หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 196

หลินมั่วพูดไม่ออก ตอนนั้นเป็นเธอที่ดูถูกคนอื่น

รู้สึกว่าคนเกือบครึ่งพอใจที่สวี่ปั้นซย่าเป็นCEO ดังนั้นพวกเขาจึงรับสวี่ปั้นซย่าเป็นลูกสาวบุญธรรมของพวกเขา

ต้องเอาเรื่องแบบนี้มาตำหนิเขาด้วย?

สวี่ปั้นซย่า "แม่ ตอนนั้นหลินมั่วก็บอกแล้วว่า พี่่ใหญ่จ้าวมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา"

“เป็นแม่ที่ไม่เชื่อ คิดว่าหลินม่อกำลังโกหกแม่”

"ลองคิดถึงทัศนคติที่แม่มีต่อคุณนายจ้าวและครอบครัวของเธอ"

“ถึงจะเป็นความสัมพันธ์ธรรมดาก็ไม่จำเป็นต้องดูถูกเหยียดหยามเลยนี่!”

คำพูดของสวี่ปั้นซย่าเป็นเหมือนการเปิดเผยจุดด้อยของฟังฮุ่ย

ฟังฮุ่ยรู้สึกหงุดหงิดทันที "ทัศนคติของฉันเป็นไงเหรอ?"

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจะมีฐานะแบบนั้น”

สวี่เจี้ยนกงโบกมือ "พอแล้ว พวกเธอสองคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว"

“ปั้นซย่า คุณจ้าวผู้นี้เป็นคนดี ไม่ได้เย่อหยิ่งต่อไปแกต้องรู้จักไปมาหาสู่เขาบ่อยๆเข้าใจไหม?”

สวี่ปั้นซย่าพูดไม่ออก "ยังต้องไปมาหาสู่อีก?"

“ทุกคนปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นลูกสาวแท้ๆของเขาแล้วมอบกำไลหยกที่สืบทอดจากตระกูลให้ฉัน”

“สุดท้าย กำไลหยกนี้ถูกพวกคุณเอาไปขายแล้ว จะให้ฉันเอาหน้าที่ไหนไปพบพวกเขา”

ฟังฮุ่ยดูอึดอัด ถ้ารู้แต่แรกว่าคุณนายจ้าวมีฐานะขนาดนี้ ไม่ว่าอย่างไรเธอก็จะไม่มีทางจะขายสร้อยข้อมือหยกนี้แน่นอน

“ก็แค่กำไลหยกเองนี่ มีอะไรให้กังวลกัน”

“พรุ่งนี้ฉันจะไปไถ่กำไลหยกคืนมา!”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโห

สวี่ปั้นซย่า "ไถ่คืน?"

“วันนี้ ร้านหยกนั้นปิดทั้งวัน”

“แม่คะ แม่ยังไม่เข้าใจเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น”

ฟังฮุ่ยเหลือบมองเธอ “งั้นทำอะไรได้บ้าง?”

“กำไลข้อมือเส้นหนึ่ง มีมูลค่าเท่าไหร่?”

“ถ้าไม่ได้จริงๆ ไว้เดี๋ยวฉันจะซื้อให้อันที่เยี่ยมยอดกว่านี้ให้แก”

“อะไรนะ ฉันเป็นแม่แก เอากำไลหยกแกไปขาย ผิดกฎหมายด้วยเหรอ?”