ฆ่าเซี่ยเชียนจวิน ก็คือจ้าวเทียนหยวน เฉียนหย่งอัน และอาจารย์กู่
อย่างไรก็ตาม เซี่ยเชียนซานผู้นำตระกูลเซี่ยแห่งเมืองจิง ยังคงประกาศออกคำสั่งต่อหน้าสาธารณชน ให้หลินมั่วรีบไปที่เมืองจิงในทันที เพื่อคุกเข่าต่อหน้าตระกูลเซี่ย และให้คำตอบที่น่าพอใจแก่พวกเขา
ท่าทีของตระกูลเซี่ยนั้นเย่อหยิ่ง และแสดงความดูถูกเหยียดหยาม พวกเขาทำราวกับว่าหลินมั่วเป็นบ่าวรับใช้ของตระกูลเซี่ย ที่จะสามารถจิกหัวใช้เมื่อไหร่ก็ได้ตามต้องการ
ตระกูลอื่นๆ ที่เหลือในมณฑลซูและมณฑลก่วง เริ่มแสดงความไม่พอใจต่อท่าทีของตระกูลเซี่ย
ท่านผู้เฒ่าเฉินอู่หยวนก็แสดงท่าทีอย่างรุนแรง เขาชี้ชัดว่าตระกูลเซี่ยนั้นใช้อำนาจมาจัดการกับความแค้นส่วนตัว
เห็นๆ อยู่ว่าฆาตกรคือใคร แต่ไม่ไปแก้แค้นผู้ที่ลงมือ กลับมุ่งเป้ามาที่หลินมั่ว ด้วยจุดประสงค์ที่ชัดเจนมาก
ทว่า ตระกูลเซี่ยไม่ได้สนใจบรรดาตระกูลจากมณฑลก่วงและมณฑลซูเลยแม้แต่น้อย
เซี่ยเชียนซานออกคำสั่งอีกครั้ง โดยให้สมาชิกของสิบตระกูลหลักในมณฑลซูและมณฑลก่วง อยู่ให้ห่างหลินมั่วเอาไว้ มิฉะนั้นพวกเขาจะถือว่าตระกูลเหล่านี้สมรู้ร่วมคิดกับหลินมั่ว และจัดการกับพวกเขาด้วยเช่นกัน!
ทันทีที่คำสั่งนี้ประกาศออกไป มณฑลซูและมณฑลก่วงก็เดือดพล่าน
ทุกคนรู้ดีว่าตระกูลเซี่ยนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าตระกูลเซี่ยจะบ้าอำนาจเพียงนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้เห็นบรรดาตระกูลทั้งหลายแห่งมณฑลซูและมณฑลก่วงอยู่ในสายตาเลย
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทุกคนจะไม่พอใจ แต่พวกเขาไม่กล้าเพิกเฉยต่อคำพูดของตระกูลเซี่ย
เพราะความแข็งแกร่งของตระกูลเซี่ย นั้นเกินกว่าที่พวกเขาจะสามารถต่อกรได้
ดังนั้น บรรดาตระกูลแห่งมณฑลซูและมณฑลก่วงจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากไปหาเซวียอู่เยี่ยราชันช์แห่งแดนใต้ เพื่อขอร้องให้เซวียอู่เยี่ยออกหน้ามาแก้ไขปัญหานี้
เรื่องราวทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นภายในวันเดียวเท่านั้น
ในระหว่างวันนี้ หลินมั่วอยู่ที่เมืองก่วงหยาง เพื่อเฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ภายนอกอยู่ตลอด
หลี่เถียจุ่ยเองก็รีบมาจากเมืองเอกเพื่อมาที่เมืองก่วงหยาง และมานั่งคุยกับหลินมั่วที่สวนวั่งเจียง
นักสืบของหลี่เถียจุ่ย ก็คอยส่งข่าวจากภายนอกกลับมาให้เขาอย่างต่อเนื่อง
และเมื่อมองดูกระดาษแผ่นหนึ่ง หลี่เถียจุ่ยก็ยิ้มทันที “หึ ตระกูลเซี่ยมีกี่คนกัน ยังจะเรียกร้องให้จู๋เยี่ยชิงชดใช้ด้วยเลือดให้ได้”
“ผลก็คือ จางไป่หลิงได้ตัดมือของสมาชิกตระกูลเซี่ยในฉู่จงโยนทิ้งไปหมด ทำให้พวกคนตระกูลเซี่ยหุบปากเงียบทันที!”
“คนตระกูลเซี่ยเหล่านี้ มันเป็นประเภทชอบรังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...