หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1803

สรุปบท ตอนที่ 1803 ผิดโทษฐานที่มีผลประโยชน์: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1803 ผิดโทษฐานที่มีผลประโยชน์ – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 1803 ผิดโทษฐานที่มีผลประโยชน์ ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลินมั่วคิดไม่ถึงเลยว่า ข้างกายเซวียอู่เยี่ย จะมีหญิงสาวที่เก่งกาจเช่นนี้ด้วย

สิ่งนี้ทำให้หลินมั่วเข้าใจความแข็งแกร่งของเซวียอู่เยี่ยมากขึ้น

หกราชาแห่งโลกานั้นไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาเลยจริงๆ!

เซวียอู่เยี่ยสามารถมีอำนาจอิทธิพลที่อาณาเขตแดนใต้มานานหลายทศวรรษ เขาย่อมต้องมีความโดดเด่นเหนือผู้อื่น

เซวียอู่เยี่ยเก็บเบ็ดตกปลา แล้วหันมามองหลินมั่ว

เขามองหลินมั่วหัวจรดเท้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม จากนั้นก็หัวเราะออกมา "คุณเป็นฮีโร่หนุ่ม ที่มีรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาจริงๆ"

หลินมั่วโค้งคำนับทันที "ท่านอู่ชื่นชมเกินไปแล้ว"

“ต่อหน้าท่านอู่ ผมจะกล้าเรียกตัวเองว่าฮีโร่ได้อย่างไร”

เซวียอู่เยี่ยหัวเราะ โบกมือแล้วพูดว่า "เอาล่ะ เราหยุดเอ่ยคำสรรเสริญที่สุภาพเหล่านี้ได้แล้ว"

“มา มาดื่มกันดีกว่า!”

เซวียอู่เยี่ยเดินไปที่โต๊ะหิน ซึ่งมีเหยือกเหล้าวางอยู่

เขาเทเหล้าสองถ้วย ยื่นถ้วยหนึ่งให้หลินมั่ว และดื่มอีกถ้วยในคำเดียว

หลินมั่วก็หยิบถ้วยขึ้นมาดื่มทันที

“เหล้าชั้นดี!”

หลินมั่วกล่าวอย่างจริงใจ

เซวียอู่เยี่ยหัวเราะอีกครั้ง "ทั้งชีวิตผมไม่มีสิ่งที่โปรดปรานเลย ผมแค่รักที่จะดื่มเหล้ารสเลิศเท่านั้น"

“หายากยิ่งที่คุณจะเป็นคนแบบนี้เช่นกัน ดูเหมือนว่าการเดินทางครั้งนี้ของผมคุ้มค่าแล้ว”

“อย่างน้อยก็มีคนมาดื่มเป็นเพื่อนผมสักแก้วสองแก้ว!”

หลินมั่วใจเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย การที่เซวียอู่เยี่ยพูดเช่นนี้ แสดงให้เห็นว่า การมาในครั้งนี้ เขาต้องมีจุดประสงค์อื่นเป็นแน่

อย่างไรก็ตาม หลินมั่วก็ไม่ได้ถามออกไปทันที ทว่าแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ แล้วดื่มกับเซวียอู่เยี่ยต่อไป

หลังจากดื่มไปกว่าครึ่งเหยือก หญิงสาวในชุดดำคนนั้นก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ อีกครั้ง

เธอนำซุปปลาคาร์พตัวเมื่อครู่นี้ออกมาเสริฟบนโต๊ะอาหาร จากนั้นก็เดินจากไปอย่างเงียบงันเช่นเดิม

เซวียอู่เยี่ยค่อยๆ เอ่ยขึ้น "สำหรับตระกูลใหญ่เช่นนี้ ผลประโยชน์มีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดเสมอ"

“เซี่ยเชียนจวินตายไปแล้ว คนตายก็ถือว่าไม่มีค่าอะไรแล้ว”

“สำหรับตระกูลเซี่ย การค้นหาฆาตกรตัวจริงเพื่อแก้แค้นให้คนตาย หรือว่าการใช้การตายของเซี่ยเชียนจวิน มาแสวงหาผลประโยชน์นั้น สิ่งไหนสำคัญกว่ากันล่ะ”

หลินมั่วขมวดคิ้ว คำพูดของเซวียอู่เยี่ยได้เข้าประเด็นแล้ว

ตระกูลเซี่ยรู้ดีว่าจ้าวเทียนหยวน เฉียนหย่งอัน และอาจารย์กู่เป็นฆาตกร แต่พวกเขากลับมุ่งเป้าหมายมาที่หลินมั่ว เพราะเหตุใด

นั่นก็เพราะว่าตัวตนของหลินมั่วนั้นมีผลประโยชน์มหาศาล!

เวลานี้จ้าวเทียนหยวน เฉียนหย่งอัน และอาจารย์กู่ ก็ถือว่าหัวเดียวกระเทียมลีบ อยากจะลงมือสังหารพวกเขานั้น เมื่อไหร่ก็ย่อมได้

แต่ทว่า ฆ่าพวกเขาให้ตายแล้ว ตระกูลเซี่ยจะได้อะไร นอกเสียจากการแก้แค้น ก็ไม่มีประโยชน์อื่นใดอีก

แต่ถ้าหากผลักเรื่องนี้ไปให้หลินมั่วแล้วละก็ มันจะแตกต่างออกไป

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่น แค่ผลประโยชน์ของยาฟื้นฟูเพียงอย่างเดียว ก็เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลเซี่ยจ้องตาเป็นมันแล้ว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา