“อะไรนะ”
สวี่เจี้ยนกงและคนอื่นๆ ออกเสียงพร้อมกันด้วยความตกใจ
ชดใช้ให้สามร้อยล้านจริงๆ เหรอ
ทุกคนเดินไปที่รถด้วยความงุนงง พอเห็นหลินมั่วจะขึ้นรถ สวี่ตงเสวี่ยรีบพูดว่า “หลินมั่ว นายจะทำอะไรหน่ะ”
“รถคันนี้เป็นรถห้าที่นั่ง พวกเรามีห้าคนพอดี เธอไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอะไรเหรอ”
ถ้าเป็นเมื่อก่อน หากสวี่ตงเสวี่ยพูดแบบนี้ มันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก
แต่ในครั้งนี้ พอเธอพูดเสร็จ สวี่เจี้ยนกงก็โกรธขึ้นมาทันที
“หุบปากเลย!”
“เธอกับหวงเหลียงกลับไปกันเองเลย!”
“หลินมั่ว คืนนี้แกขับรถกลับบ้านนะ พวกเรากลับบ้านกัน!”
การที่สวี่เจี้ยนกงพูดตวาด ทำให้สวี่ตงเสวี่ยงงอย่างมาก
ฟังฮุ่ยเองก็ทำสีหน้างุนงงเช่นกัน เธอดึงแขนของสวี่เจี้ยนกง กำลังคิดอยากจะพูดอะไร สวี่เจี้ยนกงก็แอบชูสามนิ้วให้เธอ
เธอตะลึงไปสักพัก จากนั้นฟังฮุ่ยก็เข้าใจขึ้นมาทันที
เงินชดใช้สามร้อยล้านเชียวนะ!
“พ่อของลูกพูดถูกแล้ว!”
“เสวี่ยเอ๋อร์ ลูกก็แต่งงานออกไปแล้ว อย่าทำให้คนที่บ้านต้องคอยกังวลเรื่องของลูกเลย!”
“ตามนี้แหละ พวกเรากลับก่อน พวกลูกก็จัดการเองก็แล้วกัน!”
ฟังฮุ่ยรีบพูดขึ้นมาทันที
พวกเขาสี่คนขับรถจากไป เหลือให้สวี่ตงเสวี่ยยืนงุนงงอยู่กับที่
“ที่รัก นี่พ่อกับแม่เป็นอะไรกัน”
หวงเหลียงทำหน้าไร้ทางเลือก “ยังต้องให้พูดอีกเหรอ”
“ก็คงจะเห็นแก่เงินสามร้อยล้านของหลินมั่วนั่นแหละ”
อยู่ๆ สวี่ตงเสวี่ยก็อึ้งไปเลย จริงสิ หลินมั่วในตอนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว
……
ระหว่างทางกลับบ้าน ภายในรถนั้นเงียบงัน
สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยนั่งอยู่เบาะหลัง ทั้งสองคนต่างรู้สึกทำตัวไม่ถูกอย่างมาก
เรื่องในคืนนี้มันเกินความคาดหมายของพวกเขาจริงๆ
หลินมั่วถูกเข้าใจผิดยังไม่ว่า แต่ที่สำคัญคือได้เงินชดใช้สามร้อยล้านมาจริงๆ
นั่นมันสามร้อยล้านเลยนะ ทำอะไรได้ตั้งมากมาย!
ห้องที่บ้านนั้นทั้งแคบทั้งเก่า จะต้องเปลี่ยนแล้ว
ที่บ้านยังไม่มีรถที่ใช้ในการเดินทาง รถที่ใช้นั้นก็เป็นของบริษัทหมดเลย จะต้องซื้อแล้ว
พวกเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านเองก็จะต้องซื้อใหม่แล้ว
เสื้อผ้า เครื่องประดับ ทุกอย่างที่พวกเขาอยากได้ ล้วนเป็นสิ่งที่มองเห็นได้แต่ไม่อาจจับต้องได้
แต่พอมีเงินสามร้อยล้านมันก็ไม่เหมือนกันแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...