หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 216

ซ่งจื่อหลานสับสนมึนงง “งั้น...งั้นทำยังไงดีคะ”

หลินมั่วพูดขึ้นว่า “มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น ก็คือการทำให้หัวใจของกั่วกัวงอกขึ้นมาใหม่”

“กระบวนการที่หัวใจดวงนี้เติบโตขึ้นมาอย่างช้าๆ จะบีบและกดทับพื้นที่การมีชีวิตอยู่ของแม่กู่”

“เมื่อแม่กู่ถูกบีบรัดก็จะกลืนกินพิษร้ายเหล่านั้นเพื่อหล่อเลี้ยงตัวเอง”

“รอจนหัวใจเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา พิษร้ายก็จะถูกแม่กู่กลืนกินไปจนหมด แบบนี้ก็จะสามารถเอาแม่กู่ออกมาได้แล้ว”

“ในขณะเดียวกัน กั่วกัวก็มีหัวใจดวงใหม่ หลังจากนั้นก็หมือนคนปกติได้แล้วครับ!”

ซ่งจื่อหลานตกตะลึงจนตาค้าง “ยัง...ยังสามารถทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ”

“หัวใจของคนยังสามารถงอกขึ้นมาใหม่ได้ด้วยเหรอคะ”

หลินมั่วส่ายหัว “หัวใจงอกขึ้นมาใหม่ไม่ได้อยู่แล้วล่ะครับ”

“แต่ว่าปลูกได้ครับ”

ซ่งจื่อหลาน “ปลูกเหรอ ปลูกอะไรคะ”

“ปลูกใจครับ!” หลินมั่วกล่าว “ก็เหมือนกับการทำไร่ทำนา หว่านเมล็ด รากงอก และออกผล”

ซ่งจื่อหลานยิ่งสับสนเข้าไปอีก “นี่...นี่มันหมายความว่าอะไรคะ”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ก็คือการเอาหัวใจที่ยังอยู่ในช่วงกำลังเจริญเติบโตดวงหนึ่งปลูกในร่างกายของเธอ”

“หัวใจดวงนี้จะเติบโตขึ้นอย่างช้าๆ กระบวนการนี้เรียกว่าการปลูกใจครับ”

ซ่งจื่อหลานยังคงมีสีหน้าสับสนมึนงง “นี่...นี่ก็คือการปลูกถ่ายหัวใจไม่ใช่เหรอคะ”

หลินมั่วส่ายหัว “ไม่เหมือนกันครับ”

“การปลูกถ่ายหัวใจคือหัวใจที่เป็นรูปเป็นร่าง”

“การปลูกใจคือหัวใจที่ยังไม่เจริญเติบโต”

สีหน้าของซ่งจื่อหลานเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “งั้น…งั้นต้องเป็นหัวใจของเด็กเล็กเหรอคะ”

หลินมั่วหัวเราะ “คุณคิดไปถึงไหนแล้วครับเนี่ย”

“หมอที่ชั่วร้ายบางคนคงจะใช้วิธีการแบบนั้นจริงๆ”

“แต่เรื่องที่โหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรมแบบนั้น ขัดต่อศีลธรรมครับ”

“ที่ผมพูดคือใช้ร่างกายของแม่เพาะเลี้ยงออกมาครับ”