หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2553

หลังจากที่หลินมั่วพูดจบ

ในตอนนี้ ที่แห่งนี้ก็อยู่ในความโกลาหลทันที

“นายชมอาจารย์ของฉันเองนะ ทำไมถึงกลัวแพ้ ทำไมถึงไม่กล้ายอมรับแล้วล่ะ”

“เจ้าหนู วันนี้ถ้านายกล้าหยอกล้อเราเล่น ก็จะโทษว่าเราไม่เกรงใจไม่ได้นะ”

เมื่อมองดูใบหน้าที่น่าเกลียดของพวกเขา

หลินมั่วก็ทำได้แต่ส่ายหน้าอย่างนิ่งเฉย

“คิดมากเกินไปแล้ว ถึงท่านเจี่ยงจะพูดถูก แต่มันก็แค่เสมอกัน”

“แล้วก็ที่ผมชมท่านเจี่ยงไม่ได้เป็นเพราะเขาพูดถูก

ผมแค่ชื่นชมความสามารถในการเดาของเขา”

สีหน้าของท่านเจี่ยงเปลี่ยนไปทันที

“หลินมั่ว พูดมั่วซั่วอะไรอยู่ เอาหลักฐานที่บอกว่าฉันเดาออกมาสิ

สิ่งนี้คือดอกสีแดงเลือดแห่งอาร์กติก”

หลินมั่วถอนหายใจอย่างนิ่งเฉย เอ่ยพร้อมส่ายหน้า

“ดูเหมือนว่าท่านเจี่ยงจะเป็นคนที่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาสินะ”

“ลุงจางไป ช่วยนำลูกพลัมสีแดงจากโรงพยาบาลของเรามาที”

หลังจากที่พูดจบ

จางกงที่ใบหน้าแดงก่ำด้วยความเจ็บใจซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ก็วิ่งเหยาะๆ ออกไปอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้ผู้อาวุโสทั้งสามรู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่นัก