หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2866

โยวหลีเห็นว่าหลินมั่วปฏิเสธแล้ว อยู่ๆ ก็ได้เปลี่ยนบทสนทนา

“ได้ยินอวี่บอกว่า ภารกิจในครั้งนี้ของพวกเขานั้นเกิดปัญหาขึ้นกับคุณด้วยใช่ไหม”

หลินมั่วไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ยอมรับเรื่องนี้ การที่บุกเข้าห้องคนอื่นโดยพลการ แถมยังลงไม้ลงมือ ข่มขู่และใช้ความรุนแรง ใครจะไปทนไหว

“เรื่องนี้เป็นฉันเองที่มักง่าย ความจริงเป็นเพราะคิดถึงลูกสาว และอยากจะเชิญคุณหลินมั่วขึ้นเขา เพื่อที่จะมาพบปะและขอบคุณต่อหน้า”

“เพียงแต่ฉันนั้นสะเพร่าไปเอง พวกเขาไม่ค่อยจะได้สัมผัสใกล้ชิดกับโลกภายนอก ไม่รู้จักมนุษยสัมพันธ์ ถึงได้ไปรุกล้ำคุณเข้า สำหรับเรื่องนี้แล้ว ฉันต้องขอโทษแทนพวกเขาด้วยจริงๆ!”

นี่ไม่ได้เป็นข้ออ้างของเขา แต่ความจริงเป็นแบบนั้นจริงๆ คนที่อยู่บนเขาจะไปรู้หลักการต้อนรับคนของโลกภายนอกได้ยังไงกัน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ล้วนทำตามนิสัยใจคอของตนเอง คนที่มีนิสัยอ่อนโยนก็แล้วไป แต่คนที่มีนิสัยที่มุทะลุ ก็เป็นการง่ายที่จะทำให้คนอื่นไม่พอใจ

หลินมั่วเห็นว่าท่านผู้อาวุโสทำท่าจะลุกขึ้น เขาก็ถึงกับตกใจอย่าง

“ท่านผู้อาวุโส อย่าเลยครับ ทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ! เป็นผมเองที่มีใจคับแคบ เรื่องนี้ให้มันจางหายไปตามสายลมเถอะครับ”