หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2696

ไท่จื่อและหลินมั่วนั่งหลังพิงก้อนหินขนาดใหญ่ ประกอบกับมีรถกันกระสุนเป็นเกราะกำบังในขณะนี้

พวกเขาทั้งสองใช้ทั้งปืนและเข็มเงินจัดการฝ่ายศัตรูนับร้อยชีวิต

แต่เพราะศัตรูมีจำนวนมากเกินไปจึงทำให้ราวกับว่าไม่มีทางสังหารพวกเขาได้ทั้งหมด

เนื่องจากพวกเขากลัวว่ารถกันกระสุนจะถูกโจมตีจนระเบิด หลินมั่วจึงอุ้มลู่อิ่งให้มาหลบอยู่ด้านหลังพวกเขาทั้งสอง และความกลัวของเขาก็กำลังเป็นดั่งที่คิด เพราะศัตรูสาดกระสุนมาไม่หยุด ต่อให้เป็นรถกันกระสุน แต่มันก็กำลังจะร่วงลงไปแล้ว

เมื่อเห็นว่ากองกำลังของศัตรูใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ไท่จื่อจึงร้อนรนเป็นอย่างมาก

“ไอ้เว*อาเฟย อย่าให้ฉันเจอมันอีกครั้งนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเด็ดหัวมันให้กุดเลยคอยดู”

เดิมทีนี่เป็นเพียงคำกร่นด่าของไท่จื่อ แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีเสียงของใครบางคนตอบกลับมา

“พี่ไท่จื่อ ผมมาแล้ว ผมมาแล้ว จะเด็ดหัวผมเลยเหรอ เกินไปแล้วมั้ง”

ท่ามกลางเสียงดังสนั่นของปืนกล อาเฟยที่ปากยังคาบซิการ์อยู่ได้ดึงคอเสื้อของข่งจื่อที่มีสีหน้าขาวซีดให้เดินเข้ามาในสงคราม ท่าทางอวดดีของอาเฟยคล้ายกับไท่จื่อมากจริงๆ

หลังจากที่อาเฟยซักถามข่งจื่อแล้วก็เข้าใจแผนการล้อมฆ่าของตระกูลข่งอย่างชัดเจน หลังจากที่ได้ยินเสียงปืนเขาจึงรีบนำตัวข่งจื่อมาเป็นตัวประกันให้แก่หลินมั่วและไท่จื่อทันที