สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าพลางตอบกลับ “ขอไว้แล้ว จะต้องขอไว้สิ”
“ทรัพย์สินของประธานหวังมีมากกว่าพันล้าน นับว่าเหมาะสมกับบ้านเราจริงๆ”
“ลูกชายของประธานหวังเองก็จบมาจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ มีตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัท ไม่ช้าก็เร็ว จะต้องได้รับช่วงต่อแน่ๆ”
“ว่าไปแล้ว ดีกว่าชุยอี้ฟานคนนั้นเยอะเลย”
“สภาพครอบครัวของเรา เหมาะสมกับลูกเขยแบบนี้จริงๆ!”
ฟังฮุ่ยพูดอย่างมีความสุข “คุณก็คิดแบบนี้เหมือนกันเหรอคะ ฉันก็ด้วย”
“เออใช่ ได้ยินมาว่าบ้านของประธานหวังอยู่ที่สวนวั่งเจียง”
“พระเจ้า นั่นเป็นย่านที่อยู่อาศัยที่ไฮโซที่สุดในเมืองก่วงหยางเชียวนะ”
“เมื่อก่อนคุณปู่เคยเข้าไปอยู่ครั้ง คุยโม้ไปหลายปีเลย”
“อีกหน่อย พวกเราจะได้เข้าออกจากสวนวั่งเจียงบ่อยๆ หรือคะ คุณว่า คนตระกูลสวี่พวกนั้นจะโมโหตายไหม!”
สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าอย่างมีความสุข
เมื่อทั้งสองเข้าไปล็อบบี้ ก็สังเกตเห็นจำนวนคนที่ดูบางตาไป
เมื่อสักครู่พวกเขามัวแต่ยืนชมทิวทัศน์อยู่ด้านหลังจึงไม่รู้ว่าที่นี่เกิดอะไรขึ้นบ้าง
หลังจากโทรศัพท์หาสวี่ปั้นซย่า จึงได้รู้ว่าพวกเขาอยู่ในห้องวีไอพีแล้ว
ทั้งสองรู้สึกมึนงง ห้องวีไอพีของงานเลี้ยงอวิ๋นติ่ง มีแต่คนใหญ่คนโตของก่วงหยางเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้
แต่พวกเขามาร่วมงานเลี้ยงนี้ครั้งแรก จะมีสิทธิ์เข้าไปในห้องวีไอพีได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเข้าไปถึงและได้เห็นคุณยายจ้าว พวกเขาก็เข้าใจทุกอย่างทันที
“อำนาจของยัยแก่คนนี้ไม่น้อยเลยนะ!” ฟังฮุ่ยถอนหายใจด้วยเสียงแผ่วเบา
สวี่เจี้ยนกงพยักหน้ารับ “ยังดีที่หล่อนรับปั้นซย่าเป็นลูกสาวบุญธรรม”
“ประเดี๋ยวพูดจาอะไรก็สุภาพหน่อย ต่อไปหล่อนจะเป็นผู้มีเกียรติของตระกูลสวี่เรา เข้าใจไหม”
ฟังฮุ่ยหัวเราะเบาๆ “วางใจได้ ฉันไม่ใช่คนโง่สักหน่อย”
เมื่อเดินไปถึงโต๊ะ ฟังฮุ่ยก็รีบเข้าไปทักทายคุณยายจ้าวด้วยท่าทีที่เป็นมิตรทันที ซึ่งแตกต่างความเฉยเมยก่อนหน้านี้ราวกับเป็นคนละคน
สวี่ปั้นซย่าที่ยืนอยู่ข้างๆ ปั้นสีหน้าไม่ถูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา