หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 282

ปั้นซย่ารีบพูด “พ่อ นั้นไม่ใช่ปัญหาที่เราทำให้พวกเขาพอใจหรือไม่พอ!”

“พ่อรู้ไหมว่าพันธมิตรเภสัชกรรมต้องการอะไร?”

“พวกเขาต้องการกิจการของเราครึ่งหนึ่ง!"

สวี่เจี้ยนกงตกตะลึงครู่หนึ่ง “อะไรนะ...กิจการครึ่งหนึ่งอะไร?”

สวี่ปั้นซย่าพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้อีกครั้ง หลังจากสวี่เจี้ยนกงฟังจบ ก็ตกตะลึง

พันธมิตรด้านเภสัชกรรมเสนอเงื่อนไขสูงมาก และเขาก็คาดไม่ถึง

เงียบไปครู่ใหญ่ ๆ จู่ ๆ สวี่ตงเสวี่ยพูดว่า “หนูคิดว่า เราแค่ไม่ได้เข้าร่วมพันธมิตรเภสัชกรรมเท่านั้น ถึงกับทำให้พันธมิตรเภสัชกรรมโกรธมากขนาดนี้เลย!”

“ปัญหาของครั้งนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับหลินมั่วนั้นทำให้คุณฮั่วไม่พอใจ!”

“คุณฮั่วเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในพันธมิตรเภสัชกรรม แกทำให้เขาไม่พอใจทำไม?”

“ตอนนี้ดีเลย เขาโกรธ จะกำจัดเราให้สิ้นซากแล้ว หลินมั่ว แกจะจัดการยังไง!”

สวี่ปั้นซย่า “เสวี่ยเอ๋อร์ เธอโทษหลินมั่วได้ยังไงล่ะ?”

สวี่ตงเสวี่ย “ไม่โทษเขาแล้วจะให้โทษใคร?”

“ถ้าไม่ใช่เพราะเขาตอกหน้าฮั่วซิ่งเซวียน เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้ยังไง?”

“หลินมั่วน่ะหลินมั่ว แกเป็นตัวซวยจริง ๆ เลยนะ”

“แกดูสิ่งที่แกก่อขึ้นมาเหล่านี้”

“สถานที่ก่อสร้างของบริษัทถูกสั่งให้หยุดทำงาน ชื่อเสียงของบริษัทได้รับผลกระทบ ไม่ง่ายเลยที่ชดใช้ 300 ล้าน แกก็ส่งคนมาอีกแล้ว”

“ตอนนี้ ยังนำพาบริษัทมาถึงจุดนี้อีก”

“แกจะให้บ้านพวกเราแตกสาแหรกขาดเลยใช่ไหม แกถึงจะพอใจ!”

หลินมั่วทนไม่ไหวพูดว่า “ฮั่วซิ่งเซวียนตายแล้ว!”

“หืม?” สวี่ตงเสวี่ยตะลึง “ตายแล้ว?”

“ตายยังไง?”

“แกฆ่าเหรอ?”

หลินมั่วหมดคำพูด นี้วงจรสมองแบบไหนกันนะ?

คนตายก็เป็นผมที่ฆ่าเหรอ?

เธอปรารถนาเป็นอย่างยิ่งให้ผมกลายเป็นฆาตกร?

สวี่ปั้นซย่า “เสวี่ยเอ๋อร์ เธอพูดอะไร?เกี่ยวอะไรกับหลินมั่ว?”

“ฮั่วซิ่งเซวียนถูกพ่อแม่ของโจวเจ๋อฆ่า!”

สวี่เจี้ยนกงประหลาดใจ “แกพูดมั่วซั่วมั้ง พ่อแม่ของโจวเจ๋อจะฆ่าฮั่วซิ่งเซวียนได้ยังไง?”

“นั่นคือผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลฮั่วเลยนะ!”

สวี่ปั้นซย่า “เพราะโจวเจ๋อก็ถูกฮั่วซิ่งเซวียนฆ่า!"

“อะไรนะ?” ทั้งสองอุทานพร้อมกัน

สวี่ปั้นซย่า “เพราะฉะนั้นหนูบอกแล้ว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฮั่วซิ่งเซวียน และไม่เกี่ยวอะไรกับหลินมั่ว”

“ตระกูลฮั่วก็แค่อยากเข้าครอบครองบริษัทเรา เข้าครอบครองกิจการของเรา ดังนั้นถึงทำได้สิ่งเหล่านี้ขึ้น”

“พ่อแม่ ในช่วงเวลาสำคัญนี้ บริษัทไม่สามารถโอนสิบล้านได้จริง ๆ”

“ไม่อย่างนั้น พ่อกับแม่กลับไปก่อน รอให้หนูจัดการเรื่องเหล่านี้ให้เสร็จค่อยว่ากัน ดีไหม?”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยมองหน้ากันไปมา ทั้งสองคนไม่เต็มใจมาก

“ปั้นซย่า ด้วยศักยภาพของตระกูลฮั่ว เรา... เราไม่สามารถต่อสู้กับคนอื่นเขาได้อย่างแน่นอน!”

“ไม่อย่างนั้น มอบกิจการครึ่งหนึ่งให้เขาเลยเสียดีกว่า?”

“ถึงอย่างไร เราก็ยังเหลืออีกครึ่งหนึ่ง”

“ถึงแม้ว่าบริษัทจะขนาดเล็ก ก็ดีกว่าสุดท้ายไม่เหลืออะไรเลย!”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยเสียงเบา

สวี่ปั้นซย่าหมดหนทางอย่างมาก “แม่ เราเป็นมนุษย์ อย่างน้อยก็มีจิตใจที่หยิ่งในศักดิ์ศรีหน่อยสิ!”

“ศักยภาพของคนอื่นแข็งแกร่ง เราก็กลัวแล้ว?”

“ครั้งนี้คนอื่นต้องการแค่กิจการครึ่งหนึ่ง ครั้งหน้าจะเข้าครอบครองบริษัท แล้วถึงตอนนั้นจะจัดการยังไง?”

ฟางฮุ่ย “แกพูดมั่วซั่วอะไร!”

“ให้กิจการครึ่งหนึ่งแก่คนอื่น เราก็เข้าร่วมพันธมิตรเภสัชกรรมแล้ว ก็กลายเป็นคนกันเอง พวกเขาจะทำลายคนกันเองได้ยังไงล่ะ?”

“เรื่องเหล่านั้นที่แกพูด จะไม่มีทางเกิดขึ้น!”

สวี่ปั้นซย่าโกรธมากจนพูดไม่ออก โบกมือซ้ำแล้ว “ช่างเถอะ ๆ ทุกคนกลับไปก่อนเถอะ”

“รอหนูจัดการทางนี้เรียบร้อยแล้ว หนูจะติดต่อทุกคนนะ!”

ฟังฮุ่ยสีหน้าไม่เต็มใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ตอนนี้บริษัทสภาพแบบนี้ ก็โอนเงินสิบล้านไม่ได้จริง ๆ

“หลินมั่ว แกมันตัวซวย ต่อไปอยู่ห่างจากพี่สาวฉันหน่อย!”

“แกดูสิแกนำหายนะมาสู่บริษัทมากแค่ไหน!”

“ต่อจากนี้ ไม่อนุญาตให้แกก้าวเข้ามาที่บริษัทแม้แต่ก้าวเดียว ได้ยินไหม?”

สวี่ตงเสวี่ยตำหนิด้วยความโกรธทีหนึ่ง รีบตามสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยไปทันทีเลย

ใบหน้าของหลินมั่วไม่มีโทษไม่มีความผิดไร้เดียงสา นี้เกี่ยวอะไรกับตัวเองล่ะ?