หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2114

หลังจากที่คิดอยู่นาน

เนื่องจากมีความเสี่ยงที่ไท่อาจะถูกเปิดเผย

ในที่สุดหลินมั่วก็เลือกที่จะรับยันต์สายฟ้ากับดาบสายฟ้าฟาดเอาไว้

จากนั้น ผู้บำเพ็ญพรตก็ได้ผนึกไท่อาให้แน่นหนาขึ้น

ขอแค่ไท่อาไม่หลุดออกจากฝัก ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ ก็ไม่มีทางที่จะเจอความลับของมัน

หลินมั่วได้เจอภาพลวงตาแห่งการรู้แจ้งอันยิ่งใหญ่ก่อน จากนั้นจึงรับสมบัติล้ำค่าไว้

การเดินทางนี้ได้รับผลประโยชน์เต็มๆ

หลังจากอำลา เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดตอบแทน จึงได้หยิบยาเม็ดเก้าตะวันทำลายโลกที่เหลืออีกสามเม็ดออกมา

ส่วนที่เหลือถูกเขากับอู๋เซวียนใช้ไปแล้ว

“พระคุณอันยิ่งใหญ่ของผู้อาวุโส ผู้น้อยจะขอจดจำไว้ในใจ

น้ำใจเล็กน้อย หวังว่าผู้อาวุโสจะไม่รังเกียจ”

แม้ว่ายาเม็ดทำลายโลกจะไม่มีประโยชน์อันใดกับผู้มีอำนาจเหนือระดับปรมาจารย์

แต่นี่เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่เขาสามารถมอบให้ได้เช่นกัน

ฝั่งตรงข้าม ผู้บำพ็ญพรตอวี้สู้ก็ไม่ได้ดูถูกเขา และรับเอาไว้อย่างใจเย็น

“ถ้างั้นผู้น้อยขอลา!”

พูดจบ หลินมั่วกับซ่งจื่อหลานก็ได้ไปจากฉือหังไจ่พร้อมกัน

รอจนทั้งคู่จากไปแล้ว ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ก็ได้มาที่ลานหลังบ้าน

เมื่อมองดูต้นมณฑาขาวที่ไหวตามสายลม ก็จ้องมองเป็นเวลานาน

“หรือว่าจะมีเหตุวุ่นวายครั้งใหญ่เกิดขึ้นอีก”

…

ท่ามกลางป่าชัฎ อาขุย อาฟู่ที่ยังไม่ได้จากไป

ได้มองดูหลินมั่วเดินออกมาจากอารมจากระยะไกลๆ

อาขุยอดเหลือบมองอาฟู่ที่เจ็บหนักอย่างช่วยไม่ได้

สำหรับคนที่เชิญมาจากพรรคนกกระเรียน คนที่ได้รับบาดเจ็บ ก็ได้หนีไปจากที่นี่ก่อนแล้ว

แม้ว่าจะไม่เต็มใจ แต่กลับทำอะไรไม่ได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตามตอนที่หลินมั่วกำลังรีบกลับไปที่เมืองหลวง

ทางกงไห่ฝั่งโน้นก็ได้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้น

เวลาเกือบจะพลบค่ำ เรือยอชท์แล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงคลื่นสีขาวยาวๆไว้ข้างหลัง

เมื่อเรือยอช์ทเข้าใกล้เกาะเล็กกงไห่ที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ ก็ค่อยๆจอดอย่างช้าๆ

ชายชราผมขาวหลายคนได้เดินออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

อย่างไรก็ตามเกาะเล็กในเวลานี้ ด้านนอกสามชั้นและด้านในสามชั้นถูกล้อมไว้แน่นหนา

เมื่อเห็นคนพวกนี้ นายพลหลันที่อยู่ตรงข้ามก็รีบเข้ามาต้อนรับ

“ขอต้อนรับผู้เฒ่าเครายาว โอสถเฒ่า เทพกระดูก”