หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2836

ลิลเลียที่อยู่ข้างกายโค้งคำนับอยู่ตลอด ไม่มีความแตกต่างระหว่างความเหนือกว่าและความด้อยกว่า เจ้าชายใหญ่ไม่ได้พูดพร่ำเพรื่ออะไร เธอไม่กล้ายืดตัวตรง นี่เป็นกฎ

ภายใต้ความเงียบ เจียเหวินมองดูลิลเลียโดยไม่พูดอะไร ลิลเลียโค้งคำนับนานเกินไปเอวจึงปวดมากอย่างหาอะไรมาเทียบไม่ได้ แก้มอันละเอียดอ่อนค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงและมีเหงื่อไหลออกมาบนหน้าผากของเธอ

ฉากนี้ทำให้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกใจเต้น เพียงแต่ต่ไม่มีใครกล้าก้าวออกมาเนื่องจากสถานะขององค์ชายใหญ๋

มีเพียงเหวินเฉียงผู้สวมชุดคลุมสีดำที่ยืนอยู่เคียงข้างเจ้าชายใหญ่ เขาเห็นท่าทางลิลเลียที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความทรมานก็ขมวดคิ้วแน่น ยังไม่ทันพูดโน้มน้าวเจียเหวิน หลินมั่วที่อยู่ตรงข้าวกลับเอ่ยปากก่อน

“ฝ่าบาทไม่จำเป็นต้องทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องอึดอัดใจขนาดนี้ก็ได้นะพ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก หลินมั่วมองออกว่าเจ้าชายใหญ่หยิ่งผยอง โหดเหี้ยมและไร้ศีลธรรม

เดิมทีเขายังเห็นแก่หน้าของอีกฝ่าย ไม่ว่าทั้งสองฝ่ายจะมีบุญคุณกับความแค้นต่อกัน แต่การให้เกียรติอีกฝ่ายในที่สาธารณะก็เป็นกฎที่รู้กันดี ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการศักดิ์ศรีแล้ว

“ผู้หญิงเหรอ?”