หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1916

สรุปบท ตอนที่ 1916 เมืองจิ่วสวี: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 1916 เมืองจิ่วสวี – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1916 เมืองจิ่วสวี จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ช่วงเวลาบ่ายสองโมงตรง ยานพาหนะคันหนึ่งที่มีป้ายทะเบียนของเมืองอวิ๋นอันก็ได้ขับเข้ามาในเมืองจิ่วสวี

ผู้ชายสองคนที่เดินลงมาจากรถสวมหมวกแก๊ปและในมือถือกล้องเอาไว้ ดูเหมือนจะมาท่องเที่ยว

สองคนนี้คือหลินมั่วและเหลาสู่

ตอนที่เขาตัดสินใจมาที่มณฑลซู หลินมั่วก็ได้ติดต่อเหลาสู่และขอให้เขามาด้วย

หลินมั่วไม่รู้ว่าท่านอาจารย์กู่กลับมาแล้วหรือยัง และเขาไม่กล้าตรวจสอบอย่างหุนหันพลันแล่น

กลัวว่าถ้าท่านอาจารย์กู่จิ้งจอกเฒ่านั้นหนีไปแล้ว เช่นนั้นการเดินทางของหลินมั่วก็จะไร้ประโยชน์

ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือการพาเหลาสู่ติดมาด้วย

เหลาสู่เป็นนักสืบที่รูปร่างหน้าตาไม่โดดเด่นเท่าไร การให้เขาเป็นคนไปตรวจดูลาดเลาก่อนนั้นก็ถือว่าเหมาะสมแล้ว

ส่วนอู๋เซวี๋ยน เขาก็ได้มาถึงบริเวณใกล้ๆ เมืองเล็กๆ แห่งนี้และซ่อนตัวอยู่ในความมืดแล้ว

ขอเพียงมีข่าวใดๆ จากหลินมั่ว อู๋เซวี๋ยนก็จะรีบมาโดยเร็วที่สุด

ในช่วงบ่าย เหลาสู่ก็ออกไปหาข่าว

เขาทำตัวเหมือนนักท่องเที่ยวคนหนึ่งและเดินไปเดินมารอบๆ เมืองโดยมีการแวะไปหาเฉียนหย่ง

อันเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ของทางนั้นด้วย

สำหรับหลินมั่ว เขานั่งขัดสมาธิและฝึกซ้อมอยู่ในโรงแรม

เขาเพิ่งกินยาทะลวงระดับและยาก็กำลังค่อยๆ ออกฤทธิ์อย่างช้าๆ

หลังจากผ่านเหตุการณ์เหล่านี้ หลินมั่วก็ยิ่งพบว่าความแข็งแกร่งของเขายังไม่เพียงพอ

เขาต้องรีบเพิ่มพลังโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นหากเขาพบกับชายที่แข็งแกร่งเช่นหนานจิงกงเลวี่ย เขาก็คงจะถูกฆ่าได้ง่ายเหมือนชิ้นปลาบนเขียง

โชคดีที่ตอนนี้ข้างกายของเขามีอู๋เซวี๋ยนที่สามารถช่วยให้หลินมั่วรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ ได้ เพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งคน

แต่ว่าหลังจากที่ได้ฟังเฉียนหย่งอันเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลหลินที่ถูกกวาดล้างแล้ว หลินมั่วก็

ตระหนักได้ว่าศัตรูของเขาแข็งแกร่งมากจนน่าสะพรึงกลัว

ขนาดพ่อของเขาที่ถูกกล่าวว่าไร้เทียมทานในตอนแรก สุดท้ายก็เสียชีวิตลงอย่างน่าอนาถ แล้วจะ

นับประสาอะไรกับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาเล่า

ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง บริเวณประตูก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

หลินมั่วลืมตาขึ้น เขาเห็นเหลาสู่เปิดประตูและเดินเข้ามา

เหลาสู่ส่ายหัว "ลูกพี่หลิน ผมไม่ได้ไปถาม"

"พื้นที่ที่ท่านพูดถึงมีเรือนส่วนตัวมากกว่าหนึ่งแห่ง"

" ที่นั่นเป็นพื้นที่อยู่อาศัยซึ่งมีประมาณห้าสิบถึงหกสิบครัวเรือน และแต่ละหลังก็เป็นเรือนส่วนตัว"

"ผมเดินวนที่นั่นไปหนึ่งรอบแต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าเรือนที่ท่านกำลังพูดถึงคือที่ไหน ดังนั้นผมจึงหมดหนทางสอบถาม! "

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

เดิมทีเขาคิดว่าพื้นที่ใกล้ๆ กันจะมีเรือนเพียงแห่งเดียวตั้งอยู่ หากเป็นเช่นนั้นมันจะง่ายต่อการค้นหาเป้าหมาย

เขาไม่คาดคิดว่าจะในบริเวณนั้นจะมีเรือนมากมาย นี่นับว่าเป็นปัญหาแล้ว

ถ้ามีหนอนกู่พิษซ่อนอยู่ในเรือนส่วนตัวของท่านอาจารย์กู่จริงๆ กลิ่นอายของมันก็จะแทรกซึมไปทั่ว

บริเวณจนทำให้ไม่สามารถบอกได้ว่าเรือนส่วนตัวของท่านอาจารย์กู่ซ่อนอยู่ที่ใด

หากไม่สามารถระบุตำแหน่งของเขาได้ก็ไม่สามารถเริ่มลงมือตรวจสอบได้

ถ้าไปผิดทางจนถูกท่านอาจารย์กู่สังเกตเห็นก็จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นจนท่านอาจารย์กู่หนีไปได้ ถึงตอนนั้นหากคิดจะตามหาเขาก็คงจะเป็นเรื่องยากแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา