หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1979

ในระหว่างที่หลินมั่วฟื้นฟูร่างกายเวลาก็ล่วงเลยผ่านไปไม่รู้ตัว

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เขาย่อมเคยได้ยินข่าวลือที่กำลังแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งจากด้านนอกอยู่แล้ว

แต่สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ หลินมั่วทำเพียงรอดูอย่างเงียบ ๆ

เพราะการฟื้นฟูตันเถียนเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ หากยังไม่มีกำลังที่มากพอ เรื่องอื่น ๆ ล้วนเป็นคำพูดลม ๆ แล้ง ๆ ทั้งสิ้น

ถึงแม้ว่าเซวียอู่เยี่ยหรือไท่จื่อแห่งเมืองไห่ ต่างก็สาบานให้คำมั่นสัญญาอย่างจริงจังว่าตราบใดที่พวกเขายังอยู่ พวกเขาสามารถปกป้องเขาได้ไม่ต้องเป็นกังวลไป แต่พลังนอกตัวก็เป็นเหมือนแหนไร้ราก เมื่อน้ำไหลผ่านมา มันก็หายไปหมดในที่สุด

มีเพียงตัวเองต้องแข็งแกร่งเท่านั้น ถึงจะสามารถตรวจสอบเจอผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังการทำลายตระกูลหลินในปีนั้นได้

และมีเพียงต้องฆ่าล้างแค้นด้วยตัวเองเท่านั้น วิญญาณนับพันของตระกูลหลินถึงจะสามารถนอนตายตาหลับได้อย่างสงบ

ณ สนามหลังบ้าน!

หลินมั่วถือดาบยาวยืนอยู่กลางลานสนามอย่างเงียบ ๆ

หลังจากฝึกฝนมาหลายวัน ระดับความสนิทระหว่างเขากับอาวุธเทพไท่อาก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่เหมือนกับความรู้สึกในตอนแรกที่เพิ่งสัมผัสอีกต่อไป ตอนนี้อย่างน้อยเขาก็สามารถถือมันไว้ในมือได้แล้ว

เมื่อสายลมเย็น ๆ พัดผ่าน ใบไม้สีเขียวขจีก็เริ่มส่งเสียงดัง ตอนที่เขาลืมตาขึ้นมา รูม่านตาก็เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตของการสังหาร

“ย้าก!”

ตามมาด้วยเสียงคำรามเบา ๆ

เขาโบกแขนขวาขึ้นมากะทันหัน และทันใดนั้นแสงเย็นก็ปรากฏขึ้นมาอย่างน่าตกใจ วินาทีต่อมาก็มีเสียงดังก้องกังวานขึ้นมา

ห่างออกไปไม่กี่เมตร ต้นไม้ใหญ่ขนาดเท่าสองคนโอบก็สั่นไหวครู่หนึ่ง

ใบไม้สีเขียวนับไม่ถ้วนหล่นร่วงลงมา

หากเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ก็จะพบว่ามีรอยดาบลึกถึงสองนิ้วอยู่บนลำต้นของต้นไม้ที่หนาและแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ

ส่วนทางด้านหลินมั่ว หลังจากโจมตีออกไป ตอนนี้เขาก็มีเหงื่อไหลออกมาเต็มตัว เขาจึงนำอาวุธเทพปักลงบนดินลึกไปไม่ถึงครึ่งฟุตและหอบหายใจอย่างหนัก ก่อนที่เขาจะมองไปที่ผลงานชิ้นเอกของตัวเอง

“ฟู่ ในที่สุดตันเถียนก็ฟื้นฟูกลับมาแล้ว”

เมื่อเขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงภายในร่างกาย ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มด้วยความปลื้มปิติ

ถึงแม้ว่าระดับพลังที่บำเพ็ญมาของเขาจะลดลงอย่างมาก แต่พลังที่แข็งแกร่งในร่างกายยังคงมีอยู่

แต่มีเรื่องที่น่ายินดีอยู่เรื่องหนึ่งนั้นก็คือตันเถียนและเส้นลมปราณที่เดิมทีเสียหายนั้น ได้รับการฟื้นฟูให้กลับคืนสู่สภาพเดิมได้ด้วยพลังลึกลับ ตอนนี้ขอบเขตพลังของเขาเกือบจะเท่ากับขั้นนิรมิตเมื่อก่อนหน้านี้แล้ว

และพลังลึกลับนี้น่าจะมาจากพลังของดาบอย่างที่อู๋เซวี๋ยนผู้คลั่งไคล้เทพนิยายกล่าวเอาไว้

ในตอนนั้นเอง อยู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังเข้ามาจากระยะไกล

คนที่มาก็คืออู๋เซวี๋ยนนั้นเอง

“พี่หลินมั่ว มีคนที่ชื่อยาสึชิ อูริตะมารอพบพี่อยู่ที่นอกประตู

แถมเขายังเรียกตัวเองว่าเป็นหมอเทวดาอะไรก็ไม่รู้ ดูจากรูปร่างที่เตี้ยและผอมบาง อีกทั้งสำเนียงของเขาน่าจะเป็นคนชาวญี่ปุ่น”