หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2766

“ไอ้สวะไร้ประโยชน์ ฉันคุยโวทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของเขาต่อหน้าฝ่าบาทเจียเต๋อเลี่ยขนาดนั้น นี่เป็นวิธีที่เขาตอบแทนฉันเหรอ ?”

“แพ้ด้าานทักษะทางการแพทย์ก็โทษหนักเท่ามหาสมุทรแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะโยนจดหมายเชิญลงพื้น ไอ้ไป๋หลางมันไม่มีสมิงสินะ !”

จาเท่อไป่ฮากัดฟันแน่นและพูดกับตัวเอง

แม้ว่าเขาจะตัวติดกับเจ้าหญิงสองเป็นตังเม แต่เขาก็รู้แก่ใจว่าเอลวิสมีนิสัยเสแสร้ง และเหตุผลที่เธอสนใจเขาก็เพียงเพื่อความสุขในการมีเซ็กส์ เมื่อเธอเบื่อที่จะเล่นกับด้วย ในท้ายที่สุดเขาก็จะถูกไล่ออกอย่างไร้ความปรานีเช่นนั้น 'คนก่อน'

นั่นเป็นเหตุผลที่จาเท่อไป่ฮาวางแผนที่จะแนะนำไป๋หลางและหมอผีที่เขามีความสัมพันธ์ดีด้วยให้กับเจ้าชายหก เพียงแต่มีไม่กี่คนที่ทำความดีความชอบให้เจ้าชายหกพอใจได้ แม้จาเท่อไป่ฮาอย่างเขาจะไม่ได้ออกหน้าสนับสนุนเจ้าชายที่หก ก็ยังถือได้ว่าเป็นทางออกให้กับตัวเองอีกทาง

ทว่าแผนการที่วางแผนไว้อย่างรอบคอบของเขาถูกหลินมั่วขัดขวางอีกแล้ว

“แม่ม ไอ้บ้าหลินมั่วนั่น กูนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะ !”

เจียเต๋อเลี่ยก่นด่าด้วยความโกรธเคือง มือก็ตบลงไปบนโต๊ะอย่างรุนแรง

...

อีกด้าน

ไป๋เฉียนเอ๋อร์ถูกหลินมั่วจ้องอยู่ตลอด ใบหน้าจึงแดงอย่างอดไม่ได้

“ทำอะไรของนาย ? หลงรักฉันแล้วใช่มั้ยล่ะ บอกไว้เลยนะไม่มีทางเป็นไปได้ ฉันไม่มีทางชอบผู้ชายกากเดนอย่างนายหรอก”

หลินมั่วนิ่งไปสักพักถึงได้ขำพรืดออกมา “เหอะ เธอคิดเยอะไปแล้ว ฉันก็แค่คิดไม่ถึงว่าเธอมีด้านมารยาหญิงกับเขาด้วย”

“นาย…”

ไป๋เฉียนเอ๋อร์ถูกเขาพูดถึงแบบนี้ คิ้วสวยก็ขมวดติดกันแน่น “นายไม่พอใจที่เมื่อกี้ฉันทำลายการเดทแสนโรแมนติก ก็เลยคิดแค้นฉันสินะ”

“เหอะๆ ผู้ชายไม่มีคนดีสักคนเลยจริงๆ รักเดียวใจเดียวก็ทำไม่ได้ !”

หลินมั่วเลิกล้อเล่น “เอาล่ะ ไม่แหย่เธอแล้ว เอานี่ไปสิ ถือซะว่าเป็นคำขอบคุณสำหรับความคิดดีๆ”

ถ้าไม่ใช่เพราะไป๋เฉียนเอ๋อร์คอยช่วยหลินมั่วอยู่ข้างๆ เขาก็ไม่รู้เลยว่าจะจัดการกับสองพี่น้องหน้าด้านสองคนนั้นยังไง

ถึงปากจะพูดปฏิเสธ แต่ร่างกายก็ซื่อสัตย์มาก เธอยื่นมือออกมาแย่งกล่องยาไปโดยไม่รอให้หลินมั่วเก็บกลับไป

“ยาจากบัวของหั่วเสียเซียนกล่องนี้มีผลในการชะล้างสิ่งสกปรกในร่างกาย ต้องใส่ใจกับที่ที่ใช้งาน ไม่งั้นเธอจะมีกลิ่นเหม็นไปทั่วทั้งร่างกาย เข้าใจมั้ย ?”

หลินมั่วพูดเตือนอย่างอดไม่ได้หนึ่งประโยค แต่ไม่ใช่เพราะเรื่องที่เธอออกตัวช่วยเขาเมื่อครู่

ไป๋เฉียนเอ๋อร์พูดด้วยความไม่พอใจ “เหอะ ถึงไม่บอก ฉันก็รู้อยู่แล้ว”

ก่อนหน้านี้ตอนที่ไป๋รั่วหรงใช้งาน เธอก็อยู่ข้างๆ แม้ว่าร่างกายจะเต็มไปด้วยคราบสกปรก แต่ไป๋เฉียนเอ๋อร์ก็นึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่สั่นสะเทือนโลกและความปรารถนาอันแรงกล้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ ตอนนี้เธอจึงมองด้วยสายตาที่เป็นสุขมากขึ้นอย่างอดไม่ได้

แต่ตอนที่พวกเขาสองคนสนทนาแลกเปลี่ยนกัน หลินมั่วก็ถูกจับตามองจากที่ไม่ไกลอันมืดมิด

“ขำไปสิ ขำให้พอใจเลย แกทำลายเรื่องสำคัญของฉัน ฉันก็จะทำให้แกทรมานยิ่งกว่าตาย !”

ในตอนนี้ เสียงเพลงคลาสสิคก็ดังขึ้น ท่วงทำนองอันไพเราะดังไปทั่วปีเตอร์โบโร่ งานเลี้ยงอาหารค่ำที่เจ้าชายหกผู้เป็นเจ้าภาพก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!