หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 258

คนตระกูลโจวสบถก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ฟังฮุ่ยและคนอื่นๆ งงเป็นไก่ตาแตก

จากนั้นฟังฮุ่ยก็พูดขึ้น “ปะ...เป็นเรื่องเข้าใจผิดจริงเหรอ”

“หวงเหลียง ไหนนายบอกว่ามีหลักฐานแน่นหนาไงล่ะ”

หวงเหลียงตอบด้วยสีหน้างุนงง “ผม...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาบอกว่ามีหลักฐานมักตัว แต่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง วิดีโอนั่นเป็นของปลอมล่ะมั้ง”

สวีปั้นซย่าโต้กลับด้วยความหงุดหงิด “นายป่วยหรือไง ถ่ายเห็นหน้าชัดขนาดนั้นจะเป็นวิดีโอปลอมได้ยังไง ถ้าเก่งนักก็ลองตัดต่อวิดีโอหน้าคนให้ดูหน่อยสิ”

หวงเหลียงพูดอะไรไม่ออก

สวี่ปั้นซย่าจึงพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “ทีนี้พูดอะไรไม่ออกกันเลยสินะ ฉันบอกแล้วไงว่าหลินมั่วไม่ใช่ฆาตกร”

ทุกคนต่างพากันก้มหน้า ในเวลานี้ไม่มีใครกล้าโต้กลับสักคน

สวี่ตงเสวี่ยเยาะเย้ยขึ้นทันที “หึ ไม่ใช่ฆาตกรแล้วยังไง ก็ไม่ได้มีอะไรดีนี่นา ถ้าเป็นฆาตกรจริง ฉันยังมองว่าเขาดีกว่านี้ซะอีก แค่คนยังไม่กล้าฆ่าเลย ต่างอะไรกับพวกไร้ประโยชน์ล่ะ”

เมื่อสวี่ปั้นซย่าได้ยิน เธออดไม่ได้ที่จะโกรธ “เสวี่ยเอ๋อร์ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”

สวี่ตงเสวี่ยตอบกลับ “ไม่มีอะไร ฉันแค่ไม่ชอบเขา”

สวี่ปั้นซย่าโต้อย่างทันควัน “เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ชอบสามีของพี่สาว”

“ก็เพราะสามีของฉันเก่งกว่าสามีของพี่น่ะสิ” สวี่ตงเสวี่ยตอบ “พวกแมงดาไร้ประโยชน์ แม้แต่ฆ่าคนก็ยังไม่กล้า ทำไมฉันต้องมองเขาในสายตาด้วย”

“นี่เธอ...เธอ...” สวี่ปั้นซย่าตัวสั่นด้วยความโกรธ

สวี่ตงเสวี่ยทำหน้าพึงพอใจ “ฉันทำไมเหรอ ฉันพูดผิดหรือไง ถ้าเก่งนักก็เถียงฉันมาสิ ”