หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2692

นอกถนนเซินลัว มีชายสวมหมวกและแว่นตาสีดำกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ที่อยู่ตรงหน้าเงียบๆ กลางหน้ากระดาษเป็นการเขียนรายงานของชิโอเปลโลเรื่องที่หลินมั่วได้ดูถูกคนต่างชาติเอาไว้

“เป็นหมอที่แบ่งชนชั้น? เหยียดหยามพวกเรา? ฮ่าฮ่า น่าสนุกจริงๆ !”

หลังจากที่อ่านหนังสือพิมพ์จบ เขาก็โยนมันทิ้งไปข้างๆ เขาควักเงินสำหรับถ้วยน้ำชาวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหยิบเอากระเป๋าถือขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวไปหาหลินมั่ว

ลอตเทอร์ไม่ได้อยากจะสนใจเรื่องการลอบสังหารพวกไร้อิทธิพลตัวเล็กตัวน้อยพวกนี้มากนัก หากไม่ใช่เพราะตระกูลติงออกโรงด้วยตัวเองรวมไปถึงการรนหาที่ตายของคนที่เป็นเป้าหมาย เขาก็คงไม่อยู่ที่ต้าฉวีนานนักหรอก

แต่ทว่าในขณะที่ลอตเทอร์กำลังจะเตรียมตัวออกมาจากถนนเซินลัว เขาก็อดที่จะนึกถึงเรื่องเล่าของเมืองนี้ไม่ได้ ยิ่งลมจากทางเหนือพัดโชยมาก็ยิ่งทำให้บรรยากาศเย็นลงเป็นพิเศษ

เขาสะบัดหน้าไปมาเพื่อไล่ความคิดของตัวเอง เขายังคงเลือกใช้เส้นทางอื่นเพื่อตามรถของหลินมั่วไปห่างๆ

“ลูกพี่ ไปเล่นว่าวในช่วงหน้าหนาวแบบนี้จะดีเหรอ”

ภายในรถ ไท่จื่อถามขึ้นด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ เพราะไม่มีใครออกไปเล่นว่าวในช่วงที่ลมแรงๆ แบบนี้

แต่เมื่อเขามองผ่านกระจกหลังก็เห็นว่าลู่อิ่งกำลังมองค้อนตัวเองอยู่

แย่แล้ว ฉันคงพูดมากเกินไป!