หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2115

อีกด้านหนึ่ง

หลอนมั่วกลับถึงเมืองหลวง เป็นครั้งแรกหลังจากแยกกับซ่งจื่อหลาน

เขาก็รีบให้ตามไท่จื่อแห่งเมืองไห่มา

“ว่ายังไง พี่ชาย”

ไท่จื่อแห่งเมืองไห่กำลังเล่นอย่างออกรส จู่ๆโดนหลินมั่วตาม

เวลานี้เขาจึงไม่ค่อยเต็มใจนิดหน่อยอย่างเห็นได้ชัด

“จะยังไงได้อีกเล่า มึงกำลังเดือดร้อนแล้ว”

หลินมั่วพูดพลางเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ฉือหังไจ่ เรื่องผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ ให้เขาฟัง

หลังจากฟังจบ ไท่จือแห่งเมืองไห่ก็รู้สึกตื่นเต้นอบ่างรุนแรงขึ้นทันที

“พี่ชาย งั้นผมทำไงดี

งั้นผมรีบเดินทางออกจากที่นี่ หนีกลับมณฑลก่วงดีไหม”

เนื่องจากแม่ของเขา เขาจึงมีความขัดแย้งมากมายกับตระกูลซ่งในมณฑลก่วง

แน่นอนล่ะว่ามีผลกระทบต่อซ่งจื่อหลาน

หากหลินมั่วไม่ยับยั้งเขาตั้งแต่แรก เขาคงจะทำลายซ่งจื่อหลานโดยตรง

วันนี้รู้แล้วว่า ซ่งจื่อหลานมีความเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์ระดับสูง

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัว

เมื่อเห็นสภาพเขาเป็นแบบนี้ หลินมั่วก็แอบหัวเราะ

“นายไม่ต้องกังวลให้มากจนเกินไป

เอาอย่างนี้ พรุ่งนี้เช้า นายย้ายไปที่ฝั่งหุยชุนถังด้านนั้นเถอะ

มีฉันอยู่ ผู้อาวุโสอวี้สู้ก็คงไว้หน้าฉันบ้างไม่มากก็น้อย ไม่ทำให้นายลำบากใจหรอกน่า”

แน่นอนว่าเขาคิดเพียงแค่ อยากขู่ให้ไท่จื่อแห่งเมืองไห่หวาดกลัว

ถึงอย่างไรแมงมุมแม่ม่ายดำก็มอบลูกชายของเธอให้เขา และหวังว่าลูกชายของเธอจะสบายใจ

และได้อยู่ที่เมืองหลวงเรียนรู้อะไรเพิ่มเติมอีกสักหน่อย

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึงเมืองหลวง ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ก็เล่นจนสนุกสุดเหวี่ยงแล้ว

ในสถานการณ์เช่นนี้ หลินมั่วจะกลับไปรายงานให้แมงมุมดำรู้ได้อย่างไร

“พี่ชาย หรือไม่งั้นก็ ไม่ต้องรอจนถึงพรุ่งนี้เถอะ

ถึงยังไงผมผมอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรต้องย้าย

ผมหลับไปกับพี่ตอนนี้เลย”

แม้ว่าการรักษาความปลอดภัยในเมืองหลวงจะเข้มงวดมากก็ตาม

แต่ตามที่หลินมั่วกล่าว อีกฝ่ายเป็นปรมาจารย์ระดับสุดยอดเหนือปรมาจารย์

ถ้าอีกฝ่ายจะลักพาตัวเขาไปอย่างเงียบๆ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรไม่ใช่หรือ

และคำพูดของเขาก็กำลังสะท้อนอยู่ในใจของหลินมั่ว

“เอาเถอะ งั้นก็กลับไปด้วยกันเถอะ”

แบบนี้ หุยชุนถังก็ยิ่งคึกคักขึ้นมาอีก

…

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น

เมื่อฟังเสียงที่เปราะบางของพวกเธอ หัวหน้าคนนี้ก็ชาไปทั้งตัว

ได้เห็นรอยยิ้มที่แสนหวานของทั้งคู่อีก ในดวงตาของเขาก็เปล่งประกายวิบวับ

รอจนกระทั่งผู้หญิงทั้งสองคน เดินผ่านข้างๆเขาไป

เขาก็สูดดมกลิ่นที่เหมือนยังอยู่ในอากาศอย่างตะกละตะกลาม

จากนั้นเขาก็ดูหมกมุ่นอยู่อย่างนั้น

รอทั้งสองคนเปิดประตูมา หลินมั่วที่นั่งอยู่ที่ประตูคลีนิก

หลินมั่วนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้วเขาก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้

ผู้หญิงใจดำอำมหิตมาแล้ว!

เห็นหน้าตาแบบนี้ของเขา ชื่อเลี่ยนสองคนก็อดขวยเขินไม่ได้

หลินมั่วคนนี้เป็นผู้ชายทั่วไปจริงเหรอ

“อาจารย์หลิน พวกเรามาแล้ว วันนี้ต้องการให้พวกเราทำอะไร”

ทั่งคู่ที่ไม่เต็มใจ ได้กระซิบถาม

และเห็นเพียงหลินมั่วที่ตัวสั่น

จากนั้นเขาได้โบกมืออย่างรำคาญ

“ไปห้องยา ไปฝึกและเรียนรู้วิธีการจัดยาเถอะ!”

ในเวลานี้ ชื่อเลี่ยน หยินหวนทั่งสองคนได้มองหน้ากัน และทำได้เพียงสบตากันอย่างอึดอัด

ไม่น่าถามเลย!