หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2997

หลังจากที่พวกเขาได้ทำการเดินดูรอบ ๆ ที่ราบไป่ลู่แล้ว ผู้ติดตามจึงได้ทำการสร้างบ้านหลังคาจากให้พวกเขา

“พวกคุณพักกันก่อน ผมและจ้าวโยวขอตัวก่อน”

“ระวังตัวด้วย หากมีอะไรผิดปกติให้รีบส่งสัญญาณมาให้พวกเรา”

หลินมั่วรู้ว่าสวี่ปั้นซย่ากังวลเรื่องอะไร เขาจึงเข้าไปกอดเธอเอาไว้

“วางใจเถอะ!”

พูดจบเขาจึงตบหลังภรรยาเบา ๆ ก่อนจะเดินไปยังยอดเขาสูงสุด

หลังจากที่หลินมั่วเข้ามายังเขตของยอดเขาสูงสุดแล้ว มีคนจำนวนไม่น้อยหยุดนิ่งมองเขา

“อ่าวเขยใหญ่ ไม่ได้เจอกันนานเลย”

“เขยใหญ่สวัสดี!”

“เขยใหญ่มาดื่มชาก่อนค่อยไปสิ!”

ทุกคนล้วนปิดปากเงียบเรื่องการแต่งงานระหว่างเขาและลู่อิ่ง แต่สำหรับพวกเขาแล้วหลินมั่วคือเขยใหญ่

หลินมั่วถูกพวกเขาหยอกล้อจนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอาย

“เขยใหญ่ หน้าแดงแล้ว เขาหน้าแดง”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะ หลินมั่วรีบเดินเข้าไปในยอดเขาสูงสุดทันที

เมื่อเดินผ่านป่าไผ่ วิวทิวทัศน์ด้านหน้าไม่มีความเปลี่ยนแปลงใด ๆ มันยังคงเป็นบ้านหลังคาจาก และโต๊ะที่ทำจากหิน

สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ ในครั้งนี้ลู่อิ่งก็อยู่ที่นี่ด้วย ในตอนนี้เธอกำลังนั่งกำนิ้วมือทั้งสิบอยู่ที่ริมทะเลสาบ และฝึกลมปราณคนเดียวเงียบ ๆ

หลังจากที่ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมา เธอเปิดเปลือกตาขึ้น ต้นหญ้ารอบ ๆ ตัวปลิวไหว

“พี่หลินมั่ว ไม่เจอกันนานเลย!”

ใบหน้าเรียบนิ่งของเธอเผยรอยยิ้มขึ้นมาทันที ดวงตาฉีกยิ้มจนกลายเป็นรูปทรงพระจันทร์เสี้ยว

ผู้ที่ได้เห็นภาพนี้อย่างโยวหลีก็รู้สึกไม่ชอบใจ

ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน มีแววตาเย็นชากับเขา แต่เมื่อเห็นหลินมั่ว เธอกลับร่าเริงขึ้นมาทันที โม! โห!

“ในเมื่อมาถึงแล้ว ก็มานั่งซะสิ!”

โยวหลีกระแทกแก้วน้ำชาเสียงดัง แสดงให้เห็นว่าเขาไม่พอใจ

ถ้าไม่ได้พูดถึงเรื่องแต่งงาน ลู่อิ่งก็คงจะไม่พูดแทรกบทสนทนาของพวกเขา แต่เรื่องการแต่งงานเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับเธอ

หลังจากโยวหลีสบตากับเธอแล้ว เขาก็ตกใจจนต้องเงียบไป

“ใช่ใช่ใช่ เรื่องสำคัญ เรื่องสำคัญต้องมาก่อน!”

“หลินมั่ว ภรรยาของคุณร่วมฝึกวิทยายุทธไม่ได้ใช่ไหม”

“ครับ ปั้นซย่าร่วมฝึกไม่ได้!”

เขาเคยคิดที่จะให้ภรรยาร่วมฝึกวิทยายุทธด้วยกัน แต่ร่างกายของสวี่ปั้นซย่าไม่เอื้ออำนวย

ร่างกายและจิตวิญญาณของสวี่ปั้นซย่าธรรมดาเกินไป ถึงแม้จะผ่านการฝึกฝนในระดับหนึ่งแล้ว แต่เธอก็ไม่สามารถกักเก็บลมปราณไว้ในร่างกายได้ ต่อให้ฝึกมากแค่ไหนก็เสียเวลาเปล่า

เพราะฉะนั้น ถึงแม้หลินมั่วจะเก่งกาจในทักษะวิชา เคล็ดวิชานิรมิต และเคล็ดวิชาเซียวเหยา แต่สำหรับปัญหาด้านร่างกาย เขายังคงไม่สามารถหาทางแก้ไขได้

ถึงแม้เขาจะมีวิชาทางการแพทย์ติดตัว แต่ตัวยาที่สามารถเปลี่ยนภายในได้นั้นล้วนเป็นสมุนไพรที่ล้ำค่าหาได้ยาก ไม่สามารถตามหาได้!

นี่เป็นเรื่องที่ทำให้หลินมั่วปวดหัวมากที่สุด

ลู่อิ่งกระพริบตาปริบ ๆ มองหลินมั่ว ก่อนจะเสนอความคิดเห็น “งั้นให้ปั้นซย่าไปหาคุณเย้าไหม”