ถ้าหากมองอย่างละเอียดก็จะพบว่า
สีหน้าของเหล่าผู้อาวุโสของสมาคมการแพทย์ที่เคยเหนื่อยล้าในเวลานี้ได้เปลี่ยนไป พวกเขาดูกระชุ่มกระชวยขึ้น
สิ่งนี้ยิ่งเน้นย้ำถึงความไม่ธรรมดาของสุราสมุนไพร
เมื่อสุราลงไปในท้อง
เจียงจื่อเองก็ตกใจกับสรรพคุณทางยาของมัน
การปรุงยาในวิชาแพทย์นั้นเป็นเรื่องที่เปลืองทั้งแรงกายและแรงใจเป็นอย่างมาก
ยาบางชนิดต้องการคนที่จะมาปรุงมันต้องใช้สมาธิสูงตลอดเวลาเป็นเวลาหลายวัน
ถ้าหากว่าสติหลุดไปแม้แต่นิดเดียวก็เป็นไปได้ว่าจะทำให้ความพยายามที่ทำมานั้นเสียเปล่า
แต่เมื่อได้สุรานี้เข้ามาช่วยปัญหาทั้งหมดนี้ก็ถูกแก้ไขออกไป
เมื่อคิดถึงตรงนี้เจียงจื่อก็ถามอย่างคาดหวังว่า
“สหายหลิน นายยังพอมีสุรานี้อยู่อีกไหม
ฉันยินดีที่จะใช้ยาชะลอวัยของสมาคมการแพทย์มาแลกเปลี่ยน”
ทุกคน “????”
ผู้อาวุโสเจียงดื่มเยอะไปหรือเปล่า
ยาชะลอวัยนั้นเป็นดังชื่อคือเป็นยาที่มีฤทธิ์ในการช่วยชะลอริ้วรอยบนใบหน้า
สิ่งนี้คือยาที่ผู้หญิงทั่วโลกต่างพากันคลั่งไคล้
ยานี้มีความหายาก
เมื่อนึกถึงตรงนี้แล้ว จู่ๆ ทุกคนก็พบความเป็นจริงที่น่ากลัวอย่างหนึ่ง
คุณค่าของสุราเสริมพลังขั้นสุดของหลินมั่วนั้นเกินความคาดหมายของทุกคน
ร้านแผงลอย?
สุราปลอม?
จากท่าทางของเจียงจื่อแล้วดูเหมือนว่ากำลังช่วยหลินมั่วง้างมือขึ้นมา
แล้วตบหน้าพวกคนที่เยาะเย้ยเขาไว้อย่างแรง
สำหรับยาชะลอวัยนั้น
หลินมั่วเองก็สนใจเป็นอย่างมาก มันเป็นตัวเลือกที่ดีมากในการมอบเป็นของขวัญให้กับปั้นซย่าภรรยาของเขา
แต่สมุนไพรที่เขามีอยู่นั้นถูกใช้จนหมดแล้ว
และสุราเสริมพลังขั้นสุดอีกสิบขวดที่เหลือนั้นเขาก็ได้ขอให้คนเอาไปให้ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้แล้ว
ด้วยเหตุนี้หลินมั่วจึงทำได้แค่ส่ายหน้า
“ถ้าเช่นนั้นก็น่าเสียดาย”
เขาถอนหายใจออกมาอย่างผิดหวัง
ผู้อาวุโสไป๋ที่อยู่ด้านข้างก็แสดงความมีน้ำใจออก
ยาเสริมพลังขั้นสุดที่ได้รับเป็นของขวัญวันเกิดอีกขวดนั้นเขาจะมอบให้กับสมาคมการแพทย์
นี่เป็นน้ำใจที่ผู้อาวุโสไป๋มอบให้กับหลินมั่วอีกอย่าง
งานเลี้ยงวันเกิดในเวลานี้นั้นได้กลายเป็นมีหลินมั่วเป็นตัวหลักเสียแล้ว
ส่วนคนอื่นๆ ทำได้เพียงแค่มองไปที่หลินมั่วที่ได้รับความโปรดปรานจากทั้งผู้อาวุโสไป๋กับเจียงจื่ออย่างอิจฉา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...