หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 185

สวี่เจี้ยนกง ก็เข้ามาสมทบพลางกล่าวอย่างดูแคลน "หลินมั่ว แกรู้จักเถ้าแก่คนนั้นไหม"

“เข้ามาก็บอกว่าพวกเขาหนีไปแล้ว?”

“แกรู้ไหมว่าครอบครัวเขาอยู่ที่ไหน”

“แกรู้ไหมว่าเขาชื่อแซ่อะไร”

“แกคุ้นเคยกับเขาเหรอ”

ฟังฮุ่ยอดไม่ได้ที่จะดีใจพลางพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า “ใช่ใช่ใช่ พูดได้ถูกต้อง!”

“แกรู้ไหมว่าเถ้าแก่คนนั้นชื่ออะไร”

“ก็บอกว่าพวกเขาหนีไปแล้ว?”

“แกเชื่อไหมว่าพวกเขากลับมาฟ้องแกฐานหมิ่นประมาทได้นะ”

หลินมั่วไม่ได้สนใจพวกเขาพลางตบบ่าสวี่ปั้นซย่า "ปั้นซย่า ไม่ต้องกังวล"

“ฉันขอให้เพื่อนช่วยติดตามเรื่องนี้ให้แล้ว”

“จะต้องนำกำไลหยกนั่นกลับมาได้อย่างแน่นอน!”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็ทำได้เพียงเท่านี้แหละ

“ไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เรื่องได้ราวเหล่านั้นอีกเหรอ?”

“หลินมั่ว ฉันพูดกับแกอยู่ แกสนใจฉันหน่อย!”

“ในเมืองก่วงหยางในตอนนี้ ตระกูลสวี่ของเราก็เป็นถือเป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา และอยู่ในสังคมชั้นสูงแล้ว”

“หากแกอยากไปกับพวกชั้นต่ำนั่น งั้นก็ออกไปจากตระกูลสวี่ของเรา หย่ากับปั้นซย่าซะ”

“ตระกูลสวี่ของเรา ไม่ต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับคนที่ไม่มีคุณภาพและป่าเถื่อนแบบนั้น!”

ฟังฮุ่ยมุ่ยปาก

สวี่ปั้นเซย่ารู้สึกหงุดหงิดแล้ว "แม่ แม่พูดอะไรน่ะ"

“เพื่อนของหลินมั่วจะไร้คุณภาพและป่าเถื่อนได้ยังไงกันคะ”

“อีกอย่าง ตระกูลสวี่ของเราอยู่ในสังคมชั้นสูงเมืองก่วงหยางตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ”

“สภาพของบ้านเรา ใจแม่ไม่ทราบเลยจริงๆ เหรอคะ”

"แม่เคยเห็นสังคมชั้นสูงไหนอาศัยอยู่ในบ้านที่มีสามห้องแบบนี้บ้างคะ"

ฟังฮุ่ยชะงักไปทันที

สวี่เจี้ยนกง กล่าวอย่างโกรธเคือง "ปั้นซย่า แกพูดอย่างนี้ก็ไม่ถุกนะ"