หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1958

แมงมุมพิษถามด้วยความสงสัย “แม่บุญธรรม ในเมื่อพ่อแม่ของหลินมั่วเป็นคนยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แล้วทำไมพวกเขาถึงตกต่ำมาถึงจุดนี้ได้ล่ะคะ”

ซ่งลัวอีเหลือบมองแมงมุมพิษแล้วถามขึ้นเบาๆ "ลูกรู้ไหมว่าทำไมแม่ถึงไม่บอกว่าแม่ของหลินมั่วแท้จริงแล้วคือใคร"

แมงมุมพิษส่ายหัว เธอเองก็อยากรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก

ซ่งลัวอีเชื่อใจเธออย่างยิ่ง แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยปิดบังอะไรเธอ แล้วคราวนี้เกิดอะไรขึ้น

ซ่งลัวอีเดินไปที่หน้าต่าง เฝ้ามองดูท้องฟ้าที่ไกลออกไป แล้วพูดเบาๆ "ที่แม่ไม่บอกลูก ก็เพราะไม่อยากให้ลูกเดือดร้อน!"

“เรื่องราวของตระกูลหลินมั่ว ยิ่งรู้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น”

แมงมุมพิษประหลาดใจ“ทำไมล่ะคะ”

ซ่งลัวอี "เพราะว่าหลินมั่วมีศัตรูที่แข็งแกร่งมาก"

“หากตัวตนของหลินมั่วถูกเปิดเผย ศัตรูรายนี้ก็จะเข้ามากำจัดเขา!”

“ลูกไม่รู้ตัวตนของเขาน่ะดีแล้ว เมื่อใดที่รู้แล้ว ในอนาคตลูกจะไม่สามารถหลุดพ้นจากความพัวพันเหล่านี้ได้!”

ดวงตาของแมงมุมพิษเบิกกว้าง และเขามองไปที่ซ่งลัวอีอย่างว่างเปล่า "แม่บุญธรรม เขา...ศัตรูของเขาแข็งแกร่งขนาดไหนกัน"

“หรือแม้แต่แม่เอง ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของศัตรูของเขาด้วยอย่างนั้นหรือ”

ซ่งลัวอียิ้มเจื่อนๆ "แม่หรือ”

“เฮ้อ อย่างแม่น่ะจะสักเท่าไหร่กัน!”

“อย่าว่าแต่ตอนนี้ที่ตระกูลซ่งกำลังตกต่ำเลย ต่อให้เป็นช่วงที่อยู่ในจุดสูงสุดก็เถอะ ตระกูลซ่งก็ยังเทียบพ่อแม่ของหลินมั่วไม่ติดเลย”

“ศัตรูของเขาอยู่สูงเกินกว่าที่แม่จะจัดการได้!”

แมงมุมพิษยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น "ถ้าอย่างนั้น... แล้วท่านอู่ล่ะคะ”

ซ่งลัวอีหัวเราะหึ "เขาน่ะหรือ”

“เฮ้อ ไม่ต้องพูดเลยว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งนี้ไหม”

“ต่อให้เขาแข็งแกร่ง เขาก็ไม่ทำสิ่งนั้นแน่!”

“คนอย่างเขา ชีวิตนี้จะทำอะไร ผลประโยชน์ต้องมาเป็นอันดับแรกเสมอ”

“ลูกคิดว่าเป็นไปได้ไหมล่ะ ที่เขาจะต่อสู้เพื่อเรื่องแบบนี้”

แมงมุมพิษเงียบลงทันที เธอรู้ว่าแม้ซ่งลัวอีจะแต่งงานกับเซวียอู่เยี่ยมาหลายปีแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้นราบเรียบมาก

ซ่งลัวอีกล่าวว่า "อันที่จริง ถ้าแม่บอกเขาถึงตัวตนของหลินมั่ว เขาอาจจะไม่ช่วยหลินมั่วจริงๆ ก็ได้"

“แต่แม่ก็ยังไม่ได้บอกเขาถึงตัวตนของหลินมั่ว”

“นอกจากนี้ มีบางอย่างเกิดขึ้นกับหลินมั่ว”

“ด้วยนิสัยของเซวียเหล่าอู่ ครั้งนี้เขาจะช่วยหลินมั่วอย่างแน่นอน!”

แมงมุมพิษดูประหลาดใจ เธอยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในหลินมั่วในตอนนี้

ซ่งลัวอีกลับมาที่โซฟาแล้วนั่งลงยืดเหยียดตัว "จริงสิ ช่วงหลายวันนี้ แม่จะมาอยู่ที่นี่กับลูกนะ”

“แม่ได้ยินมาว่าหลินมั่วยังมีน้องสาว เอาไว้ลูกพาเธอมาหาแม่หน่อยสิ”

แมงมุมพิษพยักหน้า “ได้ค่ะ”

“แต่ว่า ถ้าหากท่านอู่ถาม...”

ซ่งลัวอี "นอกจากเรื่องของหลินมั่ว เรื่องอื่นลูกสามารถบอกเขาได้หมด!"

แมงมุมพิษพยักหน้าทันที เธอเข้าใจว่าซ่งลัวอีหมายถึงอะไร